Θεοδωράκης: Ο «Επιτάφιος» μελοποιήθηκε μέσα σ' ένα πράσινο Opel στο Παρίσι

Ήταν ένα συνηθισμένο πρωινό του 1958 στο Παρίσι. Τίποτα ιδιαίτερο. Η ζωή κυλούσε αδιάφορα σε αυτή την όμορφη και άλλο τόσο σκληρή πόλη. Ήταν η μέρα που ένας νεαρός Έλληνας μουσικός βρέθηκε αντιμέτωπος με την Ιστορία.

Ψηλός και χαριτωμένα αδέξιος ζούσε με την συμπατριώτισσα σύντροφό του σε μια από αυτές τις Παρισινές "τρύπες" από τις οποίες ξεπροβάλλουν καθημερινά και σουλατσάρουν στους παραμυθένιους δρόμους οι κάτοικοι της Πόλης του Φωτός.

Ο συνθέτης δεν ήταν άλλος από τον Μίκη Θεοδωράκη, που με τα χρήματα του σάουντρακ "της Απαγωγής του Στρατηγού Κράιπε" είχε αγοράσει ένα πράσινο Opel. Είχε σταθμεύσει έξω από το Ελληνικό μπακάλικο και περίμενε την Μυρτώ που μπήκε να ψωνίσει.

Σε μια στιγμή δημιουργικού οίστρου σκέφτηκε να παντρέψει τον δεκαπεντασύλλαβο της Ποιητικής του Ρίτσου στον "Επιτάφιο" με μελωδίες της λαϊκής αλλά και της δημοτικής παράδοσης.

Μέσα σε αυτή τη μουσική κοσμογονία, παραδέχτηκε μετά, εξαφανίστηκαν και οι επιληπτικές κρίσεις που κουβαλούσε από τα χρόνια της εξορίας. Σε λίγο καιρό έστειλε τις παρτιτούρες στην Αθήνα, με παραλήπτη τον Μάνο Χατζιδάκι με τον οποίο μοιραζόταν το όραμα μιας πολιτιστικής άνοιξης στην μεταπολεμική Ελλάδα. Ο Μάνος το ενορχήστρωσε με ανάλογο ενθουσιασμό και η πρώτη ηχογράφηση του "Επιταφίου" με την Νανά Μούσχουρη.

Η πραγματική κοσμογονία ωστόσο θα ερχόταν με τον "Επιτάφιο" της Κολούμπια, όπου το τρίο Θεοδωράκης, Χιώτης, Μπιθικώτσης έκανε παπάδες!