Ερμιόνη Γκίκα: «Το 2028 θέλω και μπορώ να είμαι στο Λος Άντζελες»

Αναλυτικά:

«Με το χρυσό μετάλλιο στις αποσκευές της και με την πίστη ότι το όνειρο συμμετοχής της στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2028 θα γίνει πραγματικότητα, επέστρεψε από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νεότητας που φιλοξενήθηκε στη Βιλαμούρα της Πορτογαλίας η πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ολυμπιακή κλάση Ilca6, Ερμιόνη Γκίκα. Η 17χρονη ιστιοπλόος του Ναυτικού Ομίλου Καλαμακίου μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα του ομίλου (www.nok.com.gr) για το 11ο χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στην 4χρονη παρουσία της σε μεγάλες διοργανώσεις, εκφράζοντας την αισιοδοξία της για την παρουσία της στο Ολυμπιακό ραντεβού σε τρία καλοκαίρια. Αναλυτικά η συνέντευξή της…

Θα θέλαμε να μας περιγράψεις την διαδρομή μέχρι το χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βιλαμούρα;

Η αλήθεια είναι ότι με βοήθησαν πολύ οι πρώτες μέρες των προκριματικών. Από την πρώτη μέρα είχα πολύ ενέργεια και αυτό μου έδωσε αβαντάζ για τους τελικούς. Είχα σταθερά καλά πλασαρίσματα και αυτό που πρόσεχα είναι να μην έχω άκυρες κούρσες. Οι πρώτες μέρες αποτέλεσαν για μένα μαξιλαράκι ασφαλείας για τα τελικά. Ήμουν τυχερή επίσης γιατί στον στόλο μου στα προκριματικά δεν είχα τις 2 καλύτερες αθλήτριες της διοργάνωσης, οπότε το έργο μου ήταν ευκολότερο. Όταν ξεκίνησαν οι τελικοί αγχώθηκα γιατί φοβούμουν μην δεχθώ παρατήρηση. Είχα ήδη δεχθεί μια και αν δεχόμουν και δεύτερη θα έβγαινα άκυρη. Για αυτό το λόγο δεν ταξίδευα πολύ γρήγορα. Η πρώτη μέρα των τελικών με βρήκε στην 6η και την 12η θέση που ήταν τα χειρότερά μου πλασαρίσματα στον αγώνα, απόρροια του άγχους που είχα. Τις επόμενες μέρες συγκεντρώθηκα περισσότερο και με καθαρό μυαλό έδιωξα την πίεση και έβγαλα στη θάλασσα την πραγματική Ερμίνα.

Υπήρξε στιγμή που είπες ότι μπορεί και να μην βγω πρώτη; Ένιωσες πίεση;

Πριν τον αγώνα είχα πίεση. Στις προπονήσεις ήμουν σίγουρη ότι δεν θα πήγαινα καλά. Έλεγα ότι θα βγω τέταρτη. Στον αγώνα κουράστηκα πολύ την ημέρα που τερμάτισα 6η και 12η. Πίστεψα ότι δεν θα άντεχα. Αυτό που με βοήθησε να ξεπεράσω την πίεση είναι ότι πήγα κύμα με κύμα και μέρα με την ημέρα.

Πότε πίστεψες ότι δεν θα έχανες το χρυσό;

Το πίστεψα πρώτη φορά στα προκριματικά. Μετά έχασα την πίστη μου και το ξαναπίστεψα στην 11η ιστιοδρομία όταν τερμάτισα 3η. Τότε είπα ότι δεν το χάνω το χρυσό, παρότι ξεκίνησα από το 15 και έφτασα στο 3 στην κούρσα.

Ο ανταγωνισμός ήταν έτσι όπως τον περίμενες; Είδαμε και πάλι με τη συναθλήτρια σου την Αλίνα ότι ζήσατε ένα déjà vu με τα μετάλλια όπως και πέρσι…

Η κοπέλα από την Ιρλανδία (σ.σ. Σιένα Ράιτ) ήταν πολύ προπονημένη, με πίεσε πολύ σε όλο τον αγώνα αλλά δεν είχε μεγάλη ιστιοπλοϊκή εμπειρία. Την Αλίνα (σ.σ Σαποβάλοβα) πάλι την περίμενα πολύ καλύτερη αλλά δεν είχε κάνει πολύ προπόνηση.

Ποιο δύσκολη είναι η αγωνιστική ή η ψυχολογική προετοιμασία ενός αθλητή στο δρόμο για το χρυσό μετάλλιο;

Προέχει η φυσική κατάσταση και μετά η ψυχολογική προετοιμασία. Χωρίς προπόνηση δεν πας πουθενά όσο καλή ψυχολογία και να έχεις. Όταν έχεις την ίδια προπονητική κατάσταση με τις πρώτες πέντε αθλήτριες της διοργάνωσης τότε θα παίξει ρόλο ο παράγοντας ψυχολογία.

Ποιοι ήταν οι άνθρωποι που σε στήριξαν σε αυτή την επιτυχία;

Πρώτα ο όμιλος μου. Οι άνθρωποι του Ναυτικού Ομίλου Καλαμακίου με έχουν αγκαλιάσει από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα στα 6 μου χρόνια. Ο πρόεδρος κ. Χριστόπουλος, ο κ. Τζώρτζης (σ.σ. Κεφαλωνίτης), όλο το σύστημα νιώθω ότι δουλεύει για μένα και το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό. Από κει και ύστερα η Ομοσπονδία και με την οικονομική βοήθεια που μου παρέχει αλλά και με τα προπονητικά καμπ στα οποία συμμετέχω με τον κόουτς Λούκα Ράντενιτς. Τους υποστηρικτές μου την Motor Oil και το ίδρυμα Qualco. Εννοείται την οικογένεια μου που δεν με πιέζει ποτέ. Τη μητέρα μου, τον πατέρα μου και τα δύο μου αδέλφια.

Το μετάλλιο το αφιερώνεις κάπου;

Στον αδελφό μου τον Αχιλλέα.

Σύμφωνα με τις επιτυχίες που έχεις αλλά και από τη σταθερότητα που επιδεικνύεις θεωρείσαι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνικής ιστιοπλοΐας. Νιώθεις το βάρος και την πίεση της επιτυχίας και πόσο δύσκολο είναι να είσαι πάντα στις πρώτες θέσεις σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα;

Νιώθω ότι υπάρχει ένα «πρέπει» για κατάκτηση μεταλλίου. Καταλαβαίνω πλέον ότι ο κόσμος περιμένει κάτι πάντα από μένα και είναι λογικό. Και ο όμιλος και η ομοσπονδία, όλοι περιμένουν. Υπάρχει πίεση γιατί δεν σας κρύβω ότι και εγώ περιμένω πάντα ένα μετάλλιο. Θα πω ότι γενικά το χειρίζομαι πλέον πολύ καλά. Για να είμαι πιο ακριβής έμαθα να το χειρίζομαι. Ζω με την πίεση του μεταλλίου και δεν νιώθω πλέον να αγχώνομαι τόσο όσο στην αρχή. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι αν βγάλω τον καλύτερό μου εαυτό θα έρθει και το μετάλλιο. Η πιο δύσκολη περίοδος για μένα είναι αυτή της προετοιμασίας. Στους αγώνες έχω τη ρουτίνα μου και το διαχειρίζομαι. Στην προετοιμασία αγχώνομαι.

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος της Ερμιόνης;

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα UNDER 19 στα ILCA 6 που γίνεται τέλη Ιουλίου στο Λος Άντζελες. Ανυπομονώ να βρεθώ στον τόπο που θα γίνουν οι Ολυμπιακοί αγώνες.

Και να φανταστώ ότι θα ήθελες να ξαναπάς Λος Άντζελες μετά από 3 καλοκαίρια;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει αθλητής που να μην θέλει να είναι σε Ολυμπιακούς αγώνες. Το σκέφτομαι, το δουλεύω και το θέλω πάρα πολύ. Νομίζω ότι προλαβαίνω να είμαι στο Λος Άντζελες. Θα έχω αρκετές ευκαιρίες και ελπίζω να τα καταφέρω με την σωστή προετοιμασία. Μπορώ να είμαι το πιστεύω.

Τα 11 μετάλλια της Ερμιόνης Γκίκα

2022 (Πολωνία-ευρωπαϊκό): Χάλκινο U16 Ilca4

2022 (Πορτογαλία-παγκόσμιο): Ασημένιο U16 Ilca4

2023 (Ισπανία-ευρωπαϊκό): 2 χρυσά U16+U18 Ilca4

2023 (Βόλος-παγκόσμιο): 2 χρυσά U16+U18 Ilca4

2024 (Αργεντινή-παγκόσμιο): Ασημένιο U17 Ilca6

2024 (Ιταλία-παγκόσμιο): Ασημένιο U17 Ilca6

2024 (Ιρλανδία-ευρωπαϊκό): Χρυσό U17-χάλκινο U19 Ilca6

2025 (Πορτογαλία-ευρωπαϊκό): Χρυσό U19 Ilca6»