Τη λατρεία του Ανδρέα Παπανδρέου για ένα τραγουδιστή λίγοι την ξέρουν

Ο Ανδρέας Παπανδρέου σφράγισε με την παρουσία του τα χρόνια της μεταπολίτευσης κι έφερε την Ελλάδα στο λυκαυγές του 21ου αιώνα

Τη λατρεία του Ανδρέα Παπανδρέου για  ένα τραγουδιστή  λίγοι την  ξέρουν

Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν μόνο κορυφαίος πολιτικός αλλά κι ένα είδος λαϊκού ειδώλου που αγαπήθηκε από πολύ κόσμο. Κι ο ίδιος με τη σειρά του είχε τα δικά του είδωλα. Όταν μάλιστα αναφερόμαστε στη μουσική, πέρα από τη βαθιά σχέση του με τον λαϊκό πολιτισμό του τόπου και το λαϊκό τραγούδι, ο Αντρέας ως αμερικονοθρεμμένος είχε λατρεία για την τζαζ μουσική και τον Λούις Άρμστρονγκ.

Την εποχή που έζησε στην Αμερική, μεσουρανούσε ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές του εικοστού αιώνα, που τύχαινε να είναι και αμίμητος πιανίστας της τζαζ. Ο Νατ Κινγκ Κόουλ ήταν εφάμιλλος του Φρανκ Σινάτρα, ερμήνευσε παγκόσμιες επιτυχίες με απαράμιλλο τρόπο και άφησε πίσω του ένα σπάνιο ηχητικό υλικό.

Ο Παπανδρέου τον λάτρευε στην κυριολεξία για το τρυφερό, θαμπό χνούδι της βαθιάς φωνής του αλλά και για την εκφραστικότητα με την οποία χρωμάτιζε τα τραγούδια του. Ο Νατ Κινγκ Κόουλ έχει, εκτός των άλλων, τραγουδήσει και Μάνο Χατζιδάκι για τις ανάγκες μιας ταινίας που γυρίστηκε στην Ελλάδα το 1963 με τίτλο, «Διακοπές στην Ελλάδα». Είναι το γνωστό σε όλους μας «Κάνε το δάκρυ σου χαρά» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, που διασκευάστηκε απόι τον Lelam Sullivan με τίτλο In the cool of the day. Φανταστείτε μόνο τον Νατ Κινγκ Κόουλ να είχε τραγουδήσει κάποιο κλασικό ζεμπέκικο και να το χόρευε ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ!