Μαίρη Αρώνη - «Πάστα Φλώρα»: Η απεργία πείνας, το χαστούκι, οι μπότες των Γερμανών στην Kατοχή (vid)

Η Μαρία (Μαίρη) Αρώνη, (1914 - 1992) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, για πολλά χρόνια πρωταγωνίστρια -κυρίως του Εθνικού θεάτρου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου του 1914. Κόρη του Κωνσταντινοπολίτη χρηματιστή και καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής, Λέανδρου Αρβανιτάκη, ήταν πτυχιούχος πιάνου και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, μαθήτρια του Φώτου Πολίτη και αριστούχος στην απαγγελία και φωνητική. Aποφοίτησε το 1933. Ένα χρόνο μετά παντρεύτηκε το Θεόδωρο Αρώνη, επίσης ηθοποιό.

Δύο πιστολιές στη Μαγκουφάνα, ένας νεκρός, μια μπυραρία στο Μετς και η Βουγιουκλάκη

Η αυτοκτονία του πατέρα της

Δοκιμάστηκε σε πολύ μικρή ηλικία καθώς ο πατέρας της αυτοκτόνησε το 1929. Ο λόγος ήταν τα οικονομικά χρέη που αδυνατούσε να αποπληρώσει. Τότε η μητέρα της αποφάσισε να επαναλειτουργήσει τον οίκο ραπτικής. Τον είχε εγκαταλείψει όταν παντρεύτηκε με τον Λέανδρο Αρβανιτάκη. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Μαίρη Αρώνη εργάστηκε στον οίκο.

Δέσπω Διαμαντίδου: Η Πειραιώτισσα που ερωτεύτηκε ο Παπαμιχαήλ, ο χωρισμός για τα μάτια της Αλίκης

Απεργία πείνας

Μια εξαδέρφη της, η Βάσω Μανωλίδου, αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή. Η Μαίρη Αρώνη ενημέρωσε τη μητέρα της ότι θα έκανε το ίδιο. Όμως, αυτή της το απαγόρευσε. Τότε, αποφάσισε να κάνει απεργία πείνας για να ικανοποιηθεί το αίτημά της. Τελικά, η μητέρα της λύγισε και η Μαίρη έδωσε εξετάσεις για τη Δραματική Σχολή. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι...

Βενάρδος: Ο ληστής με τις γλαδιόλες που λάτρευαν οι γυναίκες και απέδρασε ως παίκτης του Ολυμπιακού

Η καριέρα

Πρώτη επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο έκανε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη το 1935 σε ηλικία 21 ετών. Το 1941, σε ηλικία 27 χρονών, γίνεται από τις νεότερες πρωταγωνίστριες της εποχής στο θίασο του Κώστα Μουσούρη και το 1944 γίνεται συν-θιασάρχης, πρώτα με τον Δημήτρη Χορν και έπειτα και με την ξαδέρφη της, Βάσω Μανωλίδου. Το 1946 εντάσσεται στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου ερμηνεύοντας τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μια σειρά έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, όπως στο «Άνθρωπος και υπεράνθρωπος» του Σω, στη «Στρίγκλα που έγινε αρνάκι» του Σαίξπηρ, στη «Λοκαντιέρα» του Γκολντόνι, κ.α. Από το 1950 και για τα επόμενα 4 χρόνια θα συνεχίσει την πορεία της στο ελεύθερο θέατρο, συνεργαζόμενη με τον Δημήτρη Ροντήρη στον θίασό του «Ελληνική σκηνή», αλλά και με την Βάσω Μανωλίδου.

Καλογήρου: Ο σαλταδόρος, μαυραγορίτης, έμπορος λαθραίων τσιγάρων, λωποδύτης που έγραφε στίχους

«Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη»

Το 1954 θα επιστρέψει στο Εθνικό θέατρο, για να μείνει μέχρι το 1958. Εκεί θα ερμηνεύσει για πρώτη φορά Αριστοφάνη, τις κωμωδίες «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη», έργα που θα σφραγίσει με το παίξιμό της. Μάλιστα, το 1956 πεθαίνει ο άντρας της την ημέρα που είχε πρεμιέρα στην Επίδαυρο με τις «Εκκλησιάζουσες». Η πρεμιέρα αναβλήθηκε, αλλά την επόμενη ημέρα η Αρώνη έπαιξε κανονικά και ήταν συγκλονιστική.

Από το 1958 θα ξαναγυρίσει στο ελεύθερο θέατρο, για να το εγκαταλείψει οριστικά το 1963. Από τότε και μέχρι την τελευταία της εμφάνιση στη σκηνή το 1982 θα παίζει στο Εθνικό θέατρο. Θα ερμηνεύσει όλους σχεδόν τους κλασικούς ρόλους του παγκόσμιου δραματολογίου, από την Βαρβάρα Σταυρόγκιν στο έργο του Ντοστογιέφσκυ «Δαιμονισμένοι» και την βασίλισσα Ελισάβετ στο έργο του Σίλλερ «Μαρία Στούαρτ» μέχρι την Σεραφίνα ντέλλε Ρόζε στο έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Τριαντάφυλλο στο στήθος» και την Ειρήνη Νικολάγιεβνα Αρκάντινα στο έργο του Τσέχωφ, «Ο γλάρος».

Ο θηριώδης χορευτής, ηθοποιός Ζαννίνο - Πώς ανακάλυψε τον Χάρρυ Κλυνν - Ποιος και γιατί τον βάφτισε

Περιοδείες στο εξωτερικό

Εκτός όμως της θεατρικής της παρουσίας στο αθηναϊκό κοινό έκανε και πολλές περιοδείες στο εξωτερικό με αντίστοιχες παραστάσεις, όπως στο Φεστιβάλ των Εθνών (Παρίσι 1957), Μέση Ανατολή (1958), Λονδίνο (1967), Πολωνία, Ουγγαρία (1969), Ιαπωνία (1972).

Ριζούπολη: Ποιος ήταν ο τσαγκάρης που της έδωσε το όνομα - Η Βίλα Ακριβή και ο Βενιζέλος

«Και στην Κόλαση ακόμη θεατρίνα θα γινόμουν»

Στα δικά της λόγια είναι ξεκάθαρη η λατρεία της για το θέατρο: «Μην το ξεχνάτε, ο πιο μεγάλος μου έρωτας είναι το θέατρο. Πιστεύω ότι όλα εδώ αρχίζουν και όλα εδώ τελειώνουν. Φοβάμαι το χρόνο - σε μας τους ηθοποιούς από ένα σημείο και μετά γίνεται εφιάλτης - γιατί δεν ξέρω τι υπάρχει μετά το θάνατο. Αλλά αν υπάρχει μια άλλη ζωή πέρα από 'δω, εγώ πιστεύω πως το θέατρο δεν τελειώνει ποτέ. Και θέλω να το πω, πως και στην Κόλαση ακόμη θεατρίνα θα γινόμουν».

Αλλά και στον κινηματογράφο η παρουσία της κρίθηκε πολύ έντονη έτσι που να δηλώνει τακτικά η ίδια ότι "δε θυμόταν ποτέ να είχε χρόνο ελεύθερο". Ιδιαίτερα σε ρόλους μητέρας ή πεθεράς δημοφιλών ηθοποιών ήταν ασύγκριτη. Από δε το 1968 είχε αναλάβει καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

Πειραϊκή: Το Θεμιστόκλειο τείχος που έθαψε η χούντα, ο Καζαντζίδης και η ανάπλαση

Ο κινηματογράφος

Έπαιξε σε πέντε κινηματογραφικές ταινίες και ο πιο γνωστός κινηματογραφικός της ρόλος, ήταν το 1965 ως «Πάστα Φλώρα» στην ταινία «Μια τρελή, τρελή οικογένεια». Επρόκειτο για μια αισθηματική ταινία του 1965, σε παραγωγή Φίνος Φιλμ, σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και σενάριο των Νίκου Τσιφόρου, Πολύβιου Βασιλειάδη. Το σενάριο της ταινίας βασίστηκε στο θεατρικό έργο των Τσιφόρου - Βασιλειάδη, Οι Γυναίκες Προτιμούν τους Σκληρούς. Για τον ρόλο της Πάστα Φλώρας, αρχικά προτάθηκε η Ρένα Βλαχοπούλου, η οποία όμως αρνήθηκε. Έτσι ο ρόλος ανατέθηκε τελικά στη Μαίρη Αρώνη. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά την 25η Οκτωβρίου 1965 και έκοψε συνολικά 521.134 εισιτήρια.

Σπυριδούλα: Η 14χρονη που σιδέρωσαν- Το όνομα του συγκροτήματος (vid)

Το χαστούκι του Παπαγιαννόπουλου

Κατά τη διάρκεια μιας σκηνής, το γύρισμα διακόπηκε και η Μαίρη Αρώνη αποχώρησε από το πλατό απειλώντας πως δεν θα ξαναγυρίσει. Ο λόγος ήταν ένα δυνατό χαστούκι που της είχε δώσει, για τις ανάγκες της ταινίας, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Ο παραγωγός της ταινίας Φιλοποίμην Φίνος, της έστειλε στο σπίτι της λουλούδια ώστε να τη συγχωρέσουν και να την πείσουν να επανέλθει στα γυρίσματα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Παπαγιαννόπουλος είχε παραδεχτεί πως πολλές φορές τα χαστούκια που έδινε στις ταινίες, ήταν πέρα για πέρα αληθινά.

Οι Κένεντι δεν θα ήθελαν να ξέρουμε για τη Ρόζμαρι

Eπίτιμος δημότης Ρόδου

Η Μαίρη Αρώνη υπήρξε επίσης επίτιμος δημότης της Ρόδου, τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Ευποιίας (1958) από το Βασιλέα Παύλο και το 1966 με το Μέγα Ταξιάρχη από το Βασιλέα Κωνσταντίνο Β', καθώς και με άλλες διακρίσεις κυρίως από τη Μέση Ανατολή (Κυβερνήσεων και Πατριαρχείων). Η εκτίμηση που έτρεφε κυρίως το θεατρόφιλο κοινό στο πρόσωπό της για το πλούσιο "τάλαντον" και την ευσυνείδητη επίδοσή της υπήρξε μεγάλη.

Μιλούσε γαλλικά και αγγλικά και ήταν μόνιμη κάτοικος Καλαμακίου. Το σπίτι στην στην οδό Σαλαμίνος – αργότερα Διομήδη Κομνηνού - 8 (κοντά στο Συμμαχικό Νεκροταφείο), κατά την διάρκεια του πολέμου επιτάχθηκε από τους Γερμανούς. Η Αρώνη απαίτησε από τους Γερμανούς να βγάζουν τις μπότες τους για να μην της χαλάσουν το παρκέ! Ήταν γι' αυτή μια πράξη αντίστασης.

Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι: Η ζωγράφος που εκδικήθηκε για τον βιασμό της με έναν βιβλικό πίνακα

Το 1965 παντρεύεται για δεύτερη φορά, τον Κωστή Μιχαηλίδη. Ο γάμος κράτησε δύο χρόνια. Πέθανε στο σπίτι της αγαπημένης της ξαδέλφης, στον ύπνο της, τα ξημερώματα της 16ης Ιουλίου 1992, σε ηλικία 78 χρονών.