Η πρώτη και η τελευταία ελληνική ταινία που γυρίστηκε στα νησιά μας

Από τις μεγάλες επιτυχίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου διαλέξαμε δύο ταινίες που απέχουν μεταξύ τους 25 ολόκληρα χρόνια σηματοδοτώντας την αρχή και το τέλος του. Ο κινηματογράφος ως τέχνη μπορεί, σε αντίθεση με το θέατρο, να βγει στους δρόμους, να ταξιδέψει παντού ακόμα και στα νησιά και να μας χαρίσει πλάνα αυθεντικά όπου δεν χρειάζεται να φανταστούμε τίποτα, απλώς να απολαύσουμε τις σκηνές.

Ο ελληνικός κινηματογράφος φαίνεται πως ταξίδεψε για πρώτη φορά σε νησί και μάλιστα την Ύδρα το 1947 για μια παραγωγή της Φίνος Φιλμ (ο ίδιος ο Φίνος έκανε και το μοντάζ) σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία αυτή με τίτλο «Μαρίνα» έσπασε το μέχρι τότε κατεστημένο όχι μόνο γιατί γυρίστηκε σε νησί του Αργοσαρωνικού αλλά και γιατί προβάλλει ένα παθιασμένο φιλί. Πρωταγωνιστούσε η τότε μεγάλη βεντέτα του ελαφρού τραγουδιού Στέλλα Γκρέκα και τρεις λαμπροί άρρενες ηθοποιοί: ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Δημήτρης Μυράτ και ο Περικλής Χριστοφορίδης. Το τραγούδι της ταινίας με τίτλο «Την τρεχαντήρα μου πουλώ» έγινε σουξέ, χάρις στην κινηματογραφική επιτυχία της «Μαρίνας» που έκοψε 101 χιλιάδες εισιτήρια, νούμερο απροσδόκητο για την εποχή εκείνη.

Η τελευταία κλασική ελληνική ταινία ανήκει πάλι στη Φίνος Φιλμ και έχει τίτλο «Κόμισσα της Κέρκυρας». Πρωταγωνιστεί η Ρένα Βλαχοπούλου στο νησί της, την Κέρκυρα. Πρόκειται για μιούζικαλ του 1972 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου. Δίπλα στη Ρένα Βλαχοπούλου εμφανίζεται ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Συμμετέχουν η Νόνικα Γαληνέα, ο Μάκης Δεμίρης, ο Βαγγέλης Πλοιός, ο Μπάμπης Ανθόπουλος, ο Μανώλης Δεστούνης, ο Ορφέας Ζάχος, η Ρία Δελούτση... Εμφανίζεται επίσης ως κομπάρσος και ο ίδιος ο Σακελλάριος...

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν καθ' ολοκληρία εκτός του θρυλικού στούντιο της Φίνος Φιλμ κατ' απαίτηση της Κερκυραίας πρωταγωνίστριας, σε ειδυλλιακά και εμβληματικά σημεία της Κέρκυρας, πράγμα που δεν συνηθιζόταν, καθώς οι σκηνές στο στούντιο περιόριζαν το οικονομικό κόστος και τον χρόνο της κινηματογράφησης. Όλα αυτά συμβαίνουν το καλοκαίρι του 1971, όταν σύμφωνα με τους συνεργάτες της Βλαχοπούλου η σπουδαία κωμικός ήταν έγκυος. Δεν έγινε ποτέ γνωστό αν η διακοπή της εγκυμοσύνης ήταν επιλογή της ηθοποιού ή επήλθε συνεπεία επιπλοκών. Την εποχή εκείνη ήταν παντρεμένη με τον επιχειρηματία Γιώργο Λαφαζάνη, με τον οποίο έμεινε μαζί μέχρι τον θάνατό της, χωρίς όμως να αποκτήσουν παιδιά. Στην ταινία αυτήη Βλαχοπούλου καταστρατήγησε, κατά την προσφιλή της συνήθεια, το σενάριο, γεμίζοντας τα πλάνα της ταινίας με τις Κερκυραϊκές της ατάκες. Πολλές από τις σκηνές είναι νεορεαλιστικές καθώς δανείζονται στοιχεία από την πραγματικότητα του νησιού, όπως ο καβγάς της με τον μανάβη που δεν είναι άλλος από τον αδερφό της, τον αυτοδίδακτο ζωγράφο και τραγουδιστή Χρήστο Βλαχόπουλο.