Εσείς το ξέρατε ότι ο Μαυρογιαλούρος ήταν στην αρχή δράμα και όχι κωμωδία;
Κωμωδία ολκής το «Υπάρχει και φιλότιμο» έχει ρίζες σε ένα αποτυχημένο θεατρικό έργο του 1959 με τίτλο «Ανώμαλη προσγείωση»
Κλασική κωμωδία του '60, ίσως η σημαντικότερη της δεκαετίας εκείνης, ανέδειξε εκτός των άλλων το μυθικό κωμικό ταλέντο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, ταλέντο που κι ο ίδιος ο ηθοποιός αγνοούσε.
Η ιστορία του Μαυρογιαλούρου έχει ως εξής: Στα μέσα του ΄60 με οξυμμένα τα πνεύματα στην ελληνική πολιτική σκηνή, ο Κωνσταντάρας είχε τη φαεινή ιδέα να ζητήσει από τον παλιό του συμμαθητή, τον Αλέκο Σακελλάριο, να του γράψει ένα σύγχρονο θεατρικό έργο.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
«Να σχολιάσουμε τα τεκταινόμενα βρε αδερφέ», ανέφερε στον Σακελλάριο, όταν συναντήθηκαν στο καφέ Brazilian.
Ο Σακελλάριος τον κοίταξε επίμονα και του είπε: «Είσαι μέσα στο μυαλό μου. Ερχόμενος σκεφτόμουν την "Ανώμαλη προσγείωση» που είχε ανεβάσει ο Κουν στο θέατρό του».
«Ποιο εκείνο το έργο που πήγε άπατο; Α, όχι»
«Πήγε άπατο, γιατί δεν ήταν κωμωδία, ήταν δράμα. Κάτσε να σου το κάνω κωμωδία και θα δεις τι θα γίνει».
«Και πες ότι το έκανες κωμωδία... ποιος θα παίξει;»
«Εσύ!»
«Εγώ! Μα δεν είμαι κωμικός ηθοποιός! Κωμικός ήταν ο συχωρεμένος ο Λογοθετίδης».
«Είσαι και δεν το ξέρεις, Λάμπρο μου. Τόσα χρόνια παίζεις σε κωμωδίες, τον μπαμπά της μιας, τον θείο της άλλης. Καιρός να πρωταγωνιστήσεις κι εσύ».
Κι άρχισε ο Σακελλάριος το ψηστήρι που οδήγησε στον Μαυρογιαλούρο.
Έτσι η αποτυχημένη «Ανώμαλη προσγείωση» έφτασε να γίνει η κλασική επιτυχία: «Υπάρχει και φιλότιμο». Και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες κωμικούς.
