Εσείς το ξέρατε ότι ο Μαυρογιαλούρος ήταν στην αρχή δράμα και όχι κωμωδία;
Κωμωδία ολκής το «Υπάρχει και φιλότιμο» έχει ρίζες σε ένα αποτυχημένο θεατρικό έργο του 1959 με τίτλο «Ανώμαλη προσγείωση»
Κλασική κωμωδία του '60, ίσως η σημαντικότερη της δεκαετίας εκείνης, ανέδειξε εκτός των άλλων το μυθικό κωμικό ταλέντο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, ταλέντο που κι ο ίδιος ο ηθοποιός αγνοούσε.
Η ιστορία του Μαυρογιαλούρου έχει ως εξής: Στα μέσα του ΄60 με οξυμμένα τα πνεύματα στην ελληνική πολιτική σκηνή, ο Κωνσταντάρας είχε τη φαεινή ιδέα να ζητήσει από τον παλιό του συμμαθητή, τον Αλέκο Σακελλάριο, να του γράψει ένα σύγχρονο θεατρικό έργο.
«Να σχολιάσουμε τα τεκταινόμενα βρε αδερφέ», ανέφερε στον Σακελλάριο, όταν συναντήθηκαν στο καφέ Brazilian.
Ο Σακελλάριος τον κοίταξε επίμονα και του είπε: «Είσαι μέσα στο μυαλό μου. Ερχόμενος σκεφτόμουν την "Ανώμαλη προσγείωση» που είχε ανεβάσει ο Κουν στο θέατρό του».
«Ποιο εκείνο το έργο που πήγε άπατο; Α, όχι»
«Πήγε άπατο, γιατί δεν ήταν κωμωδία, ήταν δράμα. Κάτσε να σου το κάνω κωμωδία και θα δεις τι θα γίνει».
«Και πες ότι το έκανες κωμωδία... ποιος θα παίξει;»
«Εσύ!»
«Εγώ! Μα δεν είμαι κωμικός ηθοποιός! Κωμικός ήταν ο συχωρεμένος ο Λογοθετίδης».
«Είσαι και δεν το ξέρεις, Λάμπρο μου. Τόσα χρόνια παίζεις σε κωμωδίες, τον μπαμπά της μιας, τον θείο της άλλης. Καιρός να πρωταγωνιστήσεις κι εσύ».
Κι άρχισε ο Σακελλάριος το ψηστήρι που οδήγησε στον Μαυρογιαλούρο.
Έτσι η αποτυχημένη «Ανώμαλη προσγείωση» έφτασε να γίνει η κλασική επιτυχία: «Υπάρχει και φιλότιμο». Και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες κωμικούς.
