Κατερίνα - Νικόλ: Μια υψοφοβική και μια υπερκινητική στην κορυφή της Ευρώπης
Μια μέρα στο Καραϊσκάκη άλλαξε τη ζωή της μίας, το παστίτσιο παραλίγο να καταστρέψει την άλλη
Σκαρώνει «παιχνίδια» η ζωή. Τα φέρνει όπως αυτή θέλει. Βλέπεις για παράδειγμα ένα μικρό κορίτσι κάπου εκεί στην Παλλήνη να μην πλησιάζει καν σε άκρη μπαλκονιού λόγω της υψοφοβίας που την ταλαιπωρεί. Είναι βέβαιο ότι δεν θα σκεφτείς ότι κάποτε θα φτάσει να κατακτά την κορυφή της Ευρώπης στο -απαιτητικό όσον αφορά το ύψος- άλμα επί κοντώ. Μάλλον θα μείνει στο τραμπολίνο που έκανε παιδάκι σκέφτεσαι.
Κάπου αλλού, ένα άλλο κοριτσάκι, υπερκινητικό αυτό -που σε αντίθεση με την πρώτη λατρεύει τα ύψη- σκαρφαλώνει όπου βρει κολόνα ή δέντρο αλλά σκέφτεσαι ότι δύσκολα θα πειθαρχήσει στα... πρέπει του αθλητισμού και κυρίως του πρωταθλητισμού. Όταν μαθαίνεις ότι σπουδάζει κομμωτική το θεωρείς λογικό. Όταν όμως συνειδητοποιείς ότι κάνει πρωταθλητισμό στο άλμα επί κοντώ, δεν το πιστεύεις. Κι όταν λίγα χρόνια αργότερα ενημερώνεσαι ότι έχει τραυματιστεί και χάνει σχεδόν μια χρονιά, στη συνέχεια δεν προπονείται καθώς φέρνει στον κόσμο το πρώτο παιδί της, τη θεωρείς πλέον πρώην αθλήτρια.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Όταν ξέρεις μόνο αυτά χωρίς τα υπόλοιπα, τότε λογικά, όταν μαθαίνεις ότι η υψοφοβική Κατερίνα Στεφανίδη και η υπερκινητική Νικόλ Κυριακοπούλου συναντήθηκαν χθες το βράδυ στην κορυφή της Ευρώπης, τότε λογικά πέφτεις από τα σύννεφα, αυτά που τα δυο κορίτσια πλησίασαν χθες με τα άλματά τους στο Βερολίνο. Τα δυο χαμογελαστά κορίτσια που δεν μας κάνουν και τη χάρη να κακολογούν η μία την άλλη -διαβάστε τι δήλωσαν χθες- για να έχουμε να γράφουμε εμείς οι δημοσιογράφοι και να μας κατηγορούν -τάχα- ρουφώντας τέτοια κείμενα οι αναγνώστες.
Από την ενόργανη
Ποιες είναι όμως οι δυο κυρίες των αιθέρων; Να ξεκινήσουμε πρώτα με τη μεγαλύτερη από τις δυο, τη γεννημένη το 1986, Νικόλ Κυριακοπούλου. Η μάνα της δεν μπορούσε να τη συμμαζέψει καθώς δεν σταματούσε όλη μέρα. Σκαρφάλωνε όπου μπορούσε και κάποια στιγμή, για να θεραπεύσει την υπερκινητικότητά της, την έγραψε στην ενόργανη γυμναστική.
Η Νικόλ την παράτησε στα 11 και το έριξε στο μήκος, στα εμπόδια και στη σφαίρα. Περιπλανήθηκε σε αυτά τα αθλήματα ως τα 16 της και τότε, μια μέρα στο Καραϊσκάκη, ο προπονητής Μανώλης Καραγιάννης της έριξε την ιδέα του επί κοντώ. Έτσι πήρε τη μεγάλη απόφαση.
Θυσίασε μέχρι και την πενταήμερη στο σχολείο. Στην πορεία ως την κορυφή αντιμετώπισε πολλά. Σπασμένα κοντάρια, τραυματισμούς και πολλές άλλες δυσκολίες. Αυτές την πείσμωναν και την έστειλαν στην κορυφή. Ένας σοβαρός τραυματισμός, ο γάμος, η γέννηση της κόρης της Λένιας την κράτησαν για αρκετό καιρό εκτός αγώνων αλλά επέστρεψε και όπως έγραψε και η ίδια στο instagram: «Λενια η μαμά πήρε ΜΕΤΆΛΛΙΟ!!». Η όμορφη Νικόλ είναι παντρεμένη με τον παλιό πρωταθλητή του Παναθηναϊκού στα 400μ., Ανδρέα Λιναρδάτο, εργάζεται στον Δήμο Γλυφάδας και έχει σπουδάσει κομμωτική.
Στην αρχή... τραμπολίνο
Βαρύ κι ασήκωτο έμοιαζε το βιογραφικό της Κατερίνα Στεφανίδη από πολύ μικρή ηλικία. Το επί κοντώ αντί να είναι απαγορευτικό γι' αυτήν είναι αυτό που την βοήθησε να περάσει την υψοφοβία της και από μικρή την έστειλε πολύ ψηλά καθώς υπήρξε παγκόσμια πρωταθλήτρια κορασίδων, χάλκινη παγκόσμια νικήτρια νεανίδων και ασημένια πρωταθλήτρια Ευρώπης κάτω των 23 ετών. Όλα αυτά λίγο πριν μας αναγκάσει να ασχολούμαστε μαζί της σε κάθε μεγάλο αγώνα.
Βέβαια ενδιάμεσα πήρε κιλά διότι είχε αδυναμία στο φαγητό και κυρίως στο παστίτσιο, το κατάλαβε και τα έχασε και επέστρεψε στις επιτυχίες. Πήγε για σπουδές στην Αμερική -Βιολογία, στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και αργότερα Γνωστική Ψυχολογία- και συνέχισε το επί κοντώ με προπονητή τελικά τον μετέπειτα σύζυγό της Μίτσελ Κρίερ.
Η κόρη του Γιώργου Στεφανίδη -πρωταθλητή του τριπλούν σε νεαρή ηλικία- και της Ζωής Βαρέλη -αθλήτρια στίβου στα 400μ.- είναι πλέον στην κορυφή του αθλήματος που ευτυχώς για την ίδια αλλά και όλους μας ακολούθησε αφήνοντας στην άκρη το μπάσκετ, την κολύμβηση ακόμα και το τραμπολίνο που δοκίμασε σε μικρή ηλικία.
Στρατιωτικό πρόγραμμα
Δύο τόσο διαφορετικές ιστορίες για τα χρυσά κορίτσια του επί κοντώ όμως ένα κοινό στοιχείο τόσο για τις ίδιες όσο και για όλους του αθλητές και όλες τις αθλήτριες που φτάνουν σε αυτό το επίπεδο. Στρατιωτικό πρόγραμμα με πρωινό ξύπνημα, σκληρές προπονήσεις και πολλές θυσίες.