Μνήμες Μάρτη του 2020…
Η κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού σε ολόκληρο τον πλανήτη, μάς φέρνει αναγκαστικά σε καταστάσεις του 2020, όταν πρωτοξεκινούσαν τα μέτρα. Οι επιπτώσεις στον αθλητισμό, φυσικά, είναι πολλές και δυσάρεστες…
Ανεξέλεγκτη είναι η αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού σε όλο τον πλανήτη τις τελευταίες εβδομάδες, γεγονός που αναπόφευκτα επιδρά αρνητικά και πολυεπίπεδα και στον αθλητισμό. Ομάδες και αθλητές σε όλα τα σπορ πασχίζουν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, η οποία φέρνει στη μνήμη όσα ζήσαμε τον Μάρτιο του 2020, όταν είχαν αρχίσει να πρωτοκλείνουν γήπεδα και να αναβάλλονται -ή και να ματαιώνονται- αναρίθμητες διοργανώσεις.
Είναι απολύτως λογικό οι αθλητές και αθλήτριες να είναι πολύ περισσότερο ευάλωτοι στον ιό απ’ ό,τι αρκετοί άλλοι άνθρωποι. Οι δραστηριότητές τους απαιτούν να είναι σχεδόν μονίμως με μια… βαλίτσα στο χέρι, να επιβιβάζονται σε αεροπλάνα και λεωφορεία, να συγχρωτίζονται σε αεροδρόμια, αποδυτήρια κλπ. Ξέχωρα από όλα αυτά, πολλοί εξ αυτών είναι υποχρεωμένοι να παίζουν αθλήματα επαφής, ενώ είναι εκτεθειμένοι φυσικά και στα γήπεδα με χιλιάδες οπαδούς στις εξέδρες.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Μοιραία, όσοι έχουν «χτυπηθεί» από τον ιό και μετέχουν σε ατομικό αθλήματα, αναγκάζονται να απέχουν για όσο διάστημα χρειαστεί, χάνοντας χρόνο, χρήμα, ρυθμό και αγωνιστική φόρμα. Στα δε ομαδικά σπορ τα κλαμπ δυστυχώς αποδεκατίζονται και υποχρεώνονται να βρίσκουν λύσεις συνήθως εκ των έσω, χάνοντας επίσης φόρμα και φυσικά έσοδα.
Πέρα από όλα αυτά, μια ακόμη πολύ σημαντική επίπτωση του κορονοϊού στον αθλητισμό είναι η δεδομένη αλλοίωση των πρωταθλημάτων. Παιχνίδια μεταφέρονται σε άλλες ημερομηνίες «σπάζοντας» τον ρυθμό και το πρόγραμμα των ομάδων, ενώ -το κυριότερο- επηρεάζεται σε τεράστιο βαθμό η δυναμική των κλαμπ, καθώς αναγκάζονται να παρατάσσουν εναλλακτικά σχήματα.
Δυστυχώς για τους φίλους του αθλητισμού, με την κατάσταση να έχει πια ξεφύγει, η λύση των αγώνων κεκλεισμένων των θυρών μοιάζει μονόδρομος. Ιδίως όταν μιλάμε για ομάδες με πολύ κόσμο και γήπεδα που χωρούν πολλούς φιλάθλους.
Το όριο φιλάθλων (όπως το… ανέκδοτο του 10% και των χιλίων οπαδών που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την ελληνική Super League) μοιάζει με ημίμετρο, το οποίο αφενός δεν μειώνει τον κίνδυνο στο επιθυμητό ποσοστό, αλλά αφετέρου είναι και πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί πρακτικά. Δυστυχώς η κανονικότητα όπως την ξέραμε αποτελεί οριστικό παρελθόν και από το να κοπεί το νήμα της ζωής για οποιονδήποτε άτυχο «χτυπηθεί» από τον ιό, καλύτερα να κοπεί προσωρινά το γήπεδο…
