Πόλο: Η μεγάλη των Ελλήνων σχολή!

Παραμονή του προολυμπιακού τουρνουά στο Ρότερνταμ γράφαμε πως η εθνική ομάδα πόλο των ανδρών δεν γίνεται να λείπει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Είναι συνδεδεμένη η εθνική ομάδα πόλο των ανδρών με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τελικά ο Θοδωρής Βλάχος και οι παίκτες του μας... δικαίωσαν.

Σαφώς και χρειάστηκε να περάσουν από την... μπόρα του προημιτελικού με αντίπαλο τη Γαλλία στα πέναλτι και από εκεί και πέρα η δουλειά είχε γίνει. Από τη στιγμή που η Εθνική δεν αποκλείστηκε από τη Γαλλία, ήταν σχεδόν βέβαιο πως μια μέρα μετά δεν θα έκανε το ίδιο κακό παιχνίδι, θα ήταν πιο υποψιασμένη κι αυτό έγινε απέναντι μάλιστα σε μια εξαιρετική Ρωσία που στον μικρό τελικό λίγο έλειψε να αποκλείσει την Κροατία.

Έτσι στο Τόκιο, εάν όλα πάνε καλά, θα δούμε ξανά την εθνική ομάδα των ανδρών, που δεν λείπει ποτέ από το 1980 και μετά, στη 16^η παρουσία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες και 11^η σερί.

Γιατί αναρωτιέται ο κόσμος και ακόμη δεν έχει καταλάβει πως η Ελλάδα έχει πλέον τη δική της σχολή στο άθλημα. Την ελληνική. Έχει την τύχη να έχει στις τάξεις της προπονητές που έμαθαν πολλά από τους ξένους (Στάμενιτς, Νάκιτς, Ποπόφ, Κάσας), αλλά δεν έμειναν εκεί. Μελέτησαν και πήγαν ένα βήμα πιο μπροστά. Εξελίχθηκαν και μαζί τους εξελίχθηκε και το άθλημα, που εδώ και δεκαετίες βγάζει ταλέντα που δεν μένουν εκεί.

Τα παιδιά της πισίνας είναι καλά παιδιά. Σπίτι, πισίνα, πισίνα, σπίτι. Αγαπάνε αυτό που κάνουν και δουλεύουν παρά τις δυσκολίες. Δύσκολα θα βρεις αθλητή που πέρασαν τα χρόνια και λες «αυτός έμεινε ταλέντο». Είναι χαρακτηριστικό πως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ατλάντα (1996) και την έξοχη πορεία τότε της «γαλανόλευκης» πολλοί είχαν ανησυχήσει για την επόμενη μέρα του αθλήματος, αλλά κανένας τότε δεν είχε συνειδητοποιήσει πως τα καλύτερα… έρχονται.

Και έναν χρόνο μετά είχαμε το ασημένιο στο FINA Cup σε ένα κατάμεστο κλειστό Ολυμπιακό Στάδιο, ενώ την ίδια χρονιά η Βουλιαγμένη είχε κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Ακολούθησαν οι επιτυχίες του Ολυμπιακού στην Ευρώπη και ο ερχομός του σπουδαίου Σάντρο Καμπάνια στην Εθνική. Ο Ιταλός είχε φυσικά και την τύχη να δουλέψει με μία φοβερή φουρνιά αθλητών, που πραγματικά είναι κρίμα που δεν πήραν ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Μιλάμε για τη γενιά της Δουνκέρκης όπως είναι γνωστή. Επτά από αυτά τα παιδιά (Νίκος Δεληγιάννης, Τάσος Σχίζας, Θόδωρος Χατζηθεοδώρου, Αντώνης Βλοντάκης, Δημήτρης Μάζης, Γιώργος Αφρουδάκης, Γιάννης Θωμάκος) στελέχωναν την μεγάλη εθνική ομάδα των ανδρών, που το 2005 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ έναν χρόνο νωρίτερα έχασε τη μεγάλη ευκαιρία για ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, στον χαμένο μικρό τελικό με τη Ρωσία του εξαιρετικού φουνταριστού Ρεβάζ Τσοκμακίτζε.

Τη γενιά της Δουνκέρκης (ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα νέων το 1995) ακολούθησε η γενιά της Πόλης, που το 2001 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με μπροστάρη τότε τον μικρό Αφρουδάκη (ήταν και στο μετάλλιο στο Μόντρεαλ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2005 αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας), ο οποίος είχε... τρελάνει κόσμο σε ηλικία μόλις 17 ετών, με τον Τάσο Δούμπα τότε στον πάγκο!

Πάντα γινόταν ένα «πάντρεμα» των παλιών με τους νέους στη μεγάλη εθνική ομάδα, όχι βέβαια με την ίδια επιτυχία. Δεν είναι εύκολο αυτό, όπως είδαμε και το 2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, όπου η πορεία μας δεν ήταν καλή.

Εκείνα τα χρόνια ο Διαθεσόπουλος πήρε την απόφαση να δώσει τα ηνία στον Θοδωρή Βλάχο, ο οποίος δημιούργησε μια φοβερή Εθνική με βάση της τον Ολυμπιακό. Μια ομάδα που κατέκτησε ένα ακόμη μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το 2015 στο Καζάν (χάλκινο), και έναν χρόνο μετά είχε πολύ καλή παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, που σταμάτησε πάνω στην Ιταλία του Σάντρο Καμπάνια, όπως έχει συμβεί και στις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις, όπου η Εθνική στα σημεία έχει μείνει εκτός μεταλλίων. Βέβαια είναι πάντα εκεί. Πάντα μέσα στις διεκδικήτριες. Μια ομάδα με σπουδαίο παρελθόν, μαχητικό παρόν και χρυσό μέλλον...

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δύο από τα παιδιά (Παπαναστασίου, Γκιουβέτσης) που τα τελευταία χρόνια σάρωσαν τα πάντα με την Εθνική νέων ανδρών ήταν στο Ρότερνταμ και έπαιξαν, ενώ δύο ακόμη (Κάκαρης, Καλογερόπουλος) ήταν στην αποστολή. Το 2017 στο χρυσό στο Βελιγράδι ήταν και οι Ζερδεβάς, Σκουμπάκης με την Εθνική νέων ανδρών!

Πίσω από τους 15 που ταξίδεψαν λοιπόν στο Ρότερνταμ ακολουθεί μια ακόμη τουλάχιστον 15άδα και κάποιοι εξ αυτών -καλά να είναι όλοι- θα είναι στο Παρίσι. Όλα αυτά τα παιδιά λοιπόν και οι προπονητές τους δεν περιμένουν τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο. Το δικό τους προπονητικό κέντρο. Καλά τα συγχαρητήρια και τα τηλεγραφήματα, αλλά ο κόσμος της υδατοσφαίρισης και του υγρού στίβου έχει ανάγκη από πράξεις και έργα. Όχι από διευκολύνσεις. Η Ελλάδα είναι μια... άστεγη υπερδύναμη και δεν της αξίζει.

Τον περίμεναν στη... γωνία

Τον Θόδωρο Βλάχο, εάν τον έλεγαν... Βλάχιτς, θα ακούγαμε εκφράσεις όπως «κάντε τον Έλληνα για να μείνει για πάντα στην Εθνική». Κι όμως, τον Βολιώτη τεχνικό κάποιοι τον περίμεναν στη... γωνία και ο λόγος είναι απλός. Τώρα που τελείωσε το προολυμπιακό μπορούμε να γράψουμε πως είναι η επιλογή του να αφήσει εκτός τον Αλέξανδρο Γούνα. Όταν ανακοινώθηκε η αποστολή για το Ρότερνταμ, είχαμε πει «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει». Έτσι ο Βλάχος πήγε στην Ολλανδία με την ομάδα που είχε πάρει και το χρυσό στο Ντέμπρετσεν στο Γουόρλντ Λιγκ. Έκανε την επιλογή του και δικαιώθηκε, αλλά δεν είναι δυνατόν ύστερα από τόσα χρόνια και τόσες επιτυχίες ένας προπονητής επειδή είναι Έλληνας και επειδή εργάζεται στον Ολυμπιακό να μην τυγχάνει της αναγνώρισης που πρέπει. Είναι ο προπονητής της Εθνικής από το 2014 και μαζί του η «γαλανόλευκη» πήρε το χάλκινο στο Παγκόσμιο του Καζάν (2015), ενώ δύο χρόνια μετά, και πάλι στο Παγκόσμιο, η Εθνική ήταν τέταρτη. Δύο σερί παρουσίες στην τετράδα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, έκτη θέση στο Ρίο και τέταρτη θέση στο Ευρωπαϊκό του 2016. Τι άλλο να κάνει ένας προπονητής, που σε συλλογικό επίπεδο έχει γράψει Ιστορία με τον Ολυμπιακό κατακτώντας τα πάντα σε Ελλάδα και Ευρώπη!

Το δεξί χέρι

Ο Δημήτρης Κραβαρίτης είναι ο άμεσος συνεργάτης του Θοδωρή Βλάχου στην εθνική ομάδα την τελευταία εξαετία. Επί σειρά ετών αθλητής του Ολυμπιακού με τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη, ο 48χρονος τεχνικός υπήρξε ο δημιουργός των ακαδημιών του Ολυμπιακού, συνέχισε ως πρώτος προπονητής στην ομάδα του Υδραϊκού και από το καλοκαίρι είναι στο Παλαιό Φάληρο. Είναι ομοσπονδιακός προπονητής, με την εθνική ομάδα των εφήβων κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μπακού το 2015 και το χρυσό παγκόσμιο μετάλλιο στην Ουγγαρία το 2018.

Τρίτωσε το καλό!

Για τον αρχηγό Γιάννη Φουντούλη και τον Κώστα Μουρίκη τρίτωσε το καλό και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρουμε εάν θα προλάβουν και το Παρίσι, αλλά ακόμη είναι νωρίς. Ο διεθνής περιφερειακός της Φερεντσβάρος πλέον και επί σειρά ετών του Ολυμπιακού μαζί με τον αρχηγό του Ολυμπιακού και σπουδαίο φουνταριστό ήταν στο Λονδίνο, στο Ρίο και τώρα ετοιμάζουν βαλίτσες για το Τόκιο. Μέσα στις μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων ετών για την Εθνική αλλά και τον Ολυμπιακό.

Η δεύτερη φορά για τέσσερις

Οι Άγγελος Βλαχόπουλος, Χριστόδουλος Κολόμβος, Ντίνος Γενηδουνιάς και Γιώργος Δερβίσης ήταν και στο Ρίο. Ο πρώτος, ένας περιφερειακός «φονιάς», έχοντας και ρυθμό από την Μπρέσια, έκανε ένα απίστευτο τουρνουά. Έχει περάσει κι αυτός με επιτυχία από τον Ολυμπιακό, ενώ έχει αγωνιστεί και σε Βουλιαγμένη, ΠΑΟΚ, ενώ τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο εξωτερικό (Ιταλία, Ουγγαρία). Ο Αχαιός φουνταριστός έκανε όνομα σε έναν σύλλογο με όνομα βαρύ στο πόλο, τον ΝΟ Πατρών, τους «δαίμονες», έζησε μεγάλες στιγμές με τον Ολυμπιακό και τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται στην Τουρκία.

Πολύπειρος, δίνει βοήθειες και ως αμυντικός αρκετές φορές. Ο Γενηδουνιάς είναι το... παιδί του Βλάχου, αφού οι δυο τους συνυπήρξαν στο Παλαιό Φάληρο και τα τελευταία χρόνια είναι μαζί σε Ολυμπιακό και εθνική ομάδα, έχοντας ζήσει όλες τις μεγάλες στιγμές σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο. Δεν σταματάει πουθενά. Έχει θράσος, είναι μαχητής. Ο Γιώργος Δερβίσης είναι ένας ακόμη «ερυθρόλευκος» της εθνικής ομάδας. Μέλος και το 2015 στο Καζάν και στο Ρίο αλλά και σε όλες τις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις. Δυνατό παιδί, αμυντικός που δίνει λύσεις και στην επίθεση. Είναι ένας παίκτης ψυχολογίας.

Ο πολυμήχανος Μάριος

Ο Μάριος Καπότσης ετοιμάζεται για την πρώτη του συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επέστρεψε το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό από τη Στεάουα Βουκουρεστίου όπου και αγωνιζόταν, ενώ έχει αγωνιστεί και σε Βουλιαγμένη, Πανιώνιο. Την τελευταία τετραετία είναι σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και τώρα δικαιωματικά ετοιμάζεται για την κορυφαία στον πλανήτη. Ο διεθνής περιφερειακός, στην καλύτερή του ηλικία (30), πιο ώριμος από ποτέ, είναι ένας πανέξυπνος παίκτης που ξέρει να διαβάζει καλά τις αντίπαλες άμυνες.

Τα θηρία από τα Χανιά!

Εθνική ομάδα χωρίς παίκτη από τα Χανιά δεν γίνεται. Είναι σαν να λέμε φαγητό χωρίς αλάτι. Οι Δημήτρης Σκουμπάκης, Κώστας Γαλανίδης είναι άξιοι συνεχιστές παικτών όπως οι Αντώνης Βλοντάκης, Μάκης Βολτυράκης, Μάνθος Βουλγαράκης, Μανούσος Βιζυράκης, ενώ ακολουθούν κι άλλα παιδιά όπως ο Νίκος Μητράκης. Ο Δημήτρης Σκουμπάκης μετά τα Χανιά έπαιξε στη Γλυφάδα και αμέσως τον άρπαξε ο Ολυμπιακός. Μόλις 23 ετών, θα είναι ο «βράχος» της ελληνικής υδατοσφαίρισης για την επόμενη δεκαετία. Ετοιμάζεται για την πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ πανηγύρισε το χρυσό στο Βελιγράδι το 2017 με την εθνική ομάδα νέων ανδρών.

Ο Κώστας Γαλανίδης, στα 31 του χρόνια, είναι έτοιμος να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει τεράστια βήματα, πίστεψε και πάλι στις δυνατότητές του και γύρισε και στην εθνική ομάδα, αφού ήταν μέλος της και το 2013 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ξεκίνησε φυσικά από τα Χανιά, φόρεσε και το σκουφάκι του Ολυμπιακού, η αλήθεια είναι πως δεν βρήκε... χώρο στο μεγάλο λιμάνι, αλλά ποτέ δεν τα παράτησε. Έχει αγωνιστεί σε Πανιώνιο, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Χίο, αλλά πλέον το «λιμάνι» του είναι ο Απόλλων Σμύρνης.

Το μήλο κάτω από τη μηλιά!

Ήρθε στη ζωή λίγα χρόνια πριν ο τεράστιος Τάσος Παπαναστασίου, ο γνωστός σε όλους ως «πιλότος», κρεμάσει το σκουφάκι του. Ο λόγος για τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης, που πλέον είναι άντρας, παίρνει αποφάσεις, πρωτοβουλίες, εκτελεί. Ο μόλις 22 ετών Αλέξανδρος Παπαναστασίου σε επίπεδο νέων έχει κατακτήσει τα πάντα με την εθνική ομάδα του Τεό Λοράντου. Έπαιξε στο Παλαιό Φάληρο, ξεχώρισε στον ΑΝΟ Γλυφάδας, την ομάδα όπου έπαιξε και ο πατέρας του, αλλά τα τελευταία χρόνια φοράει το σκουφάκι της παραδοσιακής δύναμης στον χώρο, της Γιουγκ Ντουμπρόβνικ. Οι Κροάτες τον έκαναν δικό τους, μαζί με τον Ρώσο Μερκούλοφ, τον φοβερό Ρώσο περιφερειακό, που επίσης έκανε εξαιρετικό τουρνουά στο Ρότερνταμ, αλλά στο τέλος δεν χαμογέλασε. Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου με τον πατέρα του, Τάσο, είναι ο ορισμός αυτού που αναφέραμε και παραπάνω για την ελληνική υδατοσφαίριση. Παρελθόν, παρόν και μέλλον! Ο Παπαναστασίου τα τελευταία χρόνια έχει μπει στις κλήσεις της Εθνικής ανδρών και πλέον είναι αναπόσπαστο κομμάτι της «γαλανόλευκης».

Ο «κέρβερος» Μανώλης

Γεννημένος το 1997, μέλος της εθνικής ομάδας νέων ανδρών που κατέκτησε το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Βελιγράδι, ξεκίνησε από την Ηλιούπολη και ήταν από τα παιδιά που αμέσως ξεχώρισαν. Σταμάτησε τον Ολυμπιακό στο Καρπενήσι στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου το 2017 και δύο χρόνια μετά, ύστερα από μια μίνι... περιπέτεια, φόρεσε το σκουφάκι του Θρύλου. Ήταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κορέας. Έμαθε αρκετά δίπλα στον Πάβιτς στον Ολυμπιακό, αλλά πρέπει να πιστέψει και ο ίδιος περισσότερο στον εαυτό του. Το Ρότερνταμ και οι εμφανίσεις, ειδικά απέναντι σε Γαλλία και Ρωσία, είναι βέβαιο πως θα του δώσουν ώθηση. Η Ελλάδα πάντα στηριζόταν σε φοβερούς τερματοφύλακες και ο Ζερδεβάς απέδειξε στην Ολλανδία πως η Εθνική μπορεί να στηριχθεί πάνω του, σε ένα άθλημα όπου μετά τις αλλαγές κανονισμών ο πορτιέρε παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

Ο «γαλανόλευκος medo»

Ο Στέλιος Αργυρόπουλος-Κανακάκης είναι ο «medo» της Εθνικής και του Ολυμπιακού. «Medo» στα κροατικά σημαίνει αρκούδα και είναι το παρατσούκλι που κόλλησαν οι Κροάτες στον Πάουλο Ομπράντοβιτς, που είχαμε την τύχη να δούμε στη χώρα μας με το σκουφάκι του Ολυμπιακού. Κάτι αντίστοιχο είναι για τον Θοδωρή Βλάχο και ο Στέλιος Αργυρόπουλος-Κανακάκης. Ο 25χρονος άσος έκανε τα πρώτα του βήματα στον Ηλυσιακό, τον πήρε σε νεαρή ηλικία ο Ολυμπιακός και, ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από τον Εθνικό, επέστρεψε στους «ερυθρόλευκους», με τον Θοδωρή Βλάχο να πιστεύει σε εκείνον και να δουλεύει μαζί του. Έχει εξελιχθεί σε έναν παίκτη για όλες τις δουλειές. Παίζει και ως δεύτερος φουνταριστός στα συστήματα του ομοσπονδιακού τεχνικού, είναι κομβικός στις επιθέσεις στον παίκτη παραπάνω, με τη «γαλανόλευκη» να... κυνηγά να «χτυπήσει» στο δοκάρι και ο Αργυρόπουλος το κάνει περίφημα. Είναι εξαιρετικός αμυντικός. Μέλος φυσικά του Ολυμπιακού που έχει σαρώσει τα πάντα τα τελευταία χρόνια, ετοιμάζεται για την πρώτη του παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Θράσος, πάθος και διάθεση

Ένας ακόμη παίκτης που θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια. Ο Κωνσταντίνος Γκιουβέτσης της Βουλιαγμένης εδώ και τρία χρόνια, έμαθε τα μυστικά του αθλήματος όπως και ο Γιάννης Φουντούλης στη Χίο (στο νησί όπου διέπρεψε και ο Γιώργος Ντόσκας, ο οποίος φόρεσε για πάρα πολλά χρόνια με επιτυχία το σκουφάκι της εθνικής ομάδας αλλά και του Ολυμπιακού). Μέλος της χρυσής ομάδας του Τεό Λοράντου που πήρε τα πάντα την τελευταία τετραετία, πλέον είναι μέλος της ανδρικής ομάδας, με τον Θοδωρή Βλάχο να τον ρίχνει στα βαθιά και εκείνον να ανταποκρίνεται. Έχει θράσος, ξεχειλίζει από πάθος και διάθεση.

Ήταν εκεί

Στο Ρότερνταμ ήταν και οι Κώστας Κάκαρης, Στάθης Καλογερόπουλος. Δύο παιδιά που δεν χρειάστηκε να μπουν στη 13άδα, αλλά μετείχαν κανονικά στο πρόγραμμα της «γαλανόλευκης» και περιμένουν κι αυτοί με τη σειρά τους να αρπάξουν τη δική τους ευκαιρία. Και οι δύο μέλη της Εθνικής νέων ανδρών που πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αλλά και το Ευρωπαϊκό. Ο πρώτος παίζει στον Ολυμπιακό και ο δεύτερος στη Βουλιαγμένη. Μάλιστα, οι Βλάχος και Κόλιανιν τούς έχουν στις πρώτες τους επιλογές, αλλά σε μια ομάδα με πλούσιο ταλέντο και εξαιρετικούς παίκτες δεν γίνεται να χωράνε όλοι. Είπαμε και παραπάνω πως αρκετοί, που δεν θα είναι τώρα στο Τόκιο, θα είναι όπως όλα δείχνουν στο Παρίσι. Γιατί η Εθνική θα είναι και εκεί!