Κόστισε ο Οφόε… αηδόνι!

Από την ημέρα δηλαδή εκείνη, όχι όταν απολύθηκε ο Μπέσνικ Χάσι από τον Ολυμπιακό αλλά από το καλοκαίρι όταν και αρχικά είχε ναυαγήσει η μεταγραφή του στο λιμάνι. Τότε που αποφάσισε να πάει στην Κράσνονταρ αλλά για οικονομικούς λόγους η μετακίνηση του από την Λέγκια χάλασε και τελικά τον απέκτησαν οι «ερυθρόλευκοι». Οι οποίοι τον κυνήγησαν μετά μανίας ικαι τον απέκτησαν , όχι τόσο γιατί καίγονταν αλλά γιατί ήταν η μεγάλη αδυναμία του νέου τεχνικού τους, του Χάσι, που τον ήθελε πάση θυσία στην ομάδα, επειδή πίστευε ότι πάνω του θα έχτιζε την ομάδα με την οποία θα πάλευε για την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν ήθελε να χαλάσει χατίρι στον κόουτς κι έτσι χρυσοπλήρωσε την Λέγκια Βαρσοβίας (με ένα ποσό πάνω από 2,5 εκατ ευρώ) αλλά και τον Οφόε με 1,3 εκατ ευρώ καθαρά τον χρόνο για 3ετές συμβόλαιο (δηλαδή με τη νεφορία κόστισε πάνω από 2 εκατ αυτή τη σεζόν)!

Όμως ο Βέλγος μέσος αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων και προβληματικός ειδικά από την μέρα που έφυγε ο δικός του άνθρωπος ο Χάσι. Με την απόδοση του (επί Χάσι ακόμα) έδειξε καλά στοιχεία, έδωσε την εντύπωση ότι μπορει να παίξει μέχρι και ηγετικό ρόλο στην ομάδα και να απελευθερώσει τον Κώστα Φορτούνη στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Αλλά η συνέχεια δεν ήταν ίδια Ούτε μάτια έβγαλε, ούτε διάρκεια στο παιχνίδι του είχε, ούτε δικαιολόγησε το θρίλερ που παίχθηκε για την απόκτηση του. Δεν τίμησε καν τους κόπους και τα λεφτά της διοίκησης που επέμεινε γιατί (επαναλαμβάνω) τον ήθελε ο κόουτς.

Αποδείχθηκε ότι είναι μεν καλός παίικτης, χωρίς διάρκεια δε. Λίγα τα καλά παιχνίδια του, πολλά τα άσχημα και ακόμα περισσότερα τα σκαμπανεβάσματα του ακόμη και μέσα ένα 90λεπτο. Πολλές λανθασμένες μεταβιβάσεις, εύκολα λάθη, λίγη δημιουργία και πολλά πειθαρχικά παραπτώματα. Ειδικά από τη μέρα που έφυγε ο Χάσι, ο Οφόε ξεπέρασε πολλές φορές τα όρια της αδιαφορίας και ψαχνόταν πως θα φύγει τον Γενάρη ακόμη, για άλλες πολιτείες. Εμεινε στην εξέδρα ή τον πάγκο σε αρκετά ματς αλλά που μυαλό για μπάλα. Φευγάτος…

Με τον Οφόε πάντως, το παραξένο ήταν ότι ευελπιστούσε ότι θα κληθεί στην εθνική ομάδα του Βελγίου για το Μουντιάλ, τη στιγμή που στα χαφ των «διαβόλων» αγωνίζονται παικταράδες κλάσης. Ούτε καν προσπάθησε να χτυπήσει με την αγωνιστικότητα του την πόρτα της εθνικής του ομάδας. Όμως ήλπιζε. Πως και γιατί, κανείς δεν ξέρει. Και έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα πολύ αμφιβάλλω αν γνώριζε κι αυτός από πού προέρχονταν οι όποιες ελπίδες του…

Κακά τα ψέμματα, ο Βέλγος ξέρει μπάλα αλλά δεν το έδειξε στο γήπεδο. Δεν ξέρω κατά πόσο επηρεάστηκε από την απομάκρυνση Χάσι, όμως και επί ημερών του Κοσοβάρου τεχνικού, ο Οφόε δεν δικαίωσε τις προσδοκίες. Και θεωρώ ότι μαζί με τον Εμενίκε και τον Καρσελά, ήταν θεωρητικά τρεις καλές μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι αλλά δυστυχώς για τον Ολυμπιακό απέτυχαν και οι τρεις. Και για να καταλάβουμε το μέγεθος της ζημιάς από τις δύο μεταγραφές, αρκεί να πούμε ότι Οφόε και Εμενίκε μαζί κόστισαν φέτος στον ολυμπιακό (μαζί με την εφορία) περισσότερα από 10-11 εκατ. ευρώ! Πώς να μην τα πάρει μετά στο κρανίο το αφεντικό των «ρυθρολεύκων»;