Μίμης Στεφανάκος: Το παπιγιόν του Θόδωρου Νικολαΐδη, η Καραγιάννη και η Μελίνα... (pics)

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ζωή είναι να κάνεις πραγματικότητα τα όνειρά σου. Ο Μίμης Στεφανάκος το έκανε. Έχω ακούσει ιστορίες και ιστορίες, όμως ο άνθρωπος αυτός είναι μοναδική περίπτωση. Διαβάστε τι έζησε. Τζούρες της ζωής του, γιατί η ζωή αυτή δεν χωράει σε συνέντευξη. Θα μπορούσε να γίνει κινηματογραφική ταινία. Μεγάλος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και εραστής διάσημων γυναικών... Είχε παίξει και σε ταινίες ως ηθοποιός άλλωστε. Πάμε να βυθιστούμε σε αυτή την ιστορία.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 18/12/2018

Δεν θα είναι οι ερωτήσεις με λογική σειρά. Θα ακολουθήσουν το ρυθμό της ζωής σας.

Όταν με πρωτοπήρες, είχα το «ΦΩΣ» δίπλα μου με το αφιέρωμα που κάνατε στον Πολυχρονίου. Είδα τη φωτογραφία από το γάμο του Θόδωρου Νικολαΐδη με την Ειρήνη. Θυμάσαι τι φόραγε ο Θόδωρος; Δεν φόραγε γραβάτα. Φόραγε παπιγιόν στο γάμο του -και ήταν δικό μου!

Έλάτε! Δικό σας δώρο;

Όχι, δικό μου παπιγιόν! Το είχε δει που το φόραγα μια μέρα, του άρεσε, μου το ζήτησε για το γάμο και του το έδωσα. Το είχα φέρει από το εξωτερικό.

Ο πιο πλακατζής συμπαίκτης που είχατε ποτέ στον Ολυμπιακό;

Ο Θανάσης Μπέμπης. Και όχι μόνο ο πιο πλακατζής, αλλά ο μεγαλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Ήταν ο Μέσι της Ελλάδας. Τον θαύμαζα. Κοντά του βάζω και τον Μουράτη.

Θυμάστε μία πλάκα του Μπέμπη;

Θυμάμαι μία πλάκα μεγάλη που μου έκανε ο Σιδέρης. Πηγαίναμε με το καράβι για αγώνα και ορμάει στην καμπίνα μου με ένα κουβά νερό, μου τον ρίχνει στο πρόσωπο και φώναζε «βουλιάζουμε, βουλιάζει το καράβι»! Του είχα κάνει και εγώ πολλά, και μου τη φύλαγε.

Ξύλο που να είχε πέσει μεταξύ παικτών του Ολυμπιακού;

Μια φορά είχα μαλώσει με το συχωρεμένο τον Μπέση. Αλλά μετά κοιμόμασταν μαζί στο ξενοδοχείο και μάλιστα με κάλυπτε όταν το έσκαγα και έρχονταν απ' την ομάδα για έφοδο! Τον έβαζα να φωνάζει «αφήστε μας να κοιμηθούμε»!

Κάθε βράδυ βγαίνατε;

Κάθε βράδυ!

Και τι κάνατε;

Εγώ έκανα... δύο προπονήσεις την ημέρα σε αντίθεση με τους άλλους που έκαναν μία. Είχα την προπόνηση με τον Ολυμπιακό 15.00-16.00 και μετά χόρευα όλο το απόγευμα και το βράδυ! Ήμουν από τους καλύτερους χορευτές στην Ελλάδα! Αυτό το ξέρουν οι άνθρωποι της εποχής. Έμενα στα Εξάρχεια και πριν πάω στον Ολυμπιακό, από τα 15-16 μου έβγαινα στα νυχτερινά μαγαζιά. Και όταν έγινα φτασμένος παίκτης στον Ολυμπιακό, δεν το έκοψα.

Και μπουζούκια;

Ξεκινάγαμε από τις 7 το απόγευμα με ντίσκο για χορό, ροκ εν ρολ, και μετά βγαίναμε και πιο αργά το βράδυ...

Γυναίκες;

Ε, στα μαγαζιά που πηγαίναμε πιο αργά ήταν πιο μεγάλες γυναίκες που δεν έπαιρναν άδεια από το μπαμπά για το τι ώρα θα κοιμηθούνε. Όχι όπως το απόγευμα στις ντίσκο που ήταν εκεί κοριτσόπουλα από το σχολείο...

Βγαίνατε και πριν από αγώνες;

Εκεί το απέφευγα. Αλλά το έκανα κάποιες φορές, ναι. Μου ζήτησες να πω αλήθειες στη συνέντευξη. Όμως κρυβόμουν, καθόμουν πίσω-πίσω σε μια γωνία, όχι μπροστά στην πίστα.

Φαντάζομαι τι μπάλα θα παίζατε αν κάνατε καλή ζωή.

Η αλήθεια αυτή είναι. Το είχα μέσα μου το ξενύχτι και το είχα συνηθίσει. Ήμασταν και ερασιτέχνες τότε, δεν ήμασταν επαγγελματίες όπως οι τωρινοί.

Ποιοι ήταν οι κολλητοί σας τραγουδιστές στα μπουζούκια; Πείτε μου μια ιστορία άγνωστη.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν πολύ φίλος μου. Είχε χιούμορ. Έχω ζήσει περιστατικό να σώνει ο Μπιθικώτσης επιχειρηματία από την καταστροφή, γιατί αθετούσε συνεχώς το λόγο του ο Καζαντζίδης!

Πείτε μου για αυτό.

Ο Καζαντζίδης είχε τρομερή φωνή, τον είχε κλείσει μαγαζάτορας φίλος μου στην «Τριάνα του Χειλά», μιλάμε για θρυλικό μαγαζί που έγραψε ιστορία. Ερχόταν ο κόσμος να δει τον Καζαντζίδη και τελικά έβλεπε άλλους, αφού ο Καζαντζίδης μία ερχόταν να τραγουδήσει, δύο δεν ερχόταν, τριγύριζε στην Κοκκινιά σε μπαρμπουτιέρες. Ο Χειλάς είχε καταχρεωθεί, είχε τρελαθεί, ήταν και λίγο μαφιόζος -να φανταστείς είχε πάνω από το γραφείο του κρεμασμένη τη φωτογραφία του Αλ Καπόνε! Και παίρνει το κουμπούρι μία νύχτα και έψαχνε να βρει τον Καζαντζίδη σε μπαρμπουτιέρες στην Κοκκινιά και τον απειλούσε. Τελικά όμως τον ξελάσπωσε ο Μπιθικώτσης ο οποίος πήγε πολύ καλά εκείνη τη χρονιά στο μαγαζί.

Αρχίσαμε με μπαρμπουτιέρες, κουμπούρια, Αλ Καπόνε, πάμε και στις γυναίκες σε λίγο. Πού ήταν η «Τριάνα του Χειλά»;

Στη Συγγρού στον Άγιο Σώστη απέναντι. Σύχναζα όμως και στην Αχαρνών, στο «Πανόραμα». Μια φορά που τραγουδούσε ο Γαβαλάς εκεί, δίπλα πήρε φωτιά ένα σπίτι, με αυλή θυμάμαι, όρμηξα μέσα και έσωσα δύο παιδιά, έγραφαν για μέρες το γεγονός οι εφημερίδες της εποχής.

Θέλω κι άλλες ιστορίες, πολλές.

Εγώ δεν λέω ψέματα, όσα ακούσεις, είναι αλήθεια. Θυμάμαι τον εαυτό μου 5 χρονών εκεί που μέναμε, Πατησίων και Καποδιστρίου, στην Κάνιγγος, απέναντί μας ήταν η Ασφάλεια στην Κατοχή, τώρα έχει γίνει ενεχυροδανειστήριο. Φέρνανε κάτι ξεσκέπαστα φορτηγά οι Γερμανοί και τους κοίταγα από την ταράτσα. Εκείνος ο χειμώνας ήταν ο πιο βαρύς που θυμάμαι. Είχε χιονίσει παντού στην Αθήνα. Και έριχνα χιονόμπαλες από την ταράτσα στον Γερμανό σκοπό! Πυροβολάει λοιπόν ο Γερμανός και άκουσα τη σφαίρα να περνάει από δίπλα μου.

Μου έχουν πει οι παλιοί ότι είστε ένας από τους καλύτερους σέντερ μπακ στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ποιον άλλο σέντερ μπακ θαυμάζατε εσείς;

Τον Λινοξυλάκη του Παναθηναϊκού. Το ξέρεις ότι ήμουν κολυμβητής του Παναθηναϊκού;

Το ξέρω. Τι ομάδα ήσασταν μικρός;

ΑΕΚ.

Όπως ο Πολυχρονίου ήταν ΑΕΚ, ο Τάσος Πάντος ήταν ΑΕΚ, ο Δομάζος είχε τρέλα με τον Μπέμπη και θαύμαζε τον Ολυμπιακό, ο Δαρίβας λένε ότι ήταν Παναθηναϊκός μικρός, ο Αμανατίδης το γνωρίζω ότι ήταν ΠΑΟΚ, ο Αλβέρτης ήταν Ολυμπιακός, ο Λουκάς Μπάρλος ήταν Άρης και Παναθηναϊκός. Καταγωγή;

Ο πατέρας μου ήταν από την Μάνη, η μητέρα μου από την Καλαμάτα. Επειδή ο πατέρας μου ήταν μόνιμος αξιωματικός του στρατού -μάλιστα τον είχαν στείλει να πολεμήσει και στη Μέση Ανατολή- έπαιρνε μεταθέσεις. Ήμουν στην κοιλιά της μάνας μου για πολλούς μήνες στην Αλεξανδρούπολη και μετά γεννήθηκα στην Καλαμάτα. Στην Αθήνα ήρθαμε όταν ήμουν 4 χρονών. Εκεί που σου είπα πριν, στην Κάνιγγος. Μετά πήγαμε στα Εξάρχεια. Έχω παίξει μπάλα με εκατοντάδες παιδιά εκεί που πέφτουν τώρα οι μολότοφ! Μέσα στο Πολυτεχνείο και έξω από το Πολυτεχνείο στη Στουρνάρη! Εκεί παίζαμε μπάλα κάθε μέρα, όλη μέρα.

Θα μου πείτε μετά πώς σας πήρε ο Ολυμπιακός.

Μέσα από τα χέρια του Παναθηναϊκού με πήρε!

Πρώτα όμως πάμε στις γυναίκες. Πότε ξεκινάτε την «ενεργό δράση».

Θυμάμαι τον εαυτό μου, πολύ πριν γίνω φίρμα στο ποδόσφαιρο, κάναμε τους γαμπρούς στον Άγιο Νικόλα στα Πευκάκια. Εκεί έμενε ο Νίκος Καρελάς, ο διευθυντής σύνταξης στο «ΦΩΣ» μαζί με την αδερφή του. Πρόσεξε τώρα ιστορία με το «ΦΩΣ». Εγώ πήγαινα στην ίδια τάξη στη Βαρβάκειο με την αδερφή του Καρελά και η αδερφή μου πήγαινε στην ίδια τάξη με τον Καρελά!

Τι περίπτωση ο Θόδωρος Νικολαΐδης, ο εκδότης του ΦΩΤΟΣ;

Μοναδική. Φίλος των παικτών, μέχρι και έξω έβγαινε μαζί τους, αλλά αν δεν έπαιζαν καλά, δεν τους χαριζόταν, τους έκανε κριτική στο «ΦΩΣ»! Η Νο1 πένα στην Ελλάδα ήταν. Και μου είχε πει μπροστά σε άλλους «ρε συ, μια φορά δεν ήρθες να μου κάνεις παράπονα για κριτική που σου έγραψα. Ενώ άλλοι έρχονταν και παραπονιόταν και με ζάλιζαν, εσύ δεν με ενόχλησες ποτέ».

Μα αν είσαι άντρας με αρχ..., δέχεσαι και την κριτική. Ποια γυναίκα από όλες σας άγγιξε πιο πολύ, την καψουρευτήκατε πιο πολύ, ήταν η πιο ωραία ή η πιο θερμή γυναίκα;

Δεν ήταν διάσημη. Ο μεγάλος μου έρωτας ήταν η Γιούλα, την ήξερε και ο Θόδωρος Νικολαΐδης γιατί σύχναζε στου «Ζόναρς». Αυτή ήταν υπεύθυνη εκεί. Ήμουν 5 χρόνια περίπου μαζί της. Ο Θόδωρος την πείραζε γιατί ήξερε ότι ήμασταν μαζί.

Πόσους γάμους κάνατε;

Τρεις στην Ελλάδα και έναν ακόμα στη Νότιο Αφρική που πήγα και έπαιξα μπάλα μετά τον Ολυμπιακό.

Συγγνώμη που γελάω, αλλά εκείνη την εποχή τέσσερις γάμοι δεν ήταν και λίγο... Πόσα παιδιά έχετε;

Τα... κανονικά;

Όλα! Πόσα υπολογίζετε να έχετε;

Καμιά κατοσταριά!..

Πάμε τώρα στη Μάρθα Καραγιάννη. Προσωπικά τη θεωρώ πολύ σέξι γυναίκα εκείνη την εποχή, στις ταινίες που έχω δει.

Ήταν σεξοβόμβα τότε. Ένα από τα πρώτα νούμερα. Και ήταν φοβερή κοπέλα, όχι μόνο ωραία.

Πριν ρωτήσω πράγματα για την Μάρθα Καραγιάννη, με ποιες άλλες γνωστές είχατε σχέση;

Μελίνα Μερκούρη, Μάρθα Βούρτση.

Η Μελίνα ήταν η πιο θερμή;

Όχι. Είχε μια γκαρσιονιέρα στον Άγιο Διονύση, Τσακάλοφ που πήγαινε για το Λυκαβηττό. Εκεί συναντιόμασταν. Γι' αυτό και τη βλέπατε στα ματς ενώ ήταν Παναθηναϊκός. Ήταν μαγκάκι. Όλο τσακωνόταν.

Η πιο θερμή ποια ήταν;

Άσε τις θερμές και τις κρύες. Πολύ θερμή μπορεί να είναι και μια υπηρέτρια.

Σε πόσες ταινίες είχατε παίξει;

Σε εφτά.

Έβγαιναν λεφτά από εκεί;

Ναι, είχε καλά λεφτά. Και ακόμα παίρνω κάτι μικροποσοστά όταν παίζονται αυτές οι ταινίες.

Ποια ήταν η πιο ζηλιάρα;

Όλες οι γυναίκες ζηλιάρες είναι! Άλλες το δείχνουν, άλλες προσπαθούν να μην το δείχνουν. Μια φορά με έπιασε στα πράσα η Μάρθα Καραγιάννη στην Αράχωβα! Με είχε καρφώσει ο Μπάρκουλης που ήταν φιλαράκι μου, και σε επόμενο γάμο έγινε κουμπάρος μου!

Πείτε μου την ιστορία, ανυπομονώ.

Η Μάρθα ήταν έγκυος, χάσαμε τελικά το παιδί 6,5 μηνών στην κοιλιά της. Είχε πάει μαζί με την Σπεράντζα Βρανά στη Χαλκίδα, τα λεγόμενα μπουλούκια τότε, πήγαιναν κάθε Δευτέρα σαν περιφερόμενος θίασος. Εγώ ήμουν στην Αράχωβα γυρίζοντας μια ταινία, την «Καραγκούνα» με τον Μπάρκουλη. Πάει ο Μπάρκουλης στη Χαλκίδα γιατί είχε μια φιλενάδα που είχε το ξενοδοχείο όπου έμενε η Μάρθα. Και της πετάει ένα υπονοούμενο για εμένα. Αυτό ήταν. Κάνει ντου η Μάρθα στο ξενοδοχείο μου στην Αράχωβα και χτυπάει την πόρτα 6.00 το πρωί! Εγώ νόμιζα ότι ήταν για το ταξί που θα ερχόταν να με πάρει, γιατί σε 3 μέρες παίζαμε τελικό Κυπέλλου Ολυμπιακός-Πανιώνιος στη Λεωφόρο -νικήσαμε. Και ανοίγω την πόρτα.

Ποιαν είχατε μέσα στο δωμάτιο;

Δεν θέλω να πω. Μία πρωταγωνίστρια από την ταινία.

Ε εύκολο είναι να βρω τις πρωταγωνίστριες σε εκείνη την ταινία...

Αν θες κάνε το, εγώ δεν λέω το όνομα πάντως. Ορμάει μέσα η Μάρθα λοιπόν να επιτεθεί και σε εμένα και σε εκείνη!

Γι' αυτό χωρίσατε;

Άρχισαν τα προβλήματα από τότε. Η Μάρθα ήταν φοβερή κοπέλα πάντως.

Άλλη ιστορία;

Στα τελειώματά μας είχα πάει διακοπές στην Κέρκυρα χωρίς εκείνη...

Τι σκαρώσατε στο αγαπημένο μου νησί;

Γυρίζοντας από την Κέρκυρα, γνώρισα στο καράβι «Κολοκοτρώνης» δύο φίλες με ένα τρομερό αμάξι κάμπριο Άλφα Ρομέο. Η μία ήταν Ιταλίδα πολύ όμορφη σαν την Ορνέλα Μούτι. Η άλλη ήταν Καναδέζα μέτρια. Πιάσαμε παρέα στο πλοίο και είπαμε να πάμε μαζί στην Αθήνα, τρία άτομα, στο διθέσιο αμάξι! Μείναμε το βράδυ σε ξενοδοχείο στην Πάτρα και θα φεύγαμε για την Αθήνα το πρωί.

Τη ρίξατε τη θεά την Ιταλίδα;

Όχι, έκανα σεξ εκείνο το βράδυ με την μέτρια την Καναδέζα! Τέλος πάντων, πήγαμε Αθήνα, κάναμε παρέα, πήγα μαζί τους και στη Μύκονο. Αργότερα χαθήκαμε, γύρισαν στις χώρες τους αλλά μου είχε μείνει το αμάξι στο μυαλό και λίγο καιρό μετά αγόρασα ένα ίδιο κάμπριο Άλφα Ρομέο! Από το μεγαλύτερο τοκογλύφο της εποχής εκείνης, πατέρα σημερινού υπουργού! Από εκείνον αγόρασα το αμάξι.

Μου έχουν πει ότι ήσασταν γρήγορος σέντερ μπακ.

Το χαρακτηριστικό ήταν ότι έτρεχα και γρήγορα με πίσω βήματα! Μερικοί ήταν τόσο αργοί που εγώ έτρεχα πιο γρήγορα κάνοντας βήματα προς τα πίσω από ότι εκείνοι τρέχοντας μπροστά! Τότε τα νούμερα στη φανέλα ήταν ραμμένα και υπήρχαν σέντερ μπακ που για να σταματήσουν γρήγορους επιθετικούς τους τράβαγαν από τη φανέλα και τους έμενε το νούμερο στο χέρι! Εγώ ούτε χτύπαγα, ούτε τράβαγα, να φανταστείς το θεωρούσα υποτιμητικό να κάνω και τάκλιν! Το απέφευγα γιατί αν αποτύχαινε το τάκλιν το θεωρούσα ντροπιαστικό. Παρακολουθούσα τον αντίπαλο και δεν μου ξέφευγε εύκολα γιατί έτρεχα γρήγορα και με πίσω βήματα. Και άλμα είχα καλό και ψύχραιμος ήμουν.

Ο πιο δύσκολος επιθετικός που είχατε παίξει ήταν ο Σιδέρης στις προπονήσεις;

Όχι. Ο Σιδέρης δεν με δυσκόλευε εμένα γιατί ήξερα το μυστικό του. Οι άλλοι δεν ήξεραν πώς να τον παίξουν. Ο Σιδέρης ήταν ταύρος, γρήγορος, δυνατός, εγώ δεν όρμαγα πάνω του όπως άλλοι γιατί μπορούσε να σε περάσει και να σε αφήσει πίσω. Έπαιρνα γρήγορα τα βήματα προς τα πίσω και την κατάλληλη στιγμή του τσίμπαγα τη μπάλα.

Το πρωτοσέλιδο του αγώνα με τη Σάντος που νίκησε ο Ολυμπιακός και έσβησε ο Πολυχρονίου τον Πελέ γράφει με μεγάλα γράμματα «ΓΙΓΑΣ Ο ΜΙΜΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΣ, ΥΠΗΡΞΕ ΗΜΙΘΕΟΣ».

Δεν σου είπα; Η πρώτη πένα της Ελλάδας ήταν ο Θόδωρος Νικολαίδης.

Και αυτός ο μύθος με έπαιρνε 5 τηλέφωνα τη μέρα να μου διορθώνει προσωπικά τα λάθη. Δεν είχα συνειδητοποιήσει τι τιμή ήταν να είσαι κοντά σε αυτόν τον εκδότη. Πάμε τώρα να μου πείτε πώς σας πήρε ο Ολυμπιακός μέσα από τα χέρια του Παναθηναϊκού.

Ο Βαγγέλης Χέλμης έμενε στα Εξάρχεια και αυτός. Έπαιζα παιδαρέλι στην Υπεροχή Νεαπόλεως αριστερό μπακ και ήταν σέντερ μπακ ο δημοσιογράφος Σταύρος Τσώχος. Η Υπεροχή Νεαπόλεως έγινε με συγχώνευση αργότερα Υπεροχή Εξαρχείων Νεαπόλεως. Ο Παναθηναϊκός είχε πάρει από εμάς έναν καλό παίκτη, τον Φίλιππα Ασημακόπουλο και μας είχε δώσει ένα καμαράκι στα αποδυτήρια της Λεωφόρου. Μας είχε δώσει και την άδεια να κάνουμε προπόνηση. Ο Ασημακόπουλος ήταν καλός αλλά φοβητσιάρης, μια φορά θυμάμαι τον Μουράτη να τον κυνηγάει να τον βρίζει και εκείνος έτρεχε πανικόβλητος. Ο Ολυμπιακός πήρε από την Υπεροχή τον Σταύρο Τσώχο, η μάνα του ήταν δασκάλα, κυρά Μαρία την έλεγαν. Ο Ολυμπιακός ζήτησε και εμένα από την Υπεροχή αλλά επειδή την έλεγχε ο Παναθηναϊκός, η Υπεροχή αρνήθηκε! Ξέρεις πώς στο τσακ δεν υπέγραψα στον Παναθηναϊκό;

Πείτε μου.

Με φώναξε ο Παναθηναϊκός κατευθείαν μετά από προπόνηση στη Λεωφόρο να πάω στα γραφεία να βάλω την υπογραφή μου. Και με γλίτωσε ο Μπακούρος, ένας μαυραγορίτης που πούλαγε εισιτήρια! Τον ήξερα γιατί πιτσιρικάς πούλαγα και εγώ εισιτήρια στη μαύρη αγορά μαζί του! Για να βγάλω χαρτζιλίκι. Ήταν δύο αδέρφια. Ο ένας Μπακούρος ήταν τρελός Ολυμπιακός και ο άλλος Μπακούρος ήταν Παναθηναϊκός που είχε λόξα με τον Δομάζο.

Τι ωραίες ιστορίες είναι αυτές!

Μόλις βλέπει ο Μπακούρος ο ερυθρόλευκος λοιπόν τι πάει να γίνει, με φωνάζει ότι δήθεν είναι έξω από το γήπεδο ο πατέρας μου και με ζητάει επειγόντως. Βγαίνω έξω από τη Λεωφόρο και μου λέει «φύγε ρε, εξαφανίσου, παραμύθι είπα για τον πατέρα σου για να φύγεις. Πάρε δρόμο! Θα σε σκοτώσω αν υπογράψεις στον Παναθηναϊκό! Θα πας στον Ολυμπιακό ρε»! Και τι έκανα εγώ.

Τι κάνατε;

Το έβαλα στα πόδια τρέχοντας, θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχει ως τα Εξάρχεια χωρίς σταματημό! Κάποια στιγμή κουράστηκα και λέω «τι κάνω ο μαλάκας, γιατί τρέχω, με κυνηγάει κανείς»; Αγριεύει ο Παναθηναϊκός και διατάζει την Υπεροχή να μην με δώσει στον Ολυμπιακό γιατί θα τη διώξει από τη Λεωφόρο και θα πετάξει τα πράγματα της ομάδας στην Ιπποκράτους! Με ζητάει λοιπόν ο Χέλμης και αρνείται η Υπεροχή. Τι γίνεται όμως. Ο Παναθηναϊκός είχε τεράστιο πρόβλημα με τους τερματοφύλακες, είχαν τραυματιστεί, δεν είχε καλό γκολκίπερ και ήθελε διακαώς να πάρει τον Βουτσαρά ο οποίος τότε έπαιζε στη Δόξα Πειραιά!

Ανταλλαγή έγινε;

Κάτι τέτοιο. Ο Παναθηναϊκός έλεγχε την Υπεροχή και ο Ολυμπιακός έλεγχε τη Δόξα Πειραιά. Ο Παναθηναϊκός ήθελε τον Βουτσαρά από την ομάδα που ήλεγχε ο Ολυμπιακός, και ο Ολυμπιακός ήθελε εμένα από την ομάδα που έλεγχε ο Παναθηναϊκός. Αρνιόνταν λοιπόν οι δύο μικρές ομάδες πιεζόμενες από τους «αιώνιους»! Και τελικά έγινε η συμφωνία την τελευταία μέρα των μεταγραφών επειδή καιγόταν ο Παναθηναϊκός για τερματοφύλακα, αλλά έγινε μπαμπεσιά.

Τι μπαμπεσιά;

Ο Παναθηναϊκός είχε τα πόστα τότε στην ΕΠΟ και στην ΕΠΣΑ, παντού είχε ανθρώπους. Στέλνει το δελτίο του Βουτσαρά ταχυδρομικώς ώστε να είναι εμπρόθεσμος, όμως ο Ολυμπιακός δεν έκανε το ίδιο με το δικό μου δελτίο, δεν πρόλαβε, και έφαγα τιμωρία 2 χρόνια! Στο χρόνο πάνω βέβαια σταμάτησε η τιμωρία μου, ως τότε έπαιζα μόνο σε φιλικά.

Ποιος προπονητής σας βοήθησε ιδιαίτερα;

Ο Τίμπορ. Ήταν καλός προπονητής, σου έλεγε 5 πράγματα, αν έκανες τα 4, νίκαγες σίγουρα. Και πριν τον Τίμπορ ήταν καθοριστικός για εμένα ένας Γιουγκοσλάβος προπονητής που είχαμε, δεν θυμάμαι το όνομά του (σ.σ. Ντραγκίσεβιτς), ο οποίος μου άλλαξε θέση από αριστερό μπακ και έτσι διέπρεψα ως σέντερ μπακ.

Τον αγαπήσατε τον Ολυμπιακό;

Όπως είπα, ήμουν οπαδός της ΑΕΚ μικρός, κολυμβητής του Παναθηναϊκού, και άσσος στο χορό στο ροκ εν ρολ! Τον Ολυμπιακό όμως τον λάτρεψα. Δεν γίνεται να μην τον αγαπήσεις τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός μπαίνει στο αίμα σου.