«Αχώνευτο» το γεύμα Ηλιόπουλου για τον Αλμέιδα!

Υπό Κ. Σ. (κανονικές συνθήκες) αναφερόμενοι στο αθηναϊκό ντέρμπι Παναθηναϊκού – ΑΕΚ, θα επικεντρώναμε στο ότι η «Ένωση» έχει να κερδίσει διεκδικητή του τίτλου, στο πρωτάθλημα, από τις 29 Σεπτέμβρη (τους «πράσινους», στη Ν. Φιλαδέλφεια), στις δικαιολογημένες φωνές της για τη διαιτησία, στα αμυντικά της προβλήματα, στην αδυναμία να φτιάξει άλλη φάση πέραν του 90+2’ (παρότι με 75% κατοχή μπάλας), ή θα... πυροβολούσαμε τον Αλμέιδα, που την άφησε να τελειώσει το ματς δίχως αριστερό μπακ και εξάρι...

Όλα αυτά όμως είναι ..παρανυχίδες, μετά τα όσα είπε ο Aργεντινός στο τέλος του αγώνα και κυρίως στην συνέντευξη Τύπου.

Που διήρκεσε 35 λεπτά και τελείωσε μεταμεσονύχτια...

Εκεί όπου και οι «τυφλοί»... είδαν ότι τα προβλήματα που σοβούν στην «Ένωση» είναι απείρως μεγαλύτερα μιας ήττας από έναν ιστορικό της αντίπαλο.

Και η εσωστρέφεια δεν είναι αποτέλεσμα του ντέρμπι, αλλά προϋπάρχουσα.

Πριν ακόμη το – εντελώς άκαιρο (καθώς ερχόταν το ντέρμπι) και αχρείαστο- γεύμα που παρέθεσε στους δημοσιογράφους ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, Μάριος Ηλιόπουλος, όπου τα λεγόμενα του προκάλεσαν σύγχυση στον κόσμο και κάθισαν στο ...στομάχι του (απόντα) τεχνικού!

Δεν ήθελε ιδιαίτερη φαντασία να καταλάβει κανείς ότι η επιχείρηση... ψυχανάλυσης του Αλμέιδα, (για τη φράση «γλιτώσαμε νέο γύρο τοξικότητας», μετά την πρόκριση επί του ΠΑΟΚ), λέγοντας ότι τον έχει καταβάλλει το άγχος των κρίσιμων αγώνων και των πλέι οφ, ή να «δείχνεται» ως υπαίτιος για το ότι δεν έχει γίνει μεταγραφή αριστερού μπακ (που έμεινε... αμανάτι, από το καλοκαίρι), επικαλούμενος την εκτίμηση του ότι το πείραμα με τον Γκατσίνοβιτς, κόντρα στην Καλλιθέα, «βγήκε», θα ενοχλούσαν τον Αργεντινό.

Ούτε οι διευκρινιστικές δηλώσεις, για τα μεταγραφικά, σε κοπή πίτας συνδέσμου, βοήθησαν.

Αντίθετα είχαν ως αποτέλεσμα να εκτοξευθεί το καπάκι της «χύτρας» των σχέσεων Αλμέιδα-διοίκησης (που... έβραζαν καιρό), με τον προπονητή να επικαλείται ζήτημα αξιοπρέπειας.

Δεν μάθαμε χθες ότι η ψυχική επαφή του 51χρονου με τη νέα διοίκηση δεν ήταν ποτέ εφάμιλλη εκείνης με την προηγούμενη κατάσταση.

Υπενθυμίζεται ότι Μελισσανίδης κι Αλμέιδα μέχρι κοινές διακοπές έκαναν, με το σκάφος του πρώτου, οικοδομώντας επικοινωνία πέραν εκείνης εργοδότη κι εργαζομένου.

Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι ο τεχνικός πέρασε «αβροχοίς ποσί» την περσινή άτιτλη σεζόν και την απώλεια ενός πρωταθλήματος, που έμοιαζε... κερδισμένο, τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος των πλέι οφ.

Αντίθετα, παρά τον εναγκαλισμό (και τα, περίφημα πια, «venga, venga»...), στην πρώτη συνέντευξη Τύπου Ηλιόπουλου, ήταν φανερό ότι feeling δεν υπήρχε, μεταξύ των δύο πλευρών.

Το «χέρι» που έβαλε η ιδιοκτησία, μετά τον επονείδιστο ευρωπαϊκό αποκλεισμό, από την Νόα δεν εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως, ούτε η κριτική στην τεχνική ηγεσία, από δημοσιογράφους και λογαριασμούς στα social, μετά την τεσσάρα από τον Ολυμπιακό.

Αν συνυπολογιστεί ότι, παρά την δημόσια έκκληση του τεχνικού για μείωση του ρόστερ στις 15 Αυγούστου, ο μόνος που αποχώρησε τότε ήταν ο Ζίνι κι αντίθετα ήρθε ο Μαρσιάλ, ως προεδρική μεταγραφή κι εκτός σχεδιασμού (παραδεδεγμένο από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη), αλλά και τις αλλαγές προσώπων στα Σπάτα (όπου η νέα διοίκηση έβαζε τους ανθρώπους της) μπορεί να γίνει κατανοητό γιατί ο Αλμέιδα προσπάθησε να κάνει την ήδη ...ημίκλειστη (από την περασμένη σεζόν δεν ανακοινωνόταν αποστολή) «Ένωση» ...στρείδι!

Έτσι είχαμε ένα υβρίδιο ομάδας: περιχαρακωμένο ποδοσφαιρικό τμήμα (που ούτε τα ιατρικά προβλήματα δεν δημοσιοποιούνται), με διοικητικό ηγέτη μια εξωστρεφή (επιεικώς) περσόνα.

Ο Mάριος Ηλιόπουλος πέραν της μίας φοράς, την περασμένη Πέμπτη, αναφέρθηκε στο ότι είναι άμαθος περί των ποδοσφαιρικών. Ενίοτε ειρωνικά.

Σίγουρα μπορούσε να δώσει άλλες απαντήσεις, ανώδυνες, σε όσα ερωτήθηκε, να...ντριμπλάρει την κρίση, αναβάλλοντας την, αλλά ν’ αποφευχθεί ήταν αναπόδραστο.

Ωστόσο η «βουτιά στα 3.000 μέτρα βάθος του Ατλαντικού», με την οποία παραλλήλισε την είσοδο του στα εγχώρια ποδοσφαιρικά πράγματα, ίσως μοιάζει, τελικά, περίπατος στα αβαθή του... Σχοινιά, αφού ενδεχόμενη αποχώρηση Αλμέιδα θα τον φέρει «απέναντι» με την πλειοψηφία του «κιτρινόμαυρου» κόσμου.

Ο οποίος ακόμη το όνομα που επιδοκιμάζει περισσότερο, στις ανακοινώσεις της ομάδας, είναι του προπονητή της ...