Σαν… σχολική εκδρομή!
Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει το ταξίδι του παίζοντας αυτό που μπορεί, όπως μπορεί, πηγαίνει ματς με ματς χωρίς να έχει ψύχωση για το που θα φτάσει και προσπαθεί να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό
Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει την πορεία του στο φετινό πρωτάθλημα μαζεύοντας πόντους, εμπειρίες, λύπες, χαρές προσπαθώντας να βάλει σε έναν δρόμο τα όνειρα και της φιλοδοξίες του.
Ακόμα κι αν στην πλειοψηφία των οπαδών του υπάρχει η επωδός: «Στο τέλος κάτι θα γίνει και θα χάσουμε τα πάντα», το «τριφύλλι» εξακολουθεί να ακολουθεί τη ρότα του με τον Ρουί Βιτόρια στην ηγεσία του και να παλεύει για το όνειρό του.
Ολυμπιακός: Ο γίγαντας Μιλουτίνοφ και ο παράγοντας Βιλντόζα
Το που θα φτάσει δεν το γνωρίζει κανείς, διότι διοικητικά ο Παναθηναϊκός, όπως φάνηκε στις Σέρρες και όχι μόνο, είναι άτολμος, χωρίς πλάνο και χωρίς αποφασιστικότητα, αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο δείχνει ένα σύνολο που προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις που υπάρχουν για να φτάσει στο στόχο του.
Έτσι και στο ματς με την ΑΕΚ ο Παναθηναϊκός προερχόταν από ένα κοπιαστικό σωματικά και ψυχικά ματς στις Σέρρες με τα όσα έγιναν από τον Τσαγκαράκη, όπως βέβαια και από το σούπερ απαιτητικό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Μοιραία λοιπόν έχοντας φτάσει σε καταστάσεις «do or die» ο Ρουί Βιτόρια επέλεξε να πάει συντηρητικά. Κόντρα στην αγωνιστική φιλοσοφία που μας έχει συνηθίζει έως τώρα, έκλεισε την ομάδα του στο πρώτο μισό του γηπέδου, την έβαλε να κάνει λιγότερα μέτρα, να μην καλύπτει μεγάλες αποστάσεις και να αφήσει στην ΑΕΚ την ευχέρεια να οργανώσει παιχνίδι.
Το πράγμα δεν δούλεψε καθόλου έως το 25’ διότι οι παίκτες του Βιτόρια αδυνατούσαν να κρατήσουν τη μπάλα στα πόδια. Αυτό άλλαξε στη συνέχεια όταν οι κατοχές πήγαιναν στα άκρα, όπου οι Βαγιαννίδης, Πελίστρι, Μλαντένοβιτς, Τζούρισιτς άρχισαν να ισορροπούν την κατάσταση.
Το γκολ με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι από τον Ιωαννίδη απλοποίησε τα πράγματα για τους γηπεδούχους, που είδαν τον Πάλμερ- Μπράουν να είναι παντού μαρκάροντας από τον Λιβάι Γκαρσία μέχρι τον Πιερό, τον Πελίστρι να δημιουργεί ρήγματα και τον Βαγιαννίδη να κάνει επελάσεις.
Την ίδια στιγμή ο άξονας λειτουργούσε πολύ σωστά με τους Αράο, Τσέριν, Μαξίμοβιτς αναγκάζοντας την ΑΕΚ να μην έχει χώρους να δράσει και να σηκώνει τη μπάλα για να την βάλει μέσα στην περιοχή του Ντραγκόφσκι.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο Παναθηναϊκός πήρε την νίκη που χρειαζόταν, είναι στο -4 από τον Ολυμπιακό και πλέον στο Φάληρο θα παίξει τα πάντα για να μείνει σε επαφή με την κορυφή.
Το ταξίδι συνεχίζεται κι όπου βγει…