ΑΕΚ: Σε εξέλιξη η ...απο-Μελισσανιδοποίηση της

Aλλιώς θα φανταζόταν κανείς να φτάσει η ΑΕΚ στο πρώτο της ματς πρωταθλήματος ως μόνη επικεφαλής της βαθμολογίας, όπως προέκυψε μετά τη δίκαιη και πειστική επικράτηση στο αθηναϊκό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (σε συνδυασμό με την ήττα του ΠΑΟΚ, από τον Άρη, στο αντίστοιχο Θεσσαλονικιώτικο)

Εν πλήρη ηρεμία, ευφορία, ου μην και έπαρση...

Aμ δε...

Η ΑΕΚ επιβεβαίωσε την εναλλακτική ερμηνεία, που δίνουν οι φίλοι της, στα αρχικά της (Άλλη Εντελώς Κατάσταση) αλλά με την έννοια να μην έχει και τόσο θετική χροιά, αφού ακολούθησαν απρόσμενες – όσον αφορά το timing τους – αναταράξεις με τις δύο αποχωρήσεις υψηλόβαθμων στελεχών της διοίκησης και του ποδοσφαιρικού τμήματος εντός τεσσάρων ημερών.

Την αρχή έκανε, ανοίγοντας την πόρτα της εξόδου, την επομένη του ντέρμπι, ο Γιάννης Παπαδόπουλος.

«Δεξί χέρι» του Δημήτρη Μελισσανίδη, που ήταν η «his masters voice» και είχε κατηγορηθεί, από τους αντιπάλους της «Ένωσης», ότι ήλεγχε το παρασκήνιο για λογαριασμό της.

Τον ακολούθησε, τρεις μέρες αργότερα, ο εκτελεστικός διευθυντής Παναγιώτης Κονέ, που μεταξύ άλλων διαχειριζόταν την υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού.

Η αποχώρηση τους, ούτε απρόσμενη ήταν, ούτε αναίτια, αφού θα μπορούσαν να τους καταμαρτυρηθούν πράγματα.

Στον πρώτο η εκπαραθύρωση του «δικεφάλου» από τα διοικητικά της ΕΠΟ (μετά την πτώση Μπαλτάκου και την εκλογή Γκαγκάτση, απόρροια της σύμπραξης Ολυμπιακού - ΠΑΟΚ) και στον δεύτερο μεταγραφικές αβελτηρίες, όπως η αργοπορία στην απόκτηση σέντερ φορ (που κόστισε στον αποκλεισμό, από την Νόα στον 3^ο προκριματικό του Conference, αφού ο Λιβάι ήταν νοκ άουτ στη ρεβάνς), αλλά κι ότι τα μεγάλα αποκτήματα του καλοκαιριού (Λαμέλα - Μαρσιάλ) ήρθαν κατόπιν «μηχανισμού» που δημιούργησε ο ίδιος ο πρόεδρος (προεξάρχοντος του εξαδέρφου του Αντώνη Ηλιόπουλου, του Τζεμπούρ κ.α.)

Αυτά και άλλα ισχύουν, αλλά είναι μέρος της «μεγάλης εικόνας», που θέλει την ομάδα και τους μηχανισμούς της να περνούν στον έλεγχο του νέου ιδιοκτήτη της ΠΑΕ.

Υπενθυμίζεται ότι ο Μάριος Ηλιόπουλου απέκτησε την ΠΑΕ στις 10 Ιουνίου και όσο κι αν υπήρχαν σχέδια κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων η ομάδα πορεύθηκε με το στελεχιακό δυναμικό που πήρε... προίκα από την προηγούμενη κατάσταση.

Οι άμεσες υποχρεώσεις (σε 44 μέρες ο πρώτος ευρωπαϊκός αγώνας) τον οδήγησαν στο να πορευθεί με τους ανθρώπους του Μελισσανίδη, μέχρι να βρει τα ...γράδα του.

Πλέον η ώρα ήγγικεν, κατά τα φαινόμενα, για την (αναμενόμενη έως και λογική)... απο-Μελισσανιδοποίηση!

Η οποία επιφέρει αναταράξεις εντός της ομάδας και στις τάξεις του κόσμου.

Εξ ου και η κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Αλμέιδα, την Τρίτη, η ομιλία στους παίκτες, την Πέμπτη κι η δήλωση «σεβασμού» προς τον προκάτοχο του, με παραλήπτες τους φιλάθλους.

Για ν’ απορροφήσει τους ...κραδασμούς, αφού Παπαδόπουλος και Κονέ είχαν ερείσματα και φιλίες (ιδιαίτερα στενές οι σχέσεις τους με τον προπονητή), ενώ ο (αποστρατευμένος, διοικητικά πια) Μελισσανίδης έχει περάσει σε φάση μυθοποίησης από το κοινό της ομάδας, που δεν ξεχνά ότι κατέστησε την ομάδα εκ νέου ανταγωνιστική (μετά το ...Καθαρτήριο της Γ’ Εθνικής) αλλά -το κυριότερο- επανέφερε την ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια δημιουργώντας, εκ του μηδενός νέο γήπεδο.

Παρά τα θερμά λόγια του για τον πρώην ιδιοκτήτη ο νυν δεν είχε διστάσει να τον χαρακτηρίσει «σφικτό», οικονομικά, στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου και φρόντισε στο πρώτο του μεταγραφικό καλοκαίρι να δώσει τα διαπιστευτήρια του...large κάνoντας δύο ρεκόρ απολαβών παικτών στα χρονικά της ομάδας με τους Λαμέλα και Μαρσιάλ.

Άλλο «μοντέλο» δηλαδή.

Το οποίο θα υπηρετούν κι άλλοι, όπως προκύπτει από την αναφορά Ηλιόπουλου σε «αποχωρήσεις», μιλώντας στους παίκτες.

Η έλευση του Xαβιέρ Ριμπάλτα στην Αθήνα δεν είναι σίγουρο ότι θα καλύψει το κενό στο οργανόγραμμα της ΑΕΚ του Κονέ.

Μπορεί να προαλείφεται για εκείνη του Ράντεκ Κουχάρσκι (επίσης δεν ...έσκισε μεταγραφικά) ή για κάποια νέα που θα οδηγήσει τον Πολωνό σε αποχώρηση (λόγω υποβάθμισης), παρότι το συμβόλαιο του ανανεώθηκε από τη νέα διοίκηση.

Το ίδιο όμως έγινε και με τον Κονέ και τρεις μήνες μετά δεν είναι στην ομάδα...