Μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά…

Ο Παναθηναϊκός ήξερε πολύ καλά και με κάθε… επισημότητα πως πήγαινε για έναν τελικό στη Νέα Φιλαδέλφεια για να μείνει «ζωντανός» στο παιχνίδι του τίτλου, αλλά εμφανίστηκαν μόνο οι φανέλες του.

Από το πρώτο κιόλας λεπτό οι «πράσινοι» έδειχναν ανέτοιμοι πνευματικά για να αντιμετωπίσουν την πίεση της έδρας, αλλά και τις κατά κύματα επιθέσεις των γηπεδούχων.

Ακαϊντίν, Κώτσιρας και Χουάνκαρ… πελαγοδρομούσαν αναδύοντας λιγοψυχία και έλλειψη συγκέντρωσης και άρχισαν τα δώρα κάνοντας τη ζωή των «κιτρινόμαυρων» ακόμα πιο εύκολη.

Πρώτα ο Τσέριν που έκανε λάθος πάσα στο κέντρο με όλη σχεδόν την ομάδα στην επίθεση, κόντρα επίθεση και γκολ.

Μετά από λίγο ο Ακαϊντίν σαν τον… Αλαντίν έκανε κι αυτός απλόχερα δώρο στην ΑΕΚ το δεύτερο γκολ με την αναιμική πάσα πίσω. Πόνσε και 2-0.

Από εκεί και πέρα καμία σοβαρή αντίδραση, σπασμωδικές κινήσεις από τον Τερίμ που άλλαζε σχήματα συνεχώς για να κάνει την ομάδα του πιο επιθετική και αναγκαστικά άφηνε τις πλευρές του εκτεθειμένες.

Είναι ευτύχημα και τύχη το ότι η ΑΕΚ δεν σημείωσε πολλά περισσότερα γκολ, καθώς μάλιστα ο Αλμέιδα με το μυαλό στην Τούμπα την Κυριακή άρχισε να κατεβάζει στροφές στις μηχανές της ομάδας του και να ξεκουράζει τους βασικούς του παίκτες.

Την ίδια στιγμή ουδεμία αντίδραση από τους «πράσινους». Σχεδόν καμία τελική, μια παραζάλη και μια θολωμένη κατάσταση την οποίαν όλοι στο «τριφύλλι» δεν έβλεπαν την ώρα να τελειώσει.

Όλα αυτά βέβαια δεν αναιρούν το γεγονός ότι με το σκορ 1-0 ο διαιτητής, ο βοηθός και το VAR δεν είδαν ή είδαν και δεν επενέβησαν το «κλάδεμα» του Αραούχο πάνω στον Κώτσιρα μέσα στην περιοχή.

Μπορεί να έτρωγε άλλα τρία ο Παναθηναϊκός, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο Γάλλος διαιτητής έκλεισε τα μάτια του.

Πλέον το Κύπελλο Ελλάδας θα πρέπει να είναι ο ρεαλιστικός στόχος για τον Τερίμ και τους παίκτες του. Αυτό θα πρέπει να είναι από εδώ και πέρα το μεγάλο στοίχημα, διότι πρωτάθλημα τέλος…