Η περίοδος χάριτος τελείωσε για Ουζουνίδη στην ΑΕΚ…

Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που έπαιξαν απόψε (3/11) στο ντέρμπι έτρεξαν πολύ. Στο φινάλε όμως κουλούρια. Δεν μπήκε η μπάλα μέσα και το 0-0 έμεινε ως το τέλος. Αν κάποια ομάδα πάντως δικαιούται να νιώθει πικραμένη αυτή είναι σίγουρα η πράσινη. Διότι οι του Παναθηναϊκού έχασαν τις ευκαιρίες και έδειχναν πως το ήθελαν πάρα πολύ το ματς.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί οι «κιτρινόμαυροι» δεν έδειξαν να θέλουν τόσο όσο οι αντίπαλοί τους το παιχνίδι; Για να μην παρεξηγηθώ, δε λέω ότι δεν ήθελαν να κερδίσουν, λέω ότι δεν αγωνίστηκαν με το ίδιο πάθος όσο οι «πράσινοι». Τουλάχιστον όχι όλοι τους. Γιατί κάποιοι «Ενωσίτες» το πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις. Αλλά η γενικότερη εικόνα και αίσθηση που μου άφησε η ΑΕΚ, ήταν πως αντιμετώπισε το ματς λίγο πιο χαλαρά απ’ ό,τι οι αντίπαλοί της και σίγουρα απ’ ό,τι θα έπρεπε.

Δεν ήταν τυχαία άλλωστε η έκρηξη του Μαρίνου Ουζουνίδη στη συνέντευξη Τύπου. Που ενώ αρχικά τα είχε με όλους τους παίκτες του, όταν πιέστηκε φωτογράφισε τους Μάνταλο, Λιβάγια, Μπογέ, Πόνσε... (σ. "οι τέσσερις μπροστά ήταν το πρόβλημα, όχι οι Σιμόες, Γαλανόπουλος", είπε).

Τα πρώτα είκοσι λεπτά ανήκαν εξολοκλήρου στον Παναθηναϊκό. Η «Ένωση» προσπαθούσε να βρει τα πατήματά της στο γήπεδο, αλλά δεν τα κατάφερνε. Είχε τους δύο στόπερ της σε μέτρια μέρα. Ιδίως ο Οικονόμου υπέπεσε σε αρκετά λάθη και χάλαγε το μυαλό και των συμπαικτών του – εκεί που βρίσκονταν σε κατάσταση επίθεσης, ξαφνικά αντιλαμβάνονταν πως έπρεπε να τρέξουν πίσω να κυνηγήσουν τη φάση που.

Από το 30’ και μετά και για σχεδόν ένα δεκάλεπτο πάντως, η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο να επιτεθεί. Είχε αφήσει και το γκάζι το «τριφύλλι». Αν ο Πόνσε ήταν πιο προσεχτικός στη φάση όπου προσπάθησε να μεταβιβάσει την μπάλα στον Λιβάγια ή, λίγα λεπτά νωρίτερα, αν ευστοχούσε στην κεφαλιά που έπιασε μέσα από την περιοχή, η «Ένωση» θα κατάφερνε να πήγαινε προηγούμενη στα αποδυτήρια, έχοντας κάνει ένα μετριότατο ημίχρονο.

Κρατάμε επίσης από το πρώτο μέρος τα αρκετά προβλήματα που αντιμετώπισαν και τα άκρα του «Δικέφαλου». Μπακάκης και Χουλτ, δεξιά και αριστερά αντίστοιχα, ταλαιπωρήθηκαν. Δεν είχαν πάντως και τις βοήθειες που έπρεπε από τους δύο εξτρέμ της «Ένωσης», Μπογέ και Μάνταλο αντίστοιχα.

Στην επανάληψη το παιχνίδι άνοιξε περισσότερο. Οι δύο ομάδες ζήτησαν τη νίκη. Δεν κλείστηκαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η μπάλα να πηγαίνει πάνω-κάτω. Ωραία κατάσταση για το κοινό. Η ΑΕΚ πάντως το έκανε αρκετά άναρχα με αποτέλεσμα να αφήνει πολλούς κενούς χώρους πίσω και να δέχεται κόντρες. Ο Παναθηναϊκός ζήτησε τη νίκη πιο πειθαρχημένα, πιο ώριμα.

Τελικά βέβαια κουλούρια. Πάμε για άλλα. Η «Ένωση» δεν εκμεταλλεύτηκε την γκέλα του ΠΑΟΚ στο Περιστέρι. Την άφησε να περάσει. Επίσης δεν κέρδισε ούτε το τρίτο της ντέρμπι στον πρώτο γύρο. Δεύτερη ισοπαλία, είχε προηγηθεί αυτή με τον Ολυμπιακό (και μια ήττα, από τον ΠΑΟΚ).

Ο Ουζουνίδης τα είχε με τους παίκτες του. Κι εκείνος όμως δεν ήταν στην καλύτερή του μέρα. Άργησε να κάνει κινήσεις από τον πάγκο για να βελτιώσει την επιθετική γραμμή. Βέβαια κι όταν μπήκαν οι Κλωναρίδης, Γκάλο τι άλλαξε; Τίποτε! Στη συνέντευξη Τύπου στριμώχτηκε από τους ρεπόρτερ στα σχοινιά για πρώτη φορά από τη μέρα που ήρθε στην ΑΕΚ... Η περίοδος χάριτος τελείωσε. Δύο βαθμοί σε τρία ντέρμπι είναι λίγοι...

Επίσης κάτι στο οποίο αξίζει να σταθούμε από την ΑΕΚ, είναι ότι η επιθετική τριάδα των Πόνσε, Λιβάγια, Μπογέ δεν πήγε. Περιμέναμε πώς και πώς να τους δούμε σε ένα δύσκολο ματς, τώρα που ο Μπογέ έχει επιστρέψει στη δράση. Αλλά μπλόκαραν. Ιδίως ο τελευταίος ήταν εξαφανισμένος. Άνθρακας ο θησαυρός; Τζάμπα τα πανηγύρια των τελευταίων εβδομάδων για τον Αργεντινοϊταλό; Μη βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Αξίζει στον Μπογέ λίγος ακόμα χρόνος. Αλλά και στην τριάδα γενικότερα. Να μάθει ο ένας τον άλλον και να βγάλουν στο γήπεδο όσα μπορούν. Αν μπορούν... Από Δεκέμβριο θα τους κρίνω πιο αυστηρά.