Μαρτίνς, Μάνος και κόσμος: Μαθημάτων συνέχεια...

Το προηγούμενο μάθημα στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός το πλήρωσε. Στην Κρήτη. Αυτή τη φορά όχι, χάρη στην επιμονή αυτού που θα έπρεπε να είναι δεύτερος φορ (Λάζαρος) και χάρη στην εκτελεστική ικανότητα του πραγματικού σέντερ φορ (Μάνος).

Ήταν μάθημα για την ομάδα, το οποίο θα έπρεπε να αποφύγει, διότι με το προηγούμενο πάθημα όφειλαν όλοι να είναι περισσότερο προσεκτικοί και υποψιασμένοι. Το χαμένο πρώτο ημίχρονο επαναλήφθηκε. Ο Ολυμπιακός έκανε ουσιαστικά μία φάση, αυτή στο 26΄με τον Χριστοδουλόπουλο, όπως είχε κάνει μία και στο Ηράκλειο, με τον Τουρέ στο ημίωρο. Έτσι, όμως, δεν γίνεται. Γιατί μπορεί να έρχεται η λύση στο 90΄, αλλά έρχεται και η ήττα όπως είχε γίνει από τον ΟΦΗ.

Ήταν μάθημα για τον προπονητή, διότι ο Μαρτίνς παρασύρθηκε από τον εντελώς διαφορετικό αγώνα του Λουξεμβούργου και άφησε στο γήπεδο την ίδια ομάδα, σε έναν αγώνα που απαιτούσε άλλη διαχείριση. Με βασικότερο όλων το γεγονός ότι η παρουσία καθαρόαιμου σέντερ φορ σε ένα τέτοιο παιχνίδι μαζικής άμυνας από τον αντίπαλο έμοιαζε απαραίτητη, ώστε να γεμίσει η αντίπαλη περιοχή.

Ο Λάζαρος έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι, αλλά συνήθιζε να βγαίνει εκτός περιοχής διότι έτσι έχει μάθει να παίζει, μόνο που δεν υπήρχε κάποιος να τον καλύπτει στο «κουτί». Κι ο Ολυμπιακός ήταν όλο γύρω γύρω, αλλά δεν έφτανε σε προσπάθειες από κοντινή απόσταση για να κάνει συχνότερα φάσεις όπως αυτή η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Φετφατζίδη που καταγράφηκε στο 60΄.

Η είσοδος του Μάνου έφερε την μπάλα πολύ περισσότερο στην περιοχή του Απόλλωνα και τελικά έφερε και τη νίκη. Από μια προσπάθεια του Λάζαρου που άξιζε να δικαιωθεί, γιατί έδωσε ό,τι είχε για τη νίκη. Κι από μία ενέργεια που ένας μαθημένος «γκολτζής», όπως είναι ο Μάνος, μπορεί να κάνει. Να φέρει την μπάλα με γυρισμένη την πλάτη στο πόδι που θα σουτάρει και να έχει πλήρη αίσθηση της εστίας πίσω του ώστε να ευστοχήσει. Και έτσι απλά να δώσει τη νίκη που σαφώς θα μπορούσε να είχε έρθει το ίδιο απλά πολύ νωρίτερα. Χωρίς άγχος και αγωνία απέναντι στην ουραγό ομάδα της βαθμολογίας.

Προπονητής και παίκτες θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που τους αντιστοιχούν προκειμένου να μη χρειαστεί άλλο μάθημα. Και πολύ σωστά έκαναν να πάνε μετά το παιχνίδι στην εξέδρα για να ευχαριστήσουν τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο. Τον κόσμο που μέχρι το τέλος παρότρυνε για τη νίκη, δίχως γκρίνια και μουρμούρα, με απόλυτη επίγνωση του πραγματικού και ουσιαστικού τρόπου με τον οποίο το κοινό μιας ομάδας τη βοηθάει μέχρι την τελευταία στιγμή ενός ματς.

Κι αυτή η υπομονή και η σωστή στάση που δείχνει ο κόσμος του Ολυμπιακού από την αρχή αυτού του πρωταθλήματος, χωρίς να έχει γενικά βοηθηθεί από την ομάδα από πλευράς θεάματος, είναι το μεγάλο κέρδος μέχρι τώρα για την φετινή προσπάθεια. Αλλά θα πρέπει κι η ίδια η ομάδα να βοηθήσει περισσότερο, βρίσκοντας περισσότερο πλέον την αγωνιστική ισορροπία που έως τώρα της λείπει από παιχνίδι σε παιχνίδι...