Ολυμπιακός: Ο «σαν έτοιμος από καιρό» και ο καιρός ετοιμότητας
Ο Ντανιέλ Ποντένσε έδειξε από την αρχή ότι θα κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα και ο Ολυμπιακός ότι θέλει κι άλλο χρόνο για να είναι έτοιμος και πλήρης στα δύσκολα.
Στο ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πήρε αρκετά ρίσκα και το σημαντικότερο δεν ήταν ότι έβαλε τον Ντανιέλ Ποντένσε χωρίς ο Πορτογάλος να έχει παίξει φέτος ούτε σε φιλικό.
Ο Ποντένσε είναι ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί και θα κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό και γενικότερα στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά ενδεχομένως και στην προσπάθεια της ομάδας που αρχίζει την Πέμπτη (21/9) στον όμιλο του Europa League. Έστω και ανέτοιμος, μόλις προσαρμόστηκε στις συνθήκες (και πήγε από την αριστερή πλευρά) ήταν σαν «έτοιμος από καιρό» για να προσφέρει πολλά επιθετικά στον Ολυμπιακό. Ήταν λογικό να έχει καλύτερες συνεργασίες με τον Φορτούνη και λόγω ποιότητας και επειδή έχουν ξαναπαίξει μαζί στο παρελθόν. Η ενέργειά του στη φάση του γκολ ήταν εκπληκτική (όπως και του Φορτούνη στο ξεκίνημα), είχε κι άλλες στιγμές στο συγκεκριμένο διάστημα του πρώτου μέρους που έδειξε τη διαφορά του και τη μεγάλη βελτίωση από την παρουσία του αυτά τα χρόνια στο αγγλικό πρωτάθλημα.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Ο Μαρτίνεθ είδε την ομάδα του να φορτσάρει όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ και να μένει σε φάση προσήλωσης όταν ισοφάρισε. Δεν την είδε να κάνει φάσεις στο δεύτερο μέρος κι αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητικό παρά το θετικό αποτέλεσμα σε μία έδρα όπου η ΑΕΚ ποτέ δεν είχε ισοφαριστεί όταν προηγήθηκε. Ο Ισπανός το πάλεψε με κινήσεις φρεσκάδας όπως του Σκάρπα και του Μπιέλ, με θέληση ελέγχου του κέντρου με τον Ιμπόρα και στο τέλος με τον Ορτέγκα σε ρόλο χαφ-εξτρέμ μπροστά από τον Κίνι. Φυσικά και με τον Γιόβετιτς όταν κουράστηκε ο Ελ Κααμπί.
Δεν βγήκαν πολλά. Ενώ αμυντικά υπήρξαν προβλήματα και στο ξεκίνημα με Ελίασον και Ρότα στην πλευρά του Κίνι (και του Φορτούνη), αλλά και στο τέλος με τον Ζίνι να αιφνιδιάζει τον Ροντινέι δυο-τρεις φορές. Ούτε στα χαφ Μαντί και Έσε είχαν την απόδοση που αναμενόταν, τουλάχιστον σε διάρκεια γιατί μετά το γκολ της ΑΕΚ ανέβηκαν σε μέτρα και σε ενέργεια. Το κέντρο της άμυνας δεν λειτούργησε πάντα καλά (όπως στην κεφαλιά του Μοχαμάντι) και ειδικά στην περίπτωση του γκολ του Αραούχο που δεν μέτρησε... καθόλου καλά.
Γενικά σε επίπεδο ατομικής απόδοσης και ομαδικής βελτίωσης, ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να έμεινε ικανοποιημένος, όμως ξέρει καλά ότι με τόσους νέους παίκτες και με πολλά ματς το ένα πίσω από το άλλο, θα βρίσκει ρυθμό και ομοιογένεια. Τώρα το κυρίαρχο είναι να παίρνει τα αποτελέσματα. Με 1-1 στο Βέλγιο και πρόκριση. Με 1-1 στη Νέα Φιλαδέλφεια και βαθμολογική ασφάλεια.
Κάτι που πρέπει απαραιτήτως να συνεχιστεί και απέναντι στη Φράιμπουργκ, σε ένα ματς υπό άλλες συνθήκες αλλά εξίσου επικίνδυνο. Ίσως και περισσότερο.