Ο Ολυμπιακός της νέας χρονιάς και το φετινό φινάλε

Τα στραβά αυτής της αποτυχημένης χρονιάς του Ολυμπιακού είχαν αρχίσει να φαίνονται από εκείνη τη σέντρα στα τυφλά-γκολ στις καθυστερήσεις στο Ισραήλ το περασμένο καλοκαίρι. Όλα έγιναν από τότε, αλλά φυσικά είχαν αρχίσει από πιο νωρίς.

Ο Ολυμπιακός δεν μάθαινε ποτέ. Μόνο πάθαινε. Κι όταν νικούσε, το ξεχνούσε στο επόμενο ματς.

Αυτή η χρονιά των πολλών προπονητών, πάμπολλων παικτών, διαφορετικών ενδεκάδων, των φτηνών γκολ στις καθυστερήσεις, των αυτογκόλ, των πέναλτι από το πουθενά, των υπνωτισμένων ξεκινημάτων, της έντασης και της οργής, του εκνευρισμού και των αφορισμών, κάπως έτσι θα έκλεινε. Όπως συνέβη με την ΑΕΚ.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν το μεγαλύτερο σοκ. Αυτό που δεν μπορεί να ξεχαστεί. Ποια τρία δεκάρια και εφτά πεντάρια. Ποιοι βαλέδες και ρηγάδες. Η ΑΕΚ μπήκε στο γήπεδο και έτρωγε σίδερα κι ο Ολυμπιακός περίμενε τον... Μάσα και καλή διαιτησία. Η μάσα και η ξάπλα ήταν ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου. Αλλού για αλλού. Στο ντέρμπι της χρονιάς. Σοκαριστικά απαράδεκτος. Με επτά ευκαιρίες της ΑΕΚ και ένα γκολ. Με καμία ευκαιρία του Ολυμπιακού και την πρώτη τελική στο 36' μια τζούφια κεφαλιά του Εμβιλά.

Η αντίδραση στο δεύτερο ήταν αναμενόμενη γιατί όλα έχουν ένα όριο. Ο Ανιγκό έκανε τις αλλαγές, οι παίκτες έπεφταν στην μπάλα και στις μονομαχίες, το 1-1 έγινε, όλα έμοιζαν να πηγαίνουν σε επανάληψη του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Πάλι είχε ισοφαρίσει ο Μπακαμπού τότε νωρίς στο δεύτερο. Αλλά αντί για το 3-1, έγινε 1-3.

Ο ρυθμός κόπηκε από καπνούς και μαλακίες. Η ΑΕΚ που είχε φοβηθεί, άρχισε πάλι να ισορροπεί. Κι ενώ είχε στριμωχτεί, άρχισε να αναπνέει. Μετά ήρθε ο ελίτ Μάσα να δώσει «μούφα» πέναλτι και δεν ήρθε ο (ούτε ελίτ ούτε διεθνής) VAR να το πάρει πίσω. Ένας φοβισμένος στο στούντιο, μην παρεξηγηθεί ο Μάσα και δεν τον ξαναπάρει μαζί του στην ποδοσφαιρική μπανανία της Ευρώπης. Το σπρώξιμο στο τρίτο γκολ ήταν φάση για κλάματα, χωρίς χημικά.

Κοιτάξτε. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ούτε για δάκρυα ούτε για δακρυγόνα. Μια χρονιά γεμάτη λάθη δεν σβήνει ό,τι έχει γίνει τις προηγούμενες και ό,τι λογικά θα γίνει τις επόμενες. Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν είναι ούτε για να ρίχνονται μπάλες μέσα στο γήπεδο, ούτε για να σταματήσει να θέλει καλούς ξένους διαιτητές επειδή ο εξαίρετος χαφ Σιμάνσκι έπρεπε να είχε αποβληθεί από το πρώτο ημίχρονο κανά δυο φορές και τελικά πρόλαβε και τον έβγαλε στο δεύτερο ο Αλμέιδα.

Πολύ καλές ομάδες ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ, βελτιωμένες και συγκροτημένες. Επιτέλους για το κοινό τους που έχει περάσει τα πάνδεινα. Ο Ολυμπιακός έχει την τεχνογνωσία αντίδρασης στις κακές χρονιές του. Μόνο που η κακή χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμα κι όποιος την παρατήσει σε αυτά τα πέντε ματς που μένουν, θα πρέπει να τα παρατήσει και για την επόμενη.

Δεν είναι για να παλεύει για τρίτος ο Ολυμπιακός, χαίρω πολύ. Όμως αν βγει τρίτος και πάρει η ΑΕΚ το Κύπελλο, τότε θα παίξει τον Αύγουστο στο Europa League. Θα έχει πολύ χρόνο να κάνει ξανά πανίσχυρη ομάδα με μόνιμο προπονητή και καλά σχεδιασμένο ρόστερ, όπως και την ευκαιρία να είναι στους ομίλους της Ευρώπης σχεδόν σίγουρα. Χωρίς να αρχίζει προετοιμασίες και προκριματικά από τον... Ιούνη και να μην κάνει πάλι κανονική προετοιμασία δηλαδή.

Με πρώτο και βασικό στόχο να μην εμφανιστεί ΠΟΤΕ ξανά Ολυμπιακός σε πρώτο ημίχρονο, ειδικά μέσα στο Καραϊσκάκη, όπως έγινε στο τελευταίο παιχνίδι. Με όλο το σεβασμό στον Αλμέιδα και στους καλούς παίκτες του, δεν ευθυνόταν η ΑΕΚ για αυτό.