Αξέχαστος ο Αλβαρέζ για όλους τους Γιαννιώτες

Την περασμένη Πέμπτη (28/4) συμπληρώθηκαν έξι χρόνια από όταν έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Αργεντινός κανονιέρης Όσκαρ Αλβαρέζ. Ήταν Μεγάλη Πέμπτη 28 Απριλίου 2016 που κίνησε για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας, σκορπώντας απέραντη θλίψη και στους Γιαννιώτες φιλάθλους. Ήταν ένας από τους έξι παίκτες από την Αργεντινή που έφτασαν στα Γιάννινα στο πρώτο εξάμηνο του 1972, αλλάζοντας εντελώς το σκηνικό και κάνοντας τον ΠΑΣ ομάδα με λατινοαμερικάνικο τέμπο. Πρώτα ήρθαν οι Παστερνάκης, Γκλασμάνης, μετά ο Κοντογιωργάκης, στη συνέχεια οι Μοντέζ, Αλβαρέζ και τελευταίος ο Λίσα. Ο «Αλβάρα», όπως τον φώναζαν οι φίλοι του ΠΑΣ, είναι ο μεγαλύτερος φορ στην Ιστορία της τοπικής ομάδας. Δίπλα του μπορούν να σταθούν μόνο οι Θαλής Τσιριμώκος και Πέδρο Κόντε, εκφράζοντας διαφορετικές εποχές στο ποδόσφαιρο. Αγωνίστηκε σε ΠΑΣ, Παναθηναϊκό, Ατρόμητο και Φωστήρα.
Ο Αλβαρέζ αγαπήθηκε πολύ στα Γιάννινα και όταν το 1976 δόθηκε με μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, κόντεψε να γίνει… εμφύλιος πόλεμος στην πόλη. Μπορεί να αγωνίστηκε μόνο τέσσερα χρόνια στον ΠΑΣ, αλλά η επιβλητική παρουσία του, τα καταπληκτικά γκολ που σημείωσε, οι νίκες που χάρισε στην τοπική ομάδα άφησαν έντονο αποτύπωμα, σαν να έπαιξε μια ζωή με τα χρώματα του «Άγιαξ της Ηπείρου». Η παρουσία του θα είναι πάντα πάνω από το στάδιο «Ζωσιμάδες», όπως γράψαμε την ημέρα που έφυγε από τη ζωή. Αλλά και ο ίδιος αγάπησε πολύ τον ΠΑΣ. Ίσως και περισσότερο από τον Παναθηναϊκό που πήγε στη συνέχεια. Ένας από τους λόγους που απέφευγε να έρθει στα Γιάννινα, αφότου έφυγε, ήταν και αυτός. Μπορεί βιοποριστικοί λόγοι να τον οδήγησαν στον Παναθηναϊκό, αλλά μέσα του δεν ένιωθε και τόσο καλά που έφυγε από τον ΠΑΣ. Ο γιος του, Γκαστόν Αλβαρέζ, μας έχει πει ότι ο πατέρας του δάκρυζε όταν μιλούσε για τον ΠΑΣ. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι πήγαινε και έβλεπε παιχνίδια της πρώην ομάδας του όταν ήταν τιμωρημένος και δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό. Σε ένα παιχνίδι με τον Ηρακλή στο ουδέτερο γήπεδο της Πρέβεζας ταξίδεψε αυθημερόν από Αθήνα, αφού ήταν τιμωρημένος με κάρτες και δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό. Οι ρεπόρτερ της εποχής έγραψαν ότι ο «Αλβάρα» πανηγύρισε ως ο πλέον ένθερμος οπαδός του ΠΑΣ τα γκολ της ομάδας!
Όταν ήρθε να παίξει στα Γιάννινα, τη σεζόν 1976-77, το πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό ως αντίπαλος του ΠΑΣ, ένιωσε πολύ άβολα και στενοχωρήθηκε πολύ όταν μια μικρή μερίδα τον αποδοκίμασε, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία που τον χειροκρότησε. «Όλη την εβδομάδα δεν έκλεισα μάτι. Καλύτερα να είχα αποβληθεί στο προηγούμενο παιχνίδι και να μην ερχόμουν στα Γιάννινα» μας είπε σε συνέντευξη που μας έδωσε το 1988, συμπληρώνοντας: «Μου έλεγαν στον Παναθηναϊκό τι μου συμβαίνει και δεν είμαι καλά και δεν είχα τι να τους πω». Ο Όσκαρ Αλβαρέζ, από το 1976 όταν πήγε στον Παναθηναϊκό και στα μετέπειτα χρόνια της ζωής του, για τον ΠΑΣ και τη φυγή του από τα Γιάννινα μίλησε για πρώτη και τελευταία φορά στον υπογράφοντα το 1988. Έλαβε μέρος σε φιλικό παιχνίδι με τους παλαίμαχους του ΠΑΣ, ο κόσμος τον αποθέωσε και αυτός ένιωσε την ανάγκη να βγάλει κάποια πράγματα που κρατούσε μέσα του. Μας είπε ότι ήταν πολύ κρίμα που η μεγάλη ομάδα του ΠΑΣ στη δεκαετία του ’70 δεν πήρε κάποιον τίτλο, γιατί δεν υστερούσε σε τίποτα από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες.

Ο Όσκαρ Αλβαρέζ, σύμφωνα με αφηγήσεις παλιών συμπαικτών του, ήταν ένας ανίκητος φορ. Ενδεικτικά είναι τα λόγια που μας είπε ο τότε συμπαίκτης του Τάκης Γραμμενιάτης: «Μόνο που τον έβλεπες στο γήπεδο αισθανόσουν δέος. Ήταν ψηλός, με μακρύ μαλλί και χαρακτηριστικά Ινδιάνου. Και ο πιο γερός σέντερ μπακ δεν μπορούσε να τον μαρκάρει. Μπορούσε να στείλει στα δίχτυα την μπάλα μαζί με τον προσωπικό του αντίπαλο. Ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, ενώ είχε δύο πόδια κάνοντας σουτ όπως και αν του ερχόταν η μπάλα. Προσωπικά δεν έχω ξαναδεί καλύτερο σέντερ φορ. Όσο σκληρός ήταν στο γήπεδο τόσο πράος ήταν εκτός γηπέδων. Ήταν ψυχούλα. Δεν πείραξε ποτέ κανέναν και με όλους είχε άριστες σχέσεις. Από τα καλύτερα παιδιά που έχω γνωρίσει στα γήπεδα. Ήταν και πολύ σεμνός. Παρότι ήταν μεγάλος παίκτης, ποτέ δεν μιλούσε για τον εαυτό του». «Ήταν μεγάλος παίκτης, κομμάτι από την ιστορία του ΠΑΣ και εξαιρετικά συνεργάσιμος σε όλους τους τομείς. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν», μας είπε ο ιστορικός αρχηγός του ΠΑΣ, Γιώργος Σιόντης.

Ο Αλβαρέζ, όταν ήρθε στον ΠΑΣ τον Ιούνιο του 1972, την ίδια μέρα με τον Χουάν Μοντέζ, είχε τη χαίτη μέχρι τη μέση που τον ξεχώριζε από τους υπόλοιπους. Όμως αναγκάστηκε να την κοντύνει και να φτάνει μέχρι τους ώμους, γιατί οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν και η έσχατη λύση ήταν να τον πιάνουν από τη χαίτη των μαλλιών! Στα ψιλά του τοπικού Τύπου υπάρχει η είδηση της επίσκεψης σε κομμωτήριο για το κόντεμα της χαίτης. Η πρώτη γνωριμία με τους Γιαννιώτες φιλάθλους ήταν το φιλικό με τη βραζιλιάνικη ομάδα Γιουβέντους που έγινε τον Ιούνιο 1972 στο στάδιο «Ζωσιμάδες». Το γήπεδο ήταν κατάμεστο από κόσμο. Τους Παστερνάκη, Γκλασμάνη, Κοντογιωργάκη είχαν δει στο πρωτάθλημα. Ήθελαν πολύ να δουν οι φίλαθλοι και τους νεοαποκτηθέντες Αλβαρέζ, Μοντέζ. Ο Αλβαρέζ δημιούργησε το γκολ της ισοφάρισης 1-1 που σημείωσε ο Γκλασμάνης με σέντρα ακριβείας και είχε δύο φαρμακερά σουτ που εξουδετέρωσε ο γκολκίπερ των Βραζιλιάνων. Λίγες ημέρες μετά έγινε φιλικό με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Εκείνη τη μέρα είχε φτάσει στην Αθήνα και ο Λίσα. Πρώτη και μοναδική ομάδα ο ΠΑΣ, για εκείνη την εποχή, με έξι Λατινοαμερικάνους παίκτες στην ενδεκάδα. Δυσκολεύτηκε πολύ ο Παναθηναϊκός. Κάποιες αποφάσεις του διαιτητή άναψαν φωτιά. Το παιχνίδι διακόπηκε λόγω επεισοδίων. Ο Λίσα έφυγε με σπασμένο χέρι! Ο Αλβαρέζ αγωνίστηκε στα Γιάννινα στην τετραετία 1972-76, έχοντας 123 συμμετοχές σε αγώνες πρωταθλήματος με 78 γκολ. Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν στη Β’ Εθνική και τα άλλα δύο στη μεγάλη κατηγορία. Είναι ο δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών. Αν δεν πήγαινε στον Παναθηναϊκό και έμενε περισσότερα χρόνια στα Γιάννινα, θα έσπαγε όλα τα ρεκόρ.

Η χρυσή τετραετία στον ΠΑΣ Γιάννινα

Έκανε ντεμπούτο σε επίσημο παιχνίδι στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος Β’ Εθνικής στις 1-10-1972 στα Γιάννινα, σε ένα ματς με τον Παναιγιάλειο. Με δικό του γκολ ο ΠΑΣ κέρδισε 1-0. Τη σεζόν 1972-73 σημείωσε 33 γκολ σε 33 παιχνίδια! Τέλεια στατιστική ισορροπία. Στο ματς με την Αμαλιάδα σημείωσε τα έξι από τα επτά γκολ της ομάδας του. Ο Αλβαρέζ έχει σκοράρει στα παιχνίδια με Παναιγιάλειο, Νεμέα (εντός και εκτός), Αχαρναϊκό, Εθνικό Αστέρα (εντός και εκτός), ΟΦΗ (εντός και εκτός), Ρουφ (εντός και εκτός), Πανελευσινιακό, Απόλλωνα Αθηνών, Ιωνικό, Παναργειακό, Αστέρα Αμαλιάδας (εντός και εκτός), Κέρκυρα, Αναγέννηση Άρτας, Κόρινθο, Κορωπί. Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της σεζόν με 33 γκολ έναντι 18 γκολ του Γκλασμάνη και 12 του Κοντογιωργάκη. Τα 33 γκολ εκείνη τη χρονιά ήταν από τις καλύτερες επιδόσεις στη Β’ Εθνική κατηγορία και ιστορικό ρεκόρ για τον ΠΑΣ Γιάννινα. Όχι μόνον τότε, αλλά και στα μετέπειτα χρόνια. Πήγε να το πλησιάσει ο Ζντένκο Μουφ την αγωνιστική περίοδο 1993-94 στη Β’ Εθνική, αλλά έφτασε μέχρι τα 29 γκολ και σταμάτησε εκεί.
Την επόμενη χρονιά, 1973-74, ο ΠΑΣ ανέβηκε πανηγυρικά στην Α’ Εθνική. Ο Όσκαρ Αλβαρέζ σημείωσε 22 γκολ σε 35 παιχνίδια. Πάλι αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ΠΑΣ με 22 γκολ, έναντι 15 γκολ του Κώστα Νικολαΐδη και 14 του Αλφρέδο Γκλασμάνη. Τη σεζόν 1974-75 ο ΠΑΣ αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική κατηγορία. Ο Αλβαρέζ έκανε ντεμπούτο στο εκτός έδρας ματς της πρώτης αγωνιστικής με την Καστοριά στις 26 Σεπτεμβρίου 1974 στην πόλη των γουναράδων. Δεν πήγε καλά ο ΠΑΣ και έχασε 1-0. Όμως κέρδισε 2-0 στο επόμενο ματς με τον Πανσερραϊκό στα Γιάννινα. Ο Κοντογιωργάκης στο 48’ έκανε το 1-0 και ο Αλβαρέζ στο 78’ σιγούρεψε τη νίκη κάνοντας το 2-0. Ο «Αλβάρα» σημείωσε 12 γκολ και είχε 29 συμμετοχές. Πρώτος σκόρερ και πάλι της τοπικής ομάδας. Η σεζόν 1975-76 ήταν η τελευταία με την κυανόλευκη φανέλα. Το τελευταίο ματς ήταν στο στάδιο «Ζωσιμάδες» κόντρα στην ΑΕΚ στις 23 Μαΐου 1976. Ο ΠΑΣ κέρδισε 2-0 με γκολ των Γραμμενιάτη, Αλβαρέζ. Ήταν και η τελευταία φορά που ο μεγάλος Αργεντινός φορ πανηγύρισε νίκη και γκολ στα Γιάννινα με τη φανέλα του «Άγιαξ». Σημείωσε συνολικά εκείνη την περίοδο 11 γκολ σε 26 συμμετοχές. Τα 11 αυτά γκολ ήταν πάλι αρκετά για να τον αναδείξουν πρώτο σκόρερ του ΠΑΣ, έναντι 8 γκολ του Μπρεντάνου και 5 του Κοντογιωργάκη.

Η περιπετειώδης μεταγραφή στον Παναθηναϊκό

Όπως γράψαμε και στην αρχή, το καλοκαίρι του 1976 κόντεψε να διχαστεί η πόλη και να τιναχτεί η ομάδα στον αέρα από τις αντιδράσεις των φιλάθλων που δεν ήθελαν να φύγει από τον ΠΑΣ ο Αλβαρέζ. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα περί ενδιαφέροντος του Παναθηναϊκού, ανακοινώσεις διαμαρτυρίας από τον σύνδεσμο φιλάθλων, διαψεύσεις της διοίκησης, μεγάλη ένταση στον καυτό Ιούλιο του 1976. Θέμα συζήτησης για πολλές ημέρες τι θα γίνει με τον αγαπημένο τους «Αλβάρα». Δεν είχε γίνει ακόμη επαγγελματικό το ποδόσφαιρο, ούτε υπήρχαν συμβόλαια μικρής διάρκειας όπως συμβαίνει τώρα. Ο κόσμος εκείνα τα χρόνια δενόταν με τους παίκτες, δεν είχε συνηθίσει σε μεταγραφές και μετακινήσεις παικτών. Η διοίκηση του ΠΑΣ είχε έρθει σε πολύ δύσκολη θέση. Όπως μας εξομολογήθηκε πολλά χρόνια μετά και λίγο πριν φύγει από τη ζωή ο τότε πρόεδρος, Χριστόφορος Παπαδόπουλος, είχε αντιληφθεί ότι ο Παναθηναϊκός είχε αποσπάσει υπογραφή του Αλβαρέζ και αν δεν συναινούσε ο ΠΑΣ στη μεταγραφή του, θα υπήρχε τιμωρία του ποδοσφαιριστή με αποκλεισμό δύο ετών, σύμφωνα με την τότε νομοθεσία. «Βρέθηκα σε πολύ μεγάλο δίλημμα» μας είπε ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, «αφού από τη μια πλευρά μάθαμε ότι ο Μαντζεβελάκης είχε στα χέρια του δελτίο με υπογραφή του Αλβαρέζ, οπότε υπήρχε κίνδυνος τιμωρίας του ποδοσφαιριστή και, από την άλλη, είχαμε μεγάλες αντιδράσεις από τον κόσμο να μην υποκύψουμε στον εκβιασμό του Παναθηναϊκού. Τελικά αποφασίσαμε να τον παραχωρήσουμε στον Παναθηναϊκό. Ήταν η καλύτερη λύση, έτσι όπως είχε εξελιχθεί αυτή η υπόθεση. Στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου είχαμε καλέσει και εκπρόσωπο του συνδέσμου φιλάθλων». Η μεταγραφή κόστισε γύρω στα πέντε εκατομμύρια δραχμές. Επειδή απαγορεύονταν οι μεταγραφές άνω του 1.200.000 δραχμών, ο ΠΑΣ πήρε το υπόλοιπο ποσό μέχρι τα πέντε εκατομμύρια σε ομόλογα της ΕΤΒΑ και από εισπράξεις φιλικών αγώνων με τον Παναθηναϊκό. Έγινε μόνο ένα φιλικό γιατί το κλίμα δεν ήταν κατάλληλο.

Στα Γιάννινα λάτρεψαν τον Αλβαρέζ

Κάπως έτσι έκλεισε ο τετραετής κύκλος του στον ΠΑΣ Γιάννινα. Όμως για τον κόσμο στα Γιάννινα ο «Αλβάρα» ήταν σαν να μην έφυγε ποτέ. Τον είχε ταυτίσει με μεγάλες στιγμές της Ιστορίας που δεν έσβησαν ποτέ. Ακόμη και οι νεότερες γενιές φιλάθλων, που δεν πρόλαβαν τον μεγάλο κανονιέρη στα γήπεδα, ξέρουν για την ιστορία του και πόσο μεγάλος ποδοσφαιριστής υπήρξε. Όταν έφυγε από τη ζωή, τέτοιες ημέρες του 2016, η θλίψη ήταν μεγάλη στα Γιάννινα, σαν να χτυπούσαν πένθιμα όλες οι καμπάνες. Γιατί έφυγε ένα κομμάτι από την Ιστορία της τοπικής ομάδας. Ο ίδιος μπορεί να απέφευγε τις επισκέψεις στα Γιάννινα, σαν να υπήρχε κάτι που τον βασάνιζε, ίσως ο τρόπος που έφυγε από τον ΠΑΣ, αλλά κάθε στιγμή η σκέψη του ήταν στα Γιάννινα. Εκτός από το φιλικό του 1988 -που μας έδωσε και τη συνέντευξη- και από μια άλλη φορά που ήταν παρέα με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη στα Γιάννινα, καθώς ο «Τζίγγερ» έλαβε μέρος στο ράλι Δωδώνης, δεν είδαμε άλλη φορά τον Όσκαρ στην πόλη μας. Όμως μιλούσε συχνά στο τηλέφωνο με παλιούς φίλους και συμπαίκτες του. Και αγαπούσε πολύ τον ΠΑΣ. Το ήξεραν αυτό και στον Παναθηναϊκό. Όταν έχασαν οι «πράσινοι» με σκορ 3-2 στη Λεωφόρο από τον ΠΑΣ, τον Απρίλιο του 1978, υπήρξαν επικριτικά δημοσιεύματα για τον Αλβαρέζ ότι… μπέρδεψε τις ομάδες και νόμιζε ότι είναι ακόμη στον ΠΑΣ! Για να καλυφθεί το κενό του Αλβαρέζ, ο ΠΑΣ είχε αποκτήσει τον Σέρζιο Εσπινόζα από τον Ατρόμητο Περιστερίου. Έναν ικανό φορ επίσης από την Αργεντινή, που προσπάθησε για το καλύτερο. Όμως ο κόσμος ήταν «κολλημένος» με τον Αλβαρέζ. Όχι μόνο τότε, που ήταν φρέσκα τα γεγονότα, αλλά και στα μετέπειτα χρόνια. Ο «Αλβάρα» είναι σαν να μην έφυγε ποτέ από τα Γιάννινα.

Ημερομηνίες-σταθμοί με τη φανέλα του «Άγιαξ»

Γεννήθηκε στις 25-5-1947 στο Μπάνφιλντ της Αργεντινής. Εκεί ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην τοπική ομάδα και στη συνέχεια μεταπήδησε στη Νιούελς Ολντ Μπόις. Από την ομάδα αυτή ήρθε στον ΠΑΣ. Όπως αναφέραμε και στην αρχή με τον ΠΑΣ στη τετραετία 1972-76 είχε 123 συμμετοχές και 78 γκολ. Στον Παναθηναϊκό την τετραετία 1976-80 είχε 155 συμμετοχές και 55 γκολ. Το 1978 αναδείχτηκε 2ος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής με 18 γκολ. Πρώτος σκόρερ αναδείχθηκε ο Θωμάς Μαύρος της ΑΕΚ με 22 γκολ. Τη σεζόν 1980-81 αγωνίστηκε στον Ατρόμητο Περιστερίου, έχοντας στην Α’ Εθνική 18 συμμετοχές και 3 γκολ. Έκλεισε την καριέρα του στον Φωστήρα, που αγωνίστηκε για ένα εξάμηνο στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής. Και κάποιες ημερομηνίες-σταθμοί στην τετράχρονη παρουσία του στα Γιάννινα.
9-6-1972: Συμμετείχε στο πρώτο επίσημο φιλικό του ΠΑΣ στο στάδιο «Ζωσιμάδες» με αντίπαλο τη βραζιλιάνικη ομάδα Γιουβέντους, που έκανε τότε τουρνουά στα Γιάννινα.
1-10-1972: Επίσημο ντεμπούτο με τη φανέλα του ΠΑΣ στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής κόντρα στον Παναιγιάλειο. Ο ΠΑΣ κέρδισε 1-0 με δικό του γκολ.
22-6-1974: Πανηγύρισε με τον ΠΑΣ την άνοδο στην Α’ Εθνική στην επίσημη φιέστα που έγινε στο στάδιο «Ζωσιμάδες» στο τελευταίο ματς της σεζόν με τον ΟΦΗ. Το ματς με τον ΟΦΗ δεν είχε βαθμολογική σημασία, γιατί είχε εξασφαλιστεί το εισιτήριο της ανόδου. Παρόλα αυτά ο ΠΑΣ κέρδισε 2-1 με 2 γκολ του Αλβαρέζ!
29-9-1974: Ντεμπούτο με τον ΠΑΣ στο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας. Η Γιαννιώτικη ομάδα έχασε 1-0 μέσα στην Καστοριά από την τοπική ομώνυμη ομάδα.
6-10-1974: Πέτυχε το πρώτο γκολ στην Α’ Εθνική στο ματς με τον Πανσερραϊκό στα Γιάννινα που έληξε με σκορ 2-0 υπέρ του ΠΑΣ. Το άλλο γκολ στο ματς αυτό σημείωσε ο Κοντογιωργάκης.
23-5-1976: Στο ματς με την ΑΕΚ στα Γιάννινα που έληξε με σκορ 2-0 υπέρ του ΠΑΣ φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα του «Άγιαξ της Ηπείρου». Μάλιστα, στο ματς αυτό πέτυχε και το τελευταίο γκολ. Το άλλο σημείωσε ο Τάκης Γραμμενιάτης.
28-7-1976: Ανακοινώθηκε επίσημα η μεταγραφή του από τον ΠΑΣ στον Παναθηναϊκό.