Σκληρή κριτική ναι, αποδοκιμασίες όχι...

Ο Ολυμπιακός δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες του και παρά το επιθετικό πνεύμα στο παιχνίδι του μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα με την ΑΕΚ, δεν κατάφερε να νικήσει την αντίπαλό του. Για πρώτη φορά στο «Γ. Καραϊσκάκης» συνέβη αυτό στην εποχή της θητείας του Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο της πειραϊκής ομάδας. Μετά από εξι νίκες στη σειρά.

Για την ισοπαλία με την ΑΕΚ έπαιξαν ρόλο πολλά. Όχι μόνο η αναποτελεσματικότητα, αλλά και η νέα αρνητική συμπεριφορά του Ολυμπιακού στις αμυντικές στατικές φάσεις. Θα μπορούσε ακόμη και να ηττηθεί στο τέλος, πάλι από μια τέτοια εκτέλεση κόρνερ, όταν κανείς δεν έκοψε και μέχρι και ο ολομόναχος Λιβάι δεν το περίμενε. Κι έτσι «τα έχασε» στη μικρή περιοχή και το έχασε. Ο δε Βράνιες δεν άφησε την μπάλα να περάσει προς τον Σιμάνσκι σε μια εκτέλεση φάουλ στην περιοχή, με συνέπεια να αποτύχει η ΑΕΚ να αξιοποιήσει αυτό το μεγάλο πρόβλημα που εδώ και καιρό παρουσιάζει ο Ολυμπιακός. Κάτι που πλήρωσε πολύ ακριβά με την Αταλάντα, όταν έτσι είχε γίνει η ανατροπή και η ήττα στο πρώτο ματς, στο Μπέργκαμο. Και εν πολλοίς κρίθηκε η συνέχεια στο Europa League.

Όλα αυτά είναι σωστά και έχει όντως δίκιο ο κόσμος να δυσανασχετεί. Όχι επειδή για μία φορά δε νίκησε ο Ολυμπιακός την ΑΕΚ, αλλά για τη γενικότερη εικόνα της ομάδας που φέτος δεν ήταν ίδια με τις προηγούμενες σεζόν. Κι ας παίρνει ξανά με άνεση ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα, διότι δεδομένα είναι πολύ πιο πάνω από τις άλλες ομάδες που ακόμη κι αν κάνουν σερί επιτυχιών για κανα δίμηνο, πάλι δεν μπορούν να τον πλησιάσουν.

Όμως υπάρχει μια γραμμή. Ένα όριο. Άλλο η κριτική και άλλο οι αποδοκιμασίες στο τέλος του ντέρμπι. Δεν πιστεύω ότι το αξίζει αυτή η ομάδα, ειδικά με την προσπάθεια που έκανε στο συγκεκριμένο ματς κι ας μην έφτασαν οι παίκτες της (πλην εξαιρέσεων τύπου Εμβιλά ή Μασούρα) σε υψηλό επίπεδο απόδοσης. Ο Μαρτίνς έβαζε συνεχώς επιθετικούς στο τέλος, άλλαξε το σχήμα, δοκίμασε με κάθε τρόπο να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στη νίκη, έστω κι αν όλοι γνώριζαν ότι η διαφορά στη βαθμολογία αυξανόταν ακόμη και με ισοπαλία. Κι αυτό είναι δείγμα πως υπάρχει συνειδητοποίηση για την ανάγκη νικών, καλύτερης μπάλας, ελκυστικότερου θεάματος.

Σύμφωνοι με όλα αυτά, όπως και για το ότι αρκετοί παίκτες είναι ντεφορμέ. Ή άλλοι μπορούν πολύ καλύτερα. Ή ότι χρειάζεται ενίσχυση το καλοκαίρι το ρόστερ με μεγαλύτερη ποιότητα. Ή ότι θα πρέπει να δουλεύονται πολύ καλύτερα στην προπόνηση (τώρα που υπάρχει και χρόνος με τα λίγα ματς και όχι τα συνεχόμενα) σοβαρές λεπτομέρειες, όπως η αντίδραση της άμυνας στα «στημένα». Και γενικά όλης της ομάδας που πάλι προηγήθηκε και δεν κράτησε το προβάδισμα, κάτι που έχει συμβεί καμιά δεκαπενταριά φορές φέτος. Κι είναι όντως μεγάλο πρόβλημα.

Σύμφωνοι με όλα αυτά. Αλλά όχι και γιούχα...