Γιώργος Δαρίβας, Ηλίας Υφαντής, Στέλιος Ψύχος και Αντώνης Γλύκας για τον «άρχοντα» Μίμη Στεφανάκο

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, επιχειρούμε σήμερα ένα αφιέρωμα στο τι ποδοσφαιριστής ήταν ο Μίμης Στεφανάκος. Διότι ο μύθος του περί διάσημων γυναικών και κινηματογράφου (στον οποίο έπαιξε σε αρκετές ταινίες) είναι άδικο να επισκιάσει το πόσο καλός ποδοσφαιριστής ήταν.

Μίλησα με αυτούς που τον είχαν προλάβει ως συμπαίκτη. Γιώργος Δαρίβας, Ηλίας Υφαντής, Στέλιος Ψύχος και ο γενικός γραμματέας των βετεράνων του Ολυμπιακού, Αντώνης Γλύκας. Ο Στεφανάκος ήταν και δραστήριος στον σύνδεσμο των βετεράνων με διάφορα αξιώματα. Ξεκίνημα με τον πρόεδρο των βετεράνων του Ολυμπιακού Γιώργο Δαρίβα.

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο «ΦΩΣ» στις 21/12/2022

Γιώργος Δαρίβας: «Ήταν ψηλός και 100άρης, τους έπιανε όλους»

Πώς είστε στην υγεία σας;

Παρά τα χρόνια μου, είμαι μια χαρά.

Εμβόλιο κάνατε;

Από τους πρώτους! Και τις τρεις δόσεις και το αντιγριπικό, τα πάντα.

Πείτε μου για τον Μίμη Στεφανάκο.

Θέμη, ειλικρινά ήταν από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό.

Τι ατού είχε;

Είχε όσα πρέπει να έχει ένας ποδοσφαιριστής. Ήταν ψηλός, πηδούσε ψηλά, είχε πολύ καλό άλμα. Το σπουδαιότερο, ήταν πολύ γρήγορος. Ήταν 100άρης! Ο Στεφανάκος τούς έπιανε όλους! Δεν μπορούσε να του φύγει αντίπαλος. Και δεν ήταν βρόμικος, σε μία εποχή που οι αμυντικοί ήταν σκοτώστρες. Ήταν καθαρός ποδοσφαιριστής. Δεν κλότσαγε, δεν έβαζε τρικλοποδιές, γιατί είχε εμπιστοσύνη στα προσόντα του.

Γυναίκες;

Είχε αρραβωνιαστεί πολλές φορές (γελάει). Δεν θέλω να μιλήσω για αυτά τα θέματα, το μόνο που θα πω είναι ότι είχε φοβερή επιτυχία στις γυναίκες. Λόγω του κινηματογράφου και λόγω του ότι ήταν ωραίος άντρας. Ντυνόταν ωραία. Το θέμα είναι ότι βοήθησε πολύ τον Ολυμπιακό.

Στόπερ ήταν καλύτερος ή αριστερό μπακ;

Σε όλες τις θέσεις της άμυνας μπορούσε να παίξει πολύ καλά.

Τι πόδι είχε;

Και τα δύο πόδια χρησιμοποιούσε. Ήταν αλάνθαστος πίσω. Σου λέω, ο μύθος του δεν πρέπει να αδικήσει τον ποδοσφαιριστή Μίμη Στεφανάκο.

Ηλίας Υφαντής: «Στεφανάκος και Λινοξυλάκης μοναδικοί και ανεπανάληπτοι»

Κύριε Υφαντή, μιλήστε μου για τον ποδοσφαιριστή Μίμη Στεφανάκο.

Ο Μίμης ήταν ένας πάρα πολύ μεγάλος παικταράς, από κάθε άποψη. Είχε τα πάντα! Μεγάλη ικανότητα στο άλμα. Σωματικά προσόντα. Ταχύτητα. Γνώριζε πολύ καλά τη θέση του σέντερ μπακ. Έχει βάλει και σπουδαία γκολ όπως το γκολ στο Βαλκανικό Κύπελλο στη Λέφσκι που άφησε εποχή.

Φαντάσου τι παίκτης θα ήταν αν έκανε καλή ζωή.

Εντάξει, δεν ήταν αδιάφορος στις υποχρεώσεις του στον Ολυμπιακό και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήταν πολύ ωραίο παιδί, αλλά ήταν θαυμάσιος ποδοσφαιριστής. Και στην ομάδα μας δεν δημιουργούσε ποτέ πρόβλημα. Είχε άριστες σχέσεις με όλα τα παιδιά. Τον σεβόμασταν και τον αγαπούσαμε όλοι.

Λινοξυλάκης ή Στεφανάκος;

Δύο πολύ μεγάλοι παίκτες. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε. Και οι δύο είχαν τα προσόντα. Και ο Κώστας ήταν πολύ μεγάλος αμυντικός και ο Μίμης. Και οι δύο ήταν καταπληκτικοί και μοναδικοί. Είναι οι δύο σέντερ μπακ του ελληνικού ποδοσφαίρου που άφησαν εποχή γιατί ήταν μοναδικοί και ανεπανάληπτοι.

Εμβόλια κάνατε;

Βεβαίως. Και τις τρεις δόσεις. Είμαι εδώ με τη γυναικούλα μου, με τη γυναικάρα μου.

Στέλιος Ψύχος: «Πιο γρήγορος και από τον Μανωλά»!

Τι παίκτης ήταν ο Στεφανάκος;

Ξεκινήσαμε μαζί. Το 1957 πήγαμε με την Εθνική νέων στην Ισπανία σε ένα τουρνουά, τότε ο Μίμης ήταν αριστερό μπακ. Ο Βαγγέλης Χέλμης στον Ολυμπιακό έβγαλε τον Ξανθόπουλο και έβαλε τον Στεφανάκο αριστερό μπακ. Στην επόμενη σεζόν ο Σούλης δεν πήγαινε καλά και έβαλαν τον Μίμη Στεφανάκο σέντερ μπακ. Από εκεί άρχισε η μεγάλη του καριέρα. Όμως το 1959 που παίξαμε με τη Μίλαν τον πρώτο διεθνή αγώνα που είχε ποτέ ελληνική ομάδα νομίζω ότι έπαιξε αριστερό μπακ ο Μίμης.

Τι θαυμάζατε περισσότερο στο παιχνίδι του;

Ήταν ψηλός σαν τον Νοβοσέλατς, αλλά ο Στεφανάκος ήταν πολύ γρήγορος. Και ειδικά στις μικρές αποστάσεις, στα 4-5 μέτρα, τσιμπούσε την μπάλα γιατί είχε γρήγορες κινήσεις. Χαλούσε το παιχνίδι του αντιπάλου. Ενώ ο Ζαντέρογλου που τον διαδέχτηκε μετά ήταν μεν πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι, αλλά δεν ήταν γρήγορος. Από τον Στεφανάκο δεν περνούσες. Και στις κεφαλιές ήταν πολύ καλός, στο ψηλό παιχνίδι. Δηλαδή ήταν καλός και στα ψηλά και στα χαμηλά.

Έμοιαζε λίγο με τον Μανωλά;

Ο Μίμης ήταν πιο γρήγορος και από τον Μανωλά στις κινήσεις του! Αναλογικά η διαφορά που έκανε από τους άλλους εκείνη την εποχή ήταν μεγαλύτερη από τη διαφορά που κάνει σήμερα ο Μανωλάς. Φαντάσου πόσο γρήγορος ήταν ο Στεφανάκος. Και είχε σωματικά προσόντα.

Φαντάζομαι τι παίκτης θα ήταν αν έκανε τη ζωή που έκαναν οι άλλοι.

Μην το συζητάς! Μια φορά είχαμε έναν ημιτελικό με τον Απόλλωνα και ήμασταν στο ξενοδοχείο με τον Ολυμπιακό. Έφυγε αργά το βράδυ και γύρισε το πρωί χωρίς να τον πάρει χαμπάρι κανένας. Είχε πάει στα μπουζούκια! Όμως το καλό που έκανε ήταν ότι δεν κάπνισε ποτέ. Γι' αυτό και έφτασε να ζει μέχρι τα 85 του. Του άρεσε πολύ να χορεύει.

Διπλές προπονήσεις μού είχε πει ότι έκανε, η μία στο γήπεδο και η άλλη χορεύοντας στα κλαμπ! Ποιος ήταν καλύτερος; Ο Στεφανάκος ή ο Λινοξυλάκης;

Δεν μπορεί να πει κανείς. Ο Λινοξυλάκης ήταν θεαματικός στις επεμβάσεις του, με τα ψαλίδια στον αέρα, αλλά ο Μίμης ήταν πιο γρήγορος στις επεμβάσεις.

Αντώνης Γλύκας: «Σε μία εποχή όπου ο σέντερ μπακ ήταν ντουλάπα, μασίστας, ο Στεφανάκος έφερε την αρχοντιά»

Πείτε μου για την παρουσία του Στεφανάκου στον σύνδεσμο των βετεράνων.

Πριν από λίγο καιρό τον πήρα τηλέφωνο και του είπα ότι εκλέχθηκε επίτιμος πρόεδρος του συνδέσμου των βετεράνων και ήταν τόσο χαρούμενος. Για πολλά χρόνια ήταν αντιπρόεδρος του συνδέσμου μας, ήταν εκ των ιδρυτικών μελών, κάναμε πάνω από 500 ταξίδια για αγώνες των βετεράνων. Έκλεβε την παράσταση όπου πηγαίναμε. Σας το λέω συγκινημένος, στην Κάλυμνο μάς πλησίασε ένας άνθρωπος και του έλεγε «κύριε Στεφανάκο, κύριε Στεφανάκο, είχαμε έναν κινηματογράφο στο νησί και σας είχαμε δει στην Καραγκούνα με τον Μπάρκουλη. Σας είχαμε δει και με τον Σταυρίδη». Ξέρεις τι πλακατζής που ήταν; Τι ιστορίες έλεγε… Παντού πήγαμε, στη Ρόδο, στην Κάρπαθο, στην Κέρκυρα, στην Κάλυμνο, πάνω από 500 ταξίδια. Τον Στεφανάκο τον είχαν αγαπήσει μέχρι και στη Νότια Αφρική που είχε πάει να παίξει μπάλα στην ακμή του, είχε πολλούς Έλληνες τότε η Νότια Αφρική. Τον λάτρεψαν.

Τι διαφορετικό είχε από τους άλλους παίκτες της εποχής;

Αυτό είναι το θέμα. Σε μία εποχή όπου ο σέντερ μπακ ήταν ντουλάπα, μασίστας, ο Στεφανάκος έφερε το κάτι άλλο. Ήταν αρχοντικό το στυλ του, πάντα με το κεφάλι ψηλά, έφερε τέχνη, τροφοδοτούσε τους συμπαίκτες του και ήταν γρήγορος. Απαξιούσε να πέφτει κάτω, δεν το χρειαζόταν. Θυμάμαι ένα ματς της Εθνικής Ελλάδας με τους Γιουγκοσλάβους στη Λεωφόρο, όλοι οι παίκτες ήταν λασπωμένοι, ένας μόνο ήταν με καθαρή φανέλα και σορτσάκι, ο Στεφανάκος! Κι έφερε ένα στυλ στο ποδόσφαιρο που τότε ήταν κακόφημο, έφερε τα κοστούμια, το ωραίο ντύσιμο, τον κινηματογράφο, έφερε μία άλλη μενταλιτέ στον Έλληνα ποδοσφαιριστή.