Ολυμπιακός: Νίκησε όχι έναν αλλά… τρεις αντιπάλους!

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον αγώνα αποφασισμένος να επιβάλει τον δικό του νόμο. Αυτόν που όσα χρόνια βλέπουμε την πειραϊκή ομάδα θυμόμαστε, με ελάχιστες εξαιρέσεις, να εφαρμόζει στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», οποιονδήποτε αντίπαλο κι αν έχει απέναντί της. Συντριπτική κατοχή μπάλας, συνεχές πάσινγκ γκέιμ και εναλλαγές θέσεων από το κέντρο και προς την περιοχή του Παναθηναϊκού από τους Ραντζέλοβιτς, Φορτούνη και Μασούρα, με σκοπό να μπερδέψουν τη σφιχτή «πράσινη» άμυνα. Ο Σέρβος εξτρέμ είχε και τον ρόλο του βασικού κρυφού κυνηγού, αν και στην τελική πάσα για γκολ έβγαιναν ενίοτε και οι δύο προαναφερθέντες Έλληνες συν τον Μπουχαλάκη.

Η έλλειψη βασικού σέντερ φορ στους Πειραιώτες, του παίκτη που θα πατούσε σταθερά και θα γέμιζε την «πράσινη» περιοχή, ήταν εμφανέστατη. Ο Θρύλος όμως ειδικά στο πρώτο εικοσιπεντάλεπτο ήταν εξαιρετικός και δεν άφηνε τον ΠΑΟ να περνάει τη σέντρα. Με ασφυκτική πίεση ψηλά, οι γηπεδούχοι γυρόφερναν ασταμάτητα έξω και κοντά στην περιοχή του Διούδη, φτάνοντας σε καλές ευκαιρίες. Σε μία από αυτές ο Φορτούνης πέτυχε την γκολάρα με το αριστερό και έβαλε το ντέρμπι σε άλλη βάση.

Έως το τέλος του ημιχρόνου ο Ολυμπιακός δεν κινδύνεψε ουσιαστικά. Στην επανάληψη ωστόσο έδωσε χώρο στον αντίπαλο, ο οποίος αποφάσισε να ξεμυτίσει από την περιοχή του, ξεθάρρεψε κι έτσι έγινε επικίνδυνος σε κάποιες περιπτώσεις για την εστία του Σα. Μάλιστα στο τέλος η ομάδα του Μαρτίνς «φλέρταρε» με την ισοπαλία, σε ένα χρονικό διάστημα όπου οι φιλοξενούμενοι είχαν ισορροπήσει απόλυτα, παίρνοντας μάλιστα αυτοί την πρωτοβουλία.

Ο Ολυμπιακός ήθελε τη νίκη και την πήρε. Ήθελε να αναπληρώσει τα κενά των απόντων και αντεπεξήλθε. Ήθελε να παραβλέψει την κούραση των συνεχόμενων υποχρεώσεων και το πέτυχε. Στην τελική πήρε και το παιχνίδι που περιμένουν όλο τον χρόνο οι οπαδοί του για λόγους πρεστίζ, γοήτρου και… πικαρίσματος του «αιωνίου». Όλα καλά λοιπόν!