Τζένι Ερμόσο: Δεινή σκόρερ, κατά συρροήν... αθυρόστομη και είδωλο του ισπανικού αθλητισμού
Ρωτήστε σήμερα οποιονδήποτε ποια είναι η Τζένι Ερμόσο και η απάντησή του θα ακουστεί πιθανώς κάπως έτσι: είναι η Ισπανίδα παίκτρια που ο Λουίς Ρουμπιάλες φίλησε χωρίς την συγκατάθεσή της μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών από την Ισπανία- το είδωλο του "Se acabo", του ισπανικού κινήματος "Me Too". Αν η ίδια ερώτηση είχε τεθεί πριν από λίγους μήνες, οι απαντήσεις θα ήταν πιθανότατα πολύ διαφορετικές.
Η Τζένι Ερμόσο είναι η πρώτη σκόρερ στην ιστορία των γυναικείων ομάδων της Ισπανίας και της Μπαρτσελόνα. Όλα αυτά τα χρόνια, όταν ρωτούσες τις αμυντικούς ποια ήταν ο πιο δύσκολη αντίπαλος που έπρεπε να αντιμετωπίσουν, πάντα την ανέφεραν, ενώ αν ρωτούσες τις συμπαίκτριές της επιθετικούς ποια παίκτρια θαύμαζαν, το όνομα της Ερμόσο θα αναφερόταν επίσης συχνά.
Είτε ήταν στην Μπαρτσελόνα, για την οποία έπαιξε για επτά σεζόν σε δύο περιόδους προτού αποχωρήσει το περασμένο καλοκαίρι, είτε στην Ισπανία, με την οποία κέρδισε την 100ή της συμμετοχή κατά τη διάρκεια του πρόσφατου Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Ερμόσο ήταν πάντα γνωστή ως η ψυχή της ομάδας, αυτή που πάντα αστειεύεται. Η 33χρονη είναι ο DJ στα αποδυτήρια, λάτρης της μουσικής που αγαπά ιδιαίτερα το ισπανικό συγκρότημα tecno-rumba Camela.
Ολυμπιακός: Ψάχνοντας το εύκολο γκολ...
Η Ερμόσο πήρε την αγάπη της για το ποδόσφαιρο από έναν τερματοφύλακα -τον παππού της- αλλά πάντα ήθελε να παίζει κοντά στα αντίπαλα καρέ και έχει κάνει σήμα κατατεθέν της το να σκοράρει γκολ.
«Ποια παίκτρια σκοράρει περισσότερο στην προπόνηση;» Η τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα και τώρα της Ισπανίας Κάτα Κολ ρωτήθηκε στο ισπανικό ποδοσφαιρικό podcast El Patio για το γυναικείο ποδόσφαιρο τον Νοέμβριο του 2020.
«Η Τζένιφερ Ερμόσο. Είναι πάντα αυτή», απάντησε η Κολ. «Είναι αυτή που ορίζει το καλύτερο. Όσο κι αν θέλεις να μαντέψεις τις προθέσεις της, είναι αδύνατο. Στο τέλος, πάντα αλλάζει τη βολή της. Τα έχω παρατήσει».
Η Ερμόσο γεννήθηκε στις 9 Μαΐου 1990 στο Carabanchel, μια από τις εργατικές συνοικίες της νότιας Μαδρίτης. Οι ρίζες της εξηγούν τον μαχητικό της χαρακτήρα.
Πάντα έπρεπε να παλεύει - να ξεπερνά τις άμυνες αλλά και τα εμπόδια που αντιμετώπιζε κάθε παίκτρια της γενιάς της στην Ισπανία.
Πριν από τα γεγονότα της παρουσίασης του τροπαίου στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου πριν από λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα και το σκάνδαλο σχετικά με τη συμπεριφορά του Ρουμπιάλες όχι μόνο εκείνη την ημέρα αλλά και έκτοτε, η Ερμόσο ήταν ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της «επαγγελματοποίησης» του γυναικείου ποδοσφαίρου στην πατρίδα της.
Η διαδικασία αυτή ολοκληρώθηκε μόλις το 2021, με μια συμφωνία μεταξύ παικτριών και Αρχών που χρειάστηκε 18 μήνες για να επιτευχθεί και η οποία ακολούθησε μια απεργία των παικτών στην οποία συμμετείχε η Ερμόσο.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ήταν μία από τις τρεις παίκτριες της Ισπανίας που εμφανίστηκαν μπροστά στα ΜΜΕ για να εξηγήσουν το κλίμα στο καμπ της εθνικής ομάδας. Αμέσως μετά, 15 παίκτριες αποσύρθηκαν από την αποστολή, επικαλούμενες ανησυχίες σχετικά με τη συμπεριφορά και τα πρότυπα. Η Ερμόσο δεν ήταν στην πραγματικότητα μια από τις 15, επειδή δεν συμφωνούσε με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε η διαμαρτυρία, αλλά τις υποστήριξε.
Δεν κλήθηκε για μήνες, αλλά επέστρεψε τον Φεβρουάριο - μια κίνηση που θεωρήθηκε ως σημάδι ότι και οι υπόλοιπες παίκτριες θα μπορούσαν να το πράξουν.
Η Ερμόσο έκανε το ντεμπούτο της με την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2004 σε ηλικία 14 ετών, έπειτα από δύο χρόνια στο πρόγραμμα νέων της. Την ώθησε ο παππούς της, πρώην τερματοφύλακας, ο οποίος είχε παίξει και ο ίδιος στην Ατλέτικο, αλλά όταν ήταν μικρή ήταν ο πατέρας της που την ενθάρρυνε πρώτος να αρχίσει να παίζει. Ήταν πολύ ενθουσιώδης με το παιχνίδι και ήθελε να μεταδώσει την αγάπη του για το άθλημα στην κόρη του.
Η γειτονιά ήταν ο τόπος εκμάθησής της. Πήγαινε στο πάρκο, συνοδευόμενη από τον πατέρα της. Στη συνέχεια ήταν εκείνος που περνούσε τις περισσότερες ώρες μαζί της στη Majadahonda - τη βορειοδυτική συνοικία όπου βρίσκεται το προπονητήριο της Ατλέτικο- βρέξει-χιονίσει.
Η Ερμόσο συγκινείται πάντα όταν μιλάει για την οικογένειά της και την υπερηφάνεια που ένιωθε ο παππούς της όταν υπενθύμιζε σε όλους τους γείτονές του ή ανακοίνωνε σε οποιοδήποτε μπαρ ότι ήταν εγγονή του.
Όταν έπαιξε για πρώτη φορά στην Ατλέτικο, η Ερμόσο αντικατέστησε την Άνα Μπελέζ Φερνάντεζ, πιο γνωστή ως Nervy, η οποία πάντα έλεγε ότι ήταν το πρότυπό της σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ή υπήρχαν ελάχιστες γυναίκες-σύμβολα του ποδοσφαίρου. Συνήθιζε επίσης να θαυμάζει τον Ροναλντίνιο και τον Ζινεντίν Ζιντάν. Τώρα, η ίδια αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς για τις γενιές των ποδοσφαιριστών που έρχονται.
Η Ερμόσο είχε δύο θητείες στους δύο μεγαλύτερους συλλόγους του ισπανικού γυναικείου ποδοσφαίρου: Στην Ατλέτικο για οκτώ χρόνια μέχρι το 2010 και ξανά το 2018-19 και την Μπαρτσελόνα από το 2013-17 και την τριετία 2019-22.
Τον τελευταίο χρόνο αγωνίζεται στο Μεξικό για λογαριασμό της Πατσούκα, αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη της εμπειρία στο εξωτερικό. Σε μια εποχή που οι καλύτερες Ισπανίδες έπρεπε να πάνε στο εξωτερικό αν ήθελαν να εξελιχθούν, πήγε στη Σουηδία για την Ταϊρέσο τη σεζόν 2013 και πέρασε την περίοδο 2017-18 στη Γαλλία στην Παρί Σεν Ζερμέν. Υπήρξαν επίσης τρεις σεζόν σε έναν άλλο σύλλογο της Μαδρίτης, τη Ράγιο Βαγιεκάνο, την τριετία 2010-13.
Η Ερμόσο ήταν πάντα περιζήτητη σε κορυφαίους συλλόγους. Της αρέσει να παίζει ανάμεσα στις γραμμές και να δίνει την τελική πάσα, αλλά κατά την διάρκεια αυτής της αρχικής παραμονής της στην Μπαρτσελόνα, ανέπτυξε επίσης το ένστικτο του γκολ. Σε 101 αγώνες για την Ισπανία, η Ερμόσο έχει σκοράρει 52 φορές. Με την φανέλα των «μπλαουγκράνα» πέτυχε 181 γκολ σε 224 παιχνίδια.
Στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο, ήταν μία από τις βασικές παίκτριες της Ισπανίας, δείχνοντας την ευελιξία της παίζοντας ως ακραία, ως σέντερ φορ και στη μεσαία γραμμή σε επτά αγώνες.
Όταν η νικήτρια της Χρυσής Μπάλας του 2021 και του 2022 Αλέξια Πουτέγιας, η οποία αντιμετωπίστηκε προσεκτικά, καθώς επέστρεψε πρόσφατα από μακροχρόνιο τραυματισμό στο γόνατο, δεν ήταν στο γήπεδο κατά τη διάρκεια του τουρνουά, η Ερμόσο κινήθηκε πιο βαθιά για να σχηματίσει συνεργασία με την πρώην συμπαίκτρια της Μπαρτσελόνα Αϊτάνα Μπονμάτι στη μεσαία γραμμή. Κατά τα άλλα, χρησιμοποιήθηκε ως επιθετικός. Ήταν πολύ χρήσιμη για την ομάδα και στις δύο θέσεις.
Έχει πάντα ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της και είναι από εκείνες που μπορούν να φτιάξουν το κέφι σε όλες στα αποδυτήρια, αλλά ο χαρούμενος χαρακτήρας της μπορεί επίσης να μετατραπεί αν το απαιτεί η κατάσταση και δεν φοβάται ποτέ να πει αυτό που σκέφτεται. Μιλάει αυθόρμητα και δεν είναι από εκείνες που αρέσκονται στις κοινοτοπίες.
«Κερδίσαμε ένα γα...μένο Παγκόσμιο Κύπελλο», είπε, σε μια από τις πιο εμβληματικές φράσεις του πανηγυρισμού της Ισπανίας αυτόν τον Αύγουστο.
Η Ερμόσο ήταν μια από τους παίκτριες που συγκινήθηκαν περισσότερο από την απροσδόκητη επιτυχία της Ισπανίας στην Αυστραλία - απροσδόκητη λόγω όλων όσων είχαν συμβεί στην προετοιμασία. Μόνο τρεις από τις 15 παίκτες που αποσύρθηκαν από την επιλογή πέρυσι επέστρεψαν για το τουρνουά και υπήρχαν ακόμη εντάσεις για το θέμα του στυλ διαχείρισης του προπονητή Χόρχε Βίλντα και τον τρόπο με τον οποίο η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (RFEF) χειρίστηκε την διαμάχη.
Την Παρασκευή, την ημέρα που ο Ρουμπιάλες αρνήθηκε να παραιτηθεί από πρόεδρος της RFEF, η Ερμόσο ήταν μια από τις 81 Ισπανίδες παίκτριες που δήλωσαν ότι «δεν θα επιστρέψουν στην εθνική ομάδα αν η σημερινή ηγεσία συνεχίσει».
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο, καθώς η Ισπανία περνούσε από τη φάση των ομίλων και στη συνέχεια στα νοκ άουτ παιχνίδια, η Ερμόσο δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει μετά από κάθε νίκη. Η συγκίνησή της ήταν κατανοητή. Φέτος έκλεισε τα 33 της χρόνια και, μαζί με τις Πουτέγιας, Ιρένε Παρέδες και Ιβάνα Άντρες, έχει παίξει σε κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών στο οποίο έχει προκριθεί η Ισπανία (2015, 2019 και τώρα 2023).
«Το θέμα της ηλικίας είναι απλώς ένας γα...μένος αριθμός που οι άνθρωποι θέλουν να βάζουν σε όλα», δήλωσε η Ερμόσο μετά την νίκη στον ημιτελικό επί της Σουηδίας. «Δεν με ενδιαφέρει αυτό. Αυτό δεν είναι ένα δώρο. Έχω δουλέψει σκληρά γι' αυτό».
Είχε δίκιο. Ξεκίνησε σε όλους τους αγώνες της Ισπανίας στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία και έπαιξε κάθε λεπτό, εκτός από την αντικατάστασή της στις καθυστερήσεις της συντριβής της Ελβετίας με 5-1 στη φάση των «16», αφού πέτυχε το πέμπτο γκολ, και ήταν σταθερά σε εξαιρετική κατάσταση, καθώς αυτή και οι συμπαίκτριές της ανέβηκαν στην κορυφή του κόσμου.
Τώρα βλέπει την μεγάλη της στιγμή να επισκιάζεται από την μεγαλύτερη διαμάχη που έχει βιώσει ποτέ το ισπανικό γυναικείο ποδόσφαιρο.