Κύπελλο Ελλάδος: Τρελά πράγματα έβγαλαν συνθήματα που ακούγονταν για χρόνια!

Ιστορικά ματς, αξέχαστοι αγώνες που μνημονεύονται ως σήμερα! Διαλεχτά ματς, λες και τα έκανε η τύχη να πέσουν με την αρχή του νέου αιώνα!

Αγώνες που έβγαλαν συνθήματα τα οποία ακούστηκαν για πολλά χρόνια!

Με την ΑΕΚ είναι το περιβόητο ματς που βγήκε το σύνθημα "πέστε κάτω οε, οε, οε". Στο Νίκος Γκούμας, η ΑΕΚ έχει μεγάλα παράπονα από τη διαιτησία, 1-1 είναι το σκορ και κατά τη διάρκεια του ματς παίκτες της αποφασίζουν να πέσουν κάτω. Προσποιούνται τους τραυματίες για να το διακόψει ο διαιτητής. Γίνονται επεισόδια, βγαίνει την άλλη μέρα το ΦΩΣ με πρωτοσέλιδο ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΟ ΝΙΚΟΣ ΓΚΟΥΜΑΣ. Παίρνει ο Ολυμπιακός στα χαρτιά το ματς 0-2.

Σύνθημα από αυτό το ματς που "πέστε κάτω οε, οε, οε".

Γίνεται η ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, 6-1 διαλύει ο Ολυμπιακός την ΑΕΚ! Της είχε ρίξει και 4 γκολ στο πρωτάθλημα. Ήταν η χρονιά εκδίκησης για όσα τράβαγε ο Ολυμπιακός τα προηγούμενα χρόνια από την ΑΕΚ.

Στο 6-1 βγαίνει το σύνθημα "βάλτε τον Ηλία στο ρολόι να μετράει πόσα τρώει"! Για τον Ηλία Ατματσίδη. Βγαίνει το ΦΩΣ με πρωτοσέλιδο Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΝ ΑΕΚ 6-1 ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ!

Οι οπαδοί της ΑΕΚ περιμένουν με άγριες διαθέσεις την αποστολή της ομάδας και ειδικά τον προπονητή, τον μακαρίτη Γιάννη Παθιακάκη, ο οποίος όμως έμπειρος, έχει εγκαταλείψει το πούλμαν και έχει κατέβει από αυτό στη μέση της διαδρομής!

Αυτό ήταν το τέλος του στην ΑΕΚ, ένα όνειρο ζωής για εκείνον πολλά χρόνια να γίνει προπονητής της. Ήταν ατυχής η επιλογή να βάλει αναπληρωματικούς και στοίχισε 6άρα στην ΑΕΚ.

Πάμε τώρα στα ματς με τον Παναθηναϊκό πάλι για το Κύπελλο. 1-1 στο ΟΑΚΑ με τρομερό γκολ του Λυμπερόπουλου ο οποίος πάει στους Ολυμπιακούς και τους δείχνει το όνομα πίσω στη φανέλα του. Αυτό ήταν. Ακολούθησε όρκος εκδίκησης.

Ο Γεωργάτος μου έχει πει ότι μάζεψε τους παίκτες, είχε την ιδέα πριν τη ρεβάνς ότι αν θριαμβεύσει ο Ολυμπιακός θα κάνουν το ίδιο για να πικάρουν τους Παναθηναϊκούς. Δεν είχε διαρρεύσει αυτό. Το φύλαγαν για έκπληξη. Μην εκτεθούν κιόλας αν δεν τους πήγαινε καλά ο αγώνας.

Η ρεβάνς γίνεται σε μια καυτή Λεωφόρο Αλεξάνδρας με οπαδούς και των δύο ομάδων. Το φαβορί ήταν ο Παναθηναϊκός γιατί είχε πάρει 1-1 εκτός έδρας και περνούσε ακόμα και με 0-0. Γίνεται ένα θαύμα όμως. Πώς με τέτοια αποτελέσματα στα ντέρμπι εκείνη τη χρονιά να μην γίνει μόνιμος ο "υπηρεσιακός" Τάκης Λεμονής; Διέλυσε την ΑΕΚ σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, διέλυσε τον Παναθηναϊκό, έβαλε και 2-4 στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα! Και ας έχασε τον τελικό Κυπέλλου μετά... Είχε πάρει το πρωτάθλημα εύκολα και είχε θριαμβεύσει στα ντέρμπι.

Γίνεται η ρεβάνς στη Λεωφόρο. 0-1 ο Αλεξανδρής, πολύ κρίσιμο γκολ γιατί πρέπει να ανοιχθεί ο Παναθηναϊκός αφού με αυτό το σκορ περνάει ο Ολυμπιακός.

Λουτσιάνο το δεύτερο γκολ με φάουλ φωτοβολίδα . Γεωργάτος το τρίτο γκολ με πέναλτι και μέσα σε αποθέωση μαζεύει τους συμπαίκτες του στο κέντρο του γηπέδου και δείχνουν όλοι το πίσω μέρος της φανέλα τους! Τότε βγαίνει το σύνθημα "Νικολάκη, ξαναέλα, ξαναέλα να μας δείξεις τη φανέλα".

Κερασάκι στην τούρτα το τέταρτο γκολ του Τζιοβάνι με ένα μαγικό πλασέ από αυτά που μόνο εκείνος έκανε.

Θυμάμαι το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα με έστειλε ο Θόδωρος Νικολαΐδης στα μπουζούκια που θα πήγαινε η ομάδα του Ολυμπιακού, έρχεται ο Τσουκαλάς περιχαρής και πάει κατευθείαν στον Γεωργάτο και τον φιλάει.

Η ηδονή ήταν ακόμα πιο μεγάλη γιατί στον πάγκο του Παναθηναϊκού καθόταν ως πρώτος προπονητής ο Στράτος Αποστολάκης τον οποίο οι Ολυμπιακοί είχαν άχτι πολλά χρόνια για την "προδοσία". Αλλά και γιατί έχει ταχθεί στην οικογένεια του Παναθηναϊκού πάντοτε, από τότε που έφυγε από τον Ολυμπιακό. Ήταν μία μυθική πρόκριση με 1-4 που έμεινε στην ιστορία.

Η σεζόν δεν έκλεισε καλά για τον Ολυμπιακό αφού έχασε στον τελικό το Κύπελλο από τον ΠΑΟΚ με την προσωπική ρεβάνς του Μπάγεβιτς ως προπονητής του ΠΑΟΚ. Ήταν μια μεγάλη νίκη 4-2 στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Το ΦΩΣ βγήκε με πρωτοσέλιδο ότι δίκαια το πήρε ο ΠΑΟΚ και είχε μεγάλη φωτογραφία Μπάγεβιτς. Τότε ένας γνωστός και δυνατός φίλαθλος του Ολυμπιακού (τότε φίλαθλος, αργότερα πολύ σημαντικό πρόσωπο στον Ολυμπιακό) επισκέφτηκε τον μακαρίτη Θόδωρο Νικολαΐδη στο γραφείο του, και τον συνεχάρη γιατί δεν κώλωνε να γράφει αυτό που πιστεύει.