Ολυμπιακός: «Το 3 στα 3», οι τρεις γραμμές και η… Τρίπολη

Το διπλό χρέος που έφερε σε πέρας ο Ολυμπιακός στη Σουηδία, οι τρεις νίκες που είναι στο χέρι του στην Ευρώπη και η Τρίπολη που θα δείξει πολλά.

Ολυμπιακός: «Το 3 στα 3», οι τρεις γραμμές και η… Τρίπολη

Ο Ζέλσον Μαρτίνς έκανε γοητευτικό το τέλειο τακτικά παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Μάλμε και η νίκη είχε «εκπροσώπους» από κάθε γραμμή της ομάδας. Ο Πάνος Ρέτσος έκανε ηγετικό ματς, ο Σαντιάγκο Έσε ανέβαινε όσο οι άλλοι σταματούσαν από την κόπωση και ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί υπέγραψε την επιτυχία με ένα καταπληκτικό τελείωμα. Αρκούσε. Κι ας μην τα κατάφερε στο τετ-α-τετ γιατί εμπιστεύτηκε το αριστερό του πόδι, ενώ με το δεξί θα ήταν πιο απλό. Ή στο πέναλτι, γιατί ενώ «ψώνισε» τον γκολκίπερ, έβαλε λίγη περισσότερη… γωνία στην εκτέλεση από την ιδανική. Η φωτογραφία που επιλέξαμε δεν είναι τυχαία. Όταν όλες οι γραμμές κάνουν καλά τη δουλειά τους, τότε το αποτέλεσμα θα είναι θετικό.

Όπως συνέβη στη Σουηδία, παρόλο που και πάλι η διάρκεια θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη σε καλή απόδοση και ένταση. Και η αποτελεσματικότητα τέτοια που να μην πιστέψουν στις αρχές της επανάληψης και στο τέλος του ματς οι γηπεδούχοι ότι θα μπορούσαν να πάρουν αυτό που δεν θα άξιζαν.

Τέλος καλό, όλα καλά και πλέον ο Ολυμπιακός έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι η συγκομιδή των έξι βαθμών μπορεί να φτάσει στους δεκαπέντε, νικώντας Ρέιντζερς στο Φάληρο, Στεάουα στη Ρουμανία, Τβέντε επίσης στο «Καραϊσκάκης». Απλό δεν είναι τίποτα, ανέφικτο επίσης δεν είναι. Κάθε άλλο.

Όμως πριν από αυτά υπάρχουν άλλα. Και πριν από τρίποντα στην Ευρώπη, η… Τρίπολη στην Ελλάδα. Σε ένα ματς που είναι δύσκολο μόνο και μόνο από τη στιγμή που θα αρχίσει 65 μόλις ώρες από τη λήξη του προηγούμενου. Με δυο ταξίδια ανάμεσα. Και δύο προπονήσεις, μία αποφόρτισης και μία αλλαγής περιβάλλοντος.

Για τον Ολυμπιακό δεν υπάρχει μόνο η Ευρώπη ή μόνο η Λίγκα. Υπάρχουν όλα. Και το Κύπελλο όταν θα έρθει, λίγες μέρες μετά, η δική του σειρά. Έτσι ήταν πάντα, έτσι θα είναι πάντα.

Προτεραιότητα σε στόχο δεν μπορεί να μπαίνει, ειδικά όταν αυτή η ομάδα έχει κατακτήσει προσφάτως ευρωπαϊκό τρόπαιο. Προτεραιότητα πρέπει να υπάρχει μόνο στο κάθε επόμενο ματς. Από προπονητή και παίκτες. Σε επιλογές, διαχείριση και απόδοση. Κυρίως με τη σοβαρότητα που είχε ο Ολυμπιακός στον αγώνα με τη Μάλμε, από το ξεκίνημα έως το φινάλε. Και την προσήλωση.

Αυτό το ματς μπορεί να μην ήταν το πιο δύσκολο που έχει νικήσει ο Ολυμπιακός. Ήταν, όμως, ένα παιχνίδι που μπορεί να γίνει παράδειγμα συμπεριφοράς για όλα όσα θα ακολουθήσουν. Είχε και αυτό τις ατέλειές του σε άμυνα και επίθεση, θα μπορούσε να είχε τελειώσει πιο ομαλά και πιο θριαμβευτικά σε έκταση σκορ. Ήταν, ωστόσο, ένα ματς-οδηγός για τα επόμενα. Ασχέτως διοργάνωσης ή δυναμικότητας αντίπαλου.

Ο Ολυμπιακός είχαμε γράψει ότι αντιμετώπιζε μια ομάδα με καλύτερη συμπεριφορά εκτός έδρας παρά στο γήπεδό της. Μετά το 0-2 από την Σπάρτα και το 0-2 από την Ρέιντζερς, ήρθε το 0-1 από τον Ολυμπιακό. Δεν είναι, όμως, τόσο κακή η Μάλμε όσο φάνηκε στο συγκεκριμένο ματς ή όσο την έκανε ο Ολυμπιακός να φαίνεται. Κι αυτό ήδη φάνηκε με τη νίκη της επί της Καραμπάγκ στον όμιλο και θα φανεί και στη συνέχεια. Ήταν ένα πολύτιμο τρίποντο για τον Ολυμπιακό που τώρα έχει μπροστά του ένα άλλο παιχνίδι. Στη θεωρία πιο εύκολο. Αλλά όπως ξέρει πλέον πολύ καλά, ο ίδιος μπορεί να κάνει τα παιχνίδια του πιο εύκολα ή πιο δύσκολα.

Με τη νίκη του Ολυμπιακού η Ελλάδα ανέβηκε θέσεις στη διεθνή βαθμολογία. Ο ένας πόντος που έχουν πάρει οι άλλες δύο ομάδες της χώρας είναι απογοητευτική συγκομιδή. Το ότι δεν υπάρχει τέταρτη ελληνική ομάδα, ακόμη πιο απογοητευτικό. Αλλά για τον Ολυμπιακό δεν είναι κάτι που χρειάζεται να σκέφτεται. Και να επιδεικνύει ως παράσημο προσφοράς. Η δική του πορεία και πρόοδος είναι το μείζον, η περαιτέρω άνοδος της απόδοσής του και πάντοτε η ένταξη περισσότερων από τους παίκτες του σε επίπεδο βοήθειας με βάση την αξία τους. Τα υπόλοιπα ας τα βρουν οι εγχώριοι ανταγωνιστές του στις δικές τους ομάδες και διεθνείς προσπάθειες.

Για το πρόβλημα με τον Ορτέγκα η κύρια λύση είναι ο Αποστολόπουλος. Και η μεγάλη ευκαιρία του. Από κει και πέρα, ο Ροντινέι και ο Κοστίνια μπορεί να είναι τα δύο μπακ της ομάδας, αρκεί οι πολλοί εξτρέμ να ανεβάσουν ρυθμό όπως ο Ζέλσον και να μη χρειάζεται ο Βραζλιάνος να κάνει τον εξτρέμ όπως συμβαίνει εσχάτως.