Ντουντελάνζ-Μίλαν: Δαβίδ εναντίον Γολιάθ!

Την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός θα υποδέχεται, στο πλαίσιο της πρεμιέρας του 6ου ομίλου του Europa League, την Ρεάλ Μπέτις, στο «Γ. Καραϊσκάκης», το ... κουκλίστικο «Ζόσι Μπαρθέλ» (των 8.000 θέσεων), του Λουξεμβούργου, θα αποτελεί το «σκηνικό» όπου η Ντουντελάνζ θα ζει – με τα μάτια ανοικτά! – το όνειρο της παρθενικής συμμετοχής μιας ποδοσφαιρικής εκπροσώπου, από το μικροσκοπικό δουκάτο (που είναι σφηνωμένο μεταξύ Γαλλίας – Γερμανίας και Βελγίου) στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις!
Σαν από την μοίρα γραμμένο για να κάνει το ιστορικό ματς ακόμη πιο...ιντριγκαδόρικο, η πρωταθλήτρια Λουξεμβούργου θα έχει παρτενέρ της σ’ αυτό το συναρπαστικό ποδοσφαιρικό βαλς, ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά brand names του φούτμπολ της Γηραιάς ηπείρου: Την Μίλαν.
Η ομάδα του Τζενάρο Γκατούζο ναι μεν δεν θυμίζει, πέραν των χρωμάτων, τους κραταιούς «ροσονέρι», που πριν 11 χρόνια κέρδιζαν το 7^ο και τελευταίο ως σήμερα Πρωταθλητριών, αλλά το όνομα της είναι βαρύ σαν ιστορία. Σαν την ιστορία των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων...

Πέραν όμως της, χαοτικής, διαφοράς ποδοσφαρικού διαμετρήματος κι εμπειρίας στις διοργανώσεις της UEFA υπάρχει ανάλογη και σ’ επίπδο ισολογισμών κι εν γένει οικονομικό, μεταξύ των δύο ομάδων, που ως ζευγάρι αποτελούν την επιτομή της μεταφοράς, στον «βασιλιά των σπορ», της βιβλικής μονομαχίας του Δαβίδ και του Γολιάθ!

Δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς ότι τα οικονομικά τους μεγέθη διαφέρουν παρασάγγας. Μία από τις δύο ποδοσφαιρικές εκπροσώπους της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας η μεν, «απευθύνεται» στην μεγάλη ποδοσφαιρική «αγορά» της Ιταλίας, η οποία προσπαθεί ν’ ανακτήσει κυρίαρχη θέση στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Εκείνη που, ως τα μέσα της 10ετίας του ’90, είχε καταστήσει το Καμπιονάτο «Μέκκα» του λαοφιλέστερου αθλήματος.

Ένα μηνιάτικο του Ιγκουαϊν όλη η σεζόν της Ντουντελάνζ!

Αλλά αντί να τα λέμε εμείς περιγράφει καλύτερα και γλαφυρότερα τις διαφορές των δύο σημερινών μονομάχων ο Ντίνο Τόπεμελερ.

Ο προπονητής της Λουξεμβουργιανής ομάδας σε συνέντευξη του αναφέρθηκε στη γνωριμία του με το ποδόσφαιρο του Λουξεμβούργου και μας εισάγει στην πραγματικότητα του: «Η πρώτη μου επαφή ήταν πριν 8 χρόνια ως ποδοσφαιριστής», θυμάται ο γιος του, θρυλικού, Γερμανού τεχνικού Κλάους Τοπμέλερ (δημιουργός της Μπάγερ Λεβερκούζεν, που έφτασε ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2002). «Ακόμη και τώρα ζω στην Γερμανία. Το σπίτι μου απέχει 80χλμ από δω. Ούτε μια ώρα με τ’ αμάξι. Εντάξει, το Λουξεμβούργο δεν είναι...ποδοσφαιρομάνα! Το επίπεδο μας δεν πλησιάζει, καν, το Ιταλικό, το Γερμανικό ή το Ισπανικό. Εδώ υπάρχουν 14 ομάδες και στα μεγάλα ματς το πολύ να μας δουν 1000 θεατές. Ούτε συζήτηση περί οικονομικής σύγκρισης. Ένα μηνιάτικο του Ιγκουαϊν ισοδυναμεί με τα λειτουργικά έξοδα μιας ολόκληρης σεζόν μας»!
Παρότι η παρουσία της Ντουντελάνζ στους ομίλους του Εuropa League αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της προόδου του Λουξεμβουργιανού ποδοσφαίρου, ο Τοπμέλερ δεν αεροβατεί: «Χαιρόμαστε και μόνο που βρισκόμαστε εδώ. Πετύχαμε τον στόχο μας αποκλείοντας την Κλουζ και θέλουμε ξανά το πρωτάθλημα για να πάμε στο Τσάμπιονς Λιγκ...»