Δεν διάβασε τα «μηνύματα» παρά τις προειδοποιητικές «βολές» του πρώτου ημιχρόνου

Ο Ολυμπιακός έχει τις ελπίδες του για την πρόκριση. Δεν ήταν και λίγοι που πίστευαν ότι η Αταλάντα θα καθάριζε με την πρόκριση από το πρώτο παιχνίδι του Μπέργκαμο, όμως, οι Πειραιώτες χάρη στην κατάθεση ψυχής που έκαναν στο πρώτο ημίχρονο και τις δυνάμεις που κατανάλωσαν, κατάφεραν να προκαλέσουν προβλήματα στους Ιταλούς και να έχουν πλέον κάθε λόγο να κυνηγήσουν τις όποιες ελπίδες τούς απομένουν.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η συγκεκριμένη ομάδα που είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο, η Αταλάντα, πολύ δύσκολα δεν θα βρει γκολ στο Καραϊσκάκη. Οπότε ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να κάνει υπέρβαση, γιατί απέναντί του θα βρει μια ομάδα με υψηλή ένταση και τρομερό τέμπο σε όλο το 90λεπτο. Στο Μπέργκαμο ήταν απίστευτο αυτό που βλέπαμε από την Αταλάντα ως προς το ίδιο υψηλό τέμπο που είχε σε όλο το ματς, με τους παίκτες της να μην δείχνουν σημάδια κόπωσης! Είναι η πιο αθλητική ομάδα και με τα υψηλότερα επίπεδα φυσικής κατάστασης σε όλη την Ιταλία.

Την ίδια στιγμή οι Πειραιώτες όσο περνούσε η ώρα, ξέμεναν από καύσιμα μετά την υπερπροσπάθεια του πρώτου ημιχρόνου.

Το βασικό είναι όντως δεν την φοβήθηκε, αλλά το κακό είναι ότι δεν την «διάβασε» στις «στημένες μπάλες». Ή μάλλον δεν βρήκε λύση στις προειδοποιητικές βολές του πρώτου ημιχρόνου από τα κόρνερ. Και δεν ήταν λίγες κιόλας...

Υποτίθεται ότι ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που θα επιχειρούσε μέσω των κόρνερ και των φάουλ να προκαλέσει προβλήματα στην Αταλάντα, η οποία όταν βρίσκεται σε συνθήκες άμυνας δείχνει αρκετά ευάλωτη.

Τελικά, ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που την πάτησε από τα κόρνερ. Μην μένετε μόνο στα δύο γκολ που δέχτηκε. Οι περισσότερες σοβαρές φάσεις της Αταλάντα είναι μέσω κόρνερ και όχι σε κανονική ροή αγώνα.

Αν θα πρέπει να κρατήσουμε κάτι από τον Ολυμπιακό, σίγουρα είναι η πιστή εφαρμογή του πλάνου του, ένα πλάνο που παρά τις εκπλήξεις που είχε, του βγήκε μια χαρά στο πρώτο ημίχρονο. Επίσης, το καλό πρώτο 30λεπτο του Ονιεκούρου, το οποίο όμως δεν συνδυάστηκε με μία καλή τελική πάσα ή καλή τελική προσπάθεια, αλλά έδωσε βοήθειες ανασταλτικά, κάτι που μπορεί να μην φαινόταν τηλεοπτικά, όμως φάνηκε live μέσα από το γήπεδο.

Συν τοις άλλοις, ο Αγκιμπού άφησε την ψυχή του, ήταν ο «κλέφτης» στη μεσαία γραμμή και προκάλεσε αρκετά προβλήματα, αλλά δεν ήταν σε καμία περίπτωση στο επίπεδο που είχε σε άλλους αγώνες. Και ο Τικίνιο έδωσε πολλές μάχες. Γενικότερα η έκπληξη που επιφύλαξε ο Μαρτίνς στον Γκασπερίνι με τον Αγκιμπού στο «8» και τον Ονιεκούρου στα «φτερά», ανακάτεψε λίγο την τακτική της Αταλάντα. Την μπέρδεψε για την ακρίβεια και το σημαντικό είναι ότι δεν μπερδεύτηκε ο Ολυμπιακός. Αυτό που ήθελε ο Μαρτίνς να πετύχει ήταν να έχει η ομάδα του τρεξίματα. Έως έναν βαθμό το κατάφερε.

Ωστόσο, η είσοδος ειδικά του Μπογκά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εκείνη που σε πολύ μεγάλο βαθμό άλλαξε τις ισορροπίες. Δεν ήταν δηλαδή μόνο τα γκολ από κόρνερ. Ο Μπογκά κυρίως και ο Κουπμάινερς δευτερευόντως ήταν εκείνοι που έδωσαν έναν άλλον αέρα στο επιθετικό κομμάτι της Αταλάντα.

Ειδικά στο πρώτο μισάωρο του β’ μέρους ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα. Η πίεση ήταν ασφυκτική και χάρη σε αυτή προήλθαν και τα μοιραία κόρνερ για τους «ερυθρόλευκους».