Η πανδημία αναβίωσε ποδόσφαιρο της... νιότης μας!

Η άμμος στην κλεψύδρα αδειάζει και μας φέρνει εγγύτερα στο προσεχές Σάββατο 16 Μαίου, όταν, στις 16.30 ώρα Ελλάδος, θα επανεκκινήσει η Bundesliga.

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τέτοια αδημονία για την επανέναρξη ενός πρωταθλήματος από τα λεγόμενα «μεγάλα». Όποιο κι αν ήταν αυτό.

Αλλά και ποτέ δεν είχε μείνει η Ευρώπη δίχως την παραμικρή ποδοσφαιρική δράση (σ. εξαιρείται η περίπτωση της Λευκορωσίας, του Αλεξάντερ Λουκασένκο, που χαρακτηρίζει τον κορονοϊο «ψύχωση»...) για 2 μήνες χωρίς μπάλα!

Και ποιούς μήνες παρακαλώ;

Τον Μάρτη και τον Απρίλη.

Εκείνους δηλαδή, που παραδοσιακά, οι ομάδες φορτσάρουν για να μπουν στην τελική ευθεία της διεκδίκησης των τίτλων, που είθισται ν’ απονέμονται τον Μάη, άντε, το πολύ, αρχές του Ιούνη.

Αυτά όμως μέχρι... last year!

Ας όψεται η πανδημία του κορονοϊού, που προκάλεσε τέτοια αναστάτωση στο, ούτως ή άλλως,… στριμωγμένο ποδοσφαιρικό καλεντάρι, με την διακοπή που επέβαλλε, στα μέσα Μαρτίου, οδηγώντας την UEFA, την CONMEBOL και την FIFA στο να... πετάξουν τις διεθνείς διοργανώσεις (EURO 2020, Copa America, προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου), προκειμένου να γίνει χώρος και να τελειώσουν τα πρωταθλήματα, ώστε να περιοριστεί, όσο γίνεται, η οικονομική ζημιά στο συλλογικό ποδόσφαιρο.

Και μπορεί για κάποιους νεότερους να είναι καινοφανές που θα βλέπουν τις ομάδες τους - κι εν γένει ποδοσφαιρική δράση - «βαθιά» μέσα στον 6ο μήνα του χρόνου, αλλά για μερικούς, που είναι στα δεύτερα –αντα ήδη, το να παραακολουθούν να παίζεται ποδόσφαιρο …ντάλα καλοκαίρι δεν είναι πρωτοφανές!

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80, άλλωστε, από την οποία έχουν μνήμες, ήταν κάτι εντελώς συνηθισμένο, αφού η σεζόν ξεκίναγε μαζί με τα …σχολεία! Μέσα Σεπτέμβρη…

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Το μπαράζ του Βόλου, οι τελικοί Κυπέλλου στα τέλη Ιουνίου και τα Κύπελλα Ράπαν κι Ιντερτότο!

Το περίφημο μπαράζ στο Βόλο, μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, που κέρδισαν οι «ερυθρόλευκοι» (2-1) το τρίτο διαδοχικό πρωτάθλημα τους στα ισάριθμα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη χώρα;

Είχε διεξαχθεί – ούτε λίγο, ούτε πολύ - 29 Ιουνίου του 1982!

Και φυσικά έσκαγε ο …τζίτζικας στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας!

Την επόμενη χρονιά, στην ίδια ημερομηνία, διεξαγόταν ο τελικός του Κυπέλλου, μεταξύ ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (2-0), ενώ, στις 22 Ιουνίου του 1985, είχε διεξαχθεί, στο ΟΑΚΑ, ο τελικός Κυπέλλου Λάρισας – ΠΑΟΚ, με τον θρίαμβο των «βυσσινί», με 4-1, ν’ αποτελεί προοίμιο του πρωταθλήματος του 1987.

Προϊόντος του χρόνου, η δράση άρχισε να ξεκινά νωρίτερα (τέλη Αυγούστου) και να τελειώνει πριν βγει ο Μάης, αφού χρειαζόταν οι ομάδες να έχουν στα πόδια τους παιχνίδια και να μην πηγαίνουν …ξυπόλητες (από αγωνιστικό ρυθμό) κόντρα σε ομάδες από πιο ψυχρά κλίματα, που ξεκινούσαν νωρίτερα και είχαν αβαντάζ.

Ακολούθως ήρθαν κι οι νόρμες της Ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας, για το πότε πρέπει να παίζεται συλλογικό και διεθνές ποδόσφαιρο, για να φτάσουμε να τα ανατρέψει όλα αυτά η πανδημία.

Επιστρέφοντας στο τότε, είναι αλήθεια ότι τέλη Ιουνίου η σεζόν έριχνε αυλαία ενώ, τώρα, ενδεχομένως, να ξανασηκωθεί, αλλά από την στιγμή που ζούμε έκτακτες καταστάσεις, που πόρρω απέχουν από τις συμβατικές, θα πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν μ’ ανάλογες, όπως το να δούμε μπάλα στα Ελληνικά γήπεδα και τον Ιούλιο!

Ούτε αυτό είναι πρωτοφανές, πάντως, σε τούτα δω τα χώματα, αφού οι προηγούμενες γενιές φιλάθλων παρακολουθούσαν το θρυλικό Κύπελλο Θέρους!

Στην Ευρώπη, την ίδια πάνω κάτω περίοδο, διεξαγόταν το Κύπελλο Ράπαν (1961-67) προπομπός του περίφημου Κυπέλλου Ιντερτότο (αμφότερα για να έχουν δουλειά τα γραφεία στοιχημάτων και αγώνες τα δελτία του ΠΡΟΠΟ...), που ουσιαστικά οδήγησαν στα σύγχρονα προκριματικά των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Όποτε μην ...ξυνίζουμε επειδή, απλά, οι ομάδες των περισσοτέρων εξ ημών (κι εξ υμών) απλά ...ξέμαθαν να παίζουν τέτοιες περιόδους.

Το συλλογικό ποδόσφαιρο και το καλοκαίρι ουσιαστικά ποτέ δεν χώρισαν. Απλά συνηθίσαμε να σερβίρονται τα πρώτα «πιάτα».

Ε, τι να κάνουμε, τώρα θα σερβιριστεί και το «φιλέτο»...