Ηλίας Ρωσίδης στο «ΦΩΣ»: «Αυτός που θαύμαζε και παραδεχόταν ο πατέρας μου ήταν ο Μουράτης»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο γιος του μεγάλου Ηλία Ρωσίδη, ο Θανάσης, είναι ένα εξαιρετικό παλικάρι που είναι μια ζωή στον Ολυμπιακό, μια ζωή στο Ρέντη! Ο Ολυμπιακός τίμησε την οικογένεια Ρωσίδη στο Καραϊσκάκη. Διαβάστε τι μου είπε ο Θανάσης Ρωσίδης. Σεμνός και ταπεινός, όπως ήταν ο πατέρας του. Ενδιαφέρον έχει η ιεράρχηση του τι κοιτάνε σε ένα νέο παιδί πρώτα, για να δουν αν έχει ταλέντο. Δεν είναι αυτό που νομίζετε...

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 23/1/2020

Πόσα χρόνια είσαι στον Ολυμπιακό, Θανάση;

Σχεδόν όλη μου τη ζωή! Ξεκίνησα 13 χρονών να παίζω ποδόσφαιρο στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού, το 1980. Τότε ακόμα οι Ακαδημίες ήταν στα σπάργανα, δεν γινόταν η δουλειά που γίνεται σήμερα. Τότε υπήρχαν τρεις ομάδες μόνο, η παιδική, η εφηβική και η ομάδα νέων. Έμεινα στο Ρέντη ως το 1989, έφτασα ως την Κ-23 του Ολυμπιακού. Μετά έπαιξα ποδόσφαιρο επαγγελματικά στον Πανελευσινιακό, στον Αχαρναϊκό, στον Άρη Νίκαιας, στο Χαϊδάρι, στον Φωστήρα. Γύρισα στον Ολυμπιακό το 2000 ως γυμναστής φυσικής αγωγής στις Ακαδημίες στο Ρέντη. Και είμαι σε αυτήν τη θέση από το 2000 ως σήμερα! Σύνολο δηλαδή 29 χρόνια στον Ολυμπιακό!

Τι θέση έπαιζες; Στη θέση του πατέρα σου;

Όχι. Έπαιζα αριστερό μπακ, αριστερό στόπερ, και το παλιό λίμπερο. 3άρι, 4άρι, 5άρι.

Τον μπαμπά σου από πότε τον έβλεπες να παίζει στους βετεράνους όταν ήταν ακμαίος;

Τον έβλεπα να παίζει με τους βετεράνους του Ολυμπιακού από το 1975!

Αληθεύει ότι δεν ήθελε να γίνεται αλλαγή;

Αληθεύει!

Μέχρι ποια ηλικία έπαιζε στους βετεράνους;

Μέχρι τα 85 του! Μιλάμε για φαινόμενο. Του λέγανε «Ηλία, επειδή έχεις μεγαλώσει, πρέπει να παίζεις 20 λεπτά πια» και έλεγε «εντάξει, εντάξει», για να κερδίσει χρόνο και να παίξει. Όταν όμως ερχόταν η ώρα για να βγει και του ζητούσαν να βγει, νευρίαζε! Του έλεγαν να βγει και έλεγε «αφήστε με, τώρα που ανεβαίνει η απόδοσή μου δεν βγαίνω»!

Ποιον θαύμαζε περισσότερο από τους παλιούς του συμπαίκτες; Σίγουρα θα σου είχε πει.

Μου είχε πει, ναι.

Ποιον παραδεχόταν ως μέγα παίκτη;

Τον Μουράτη. Και όχι μόνο ως σούπερ παίκτη, αλλά και ως δάσκαλο. Του είχε μάθει πράγματα ο Μουράτης στο ποδόσφαιρο. Τον θαύμαζε. Όπως παραδεχόταν πολύ και τον Θανάση Μπέμπη.

Τι άνθρωπος ήταν ο πατέρας σου;

Ένας απλός, ταπεινός, λαϊκός άνθρωπος. Ποτέ δεν είδε τον εαυτό του ως μύθο. Ποτέ δεν το έπαιζε βεντέτα. Ήταν ένας πολύ ταπεινός άνθρωπος, χαμηλών τόνων, ήρεμος. Αλλά με μεγάλη ψυχή.

Ολυμπιακός Πειραιώτης, σύμβολο.

Με μεγάλη ψυχή, Θέμη. Μεγάλη καρδιά. Ήταν μεγαλόψυχος. Πίστευε πολύ στην ηθική και στις αξίες. Ήταν άνθρωπος της οικογένειας. Στα παιδιά του μας έλεγε «να γίνεται ό,τι θέλετε, είτε αθλητές είτε επιστήμονες, πρώτα από όλα όμως να είστε καλοί άνθρωποι. Αν δεν είστε καλοί άνθρωποι ό,τι και να γίνετε δεν μετράει».

Υπάρχει περίπτωση να γίνει οδός Ρωσίδη όπως έγινε οδός Μουράτη;

Το έχω ακούσει, αλλά δεν ξέρω κάτι συγκεκριμένο ακόμα.

Ποιοι ήταν οι κολλητοί του;

Ο πατέρας μου είχε φίλους όχι μόνο από τον Ολυμπιακό. Βέβαια, νονός του αδερφού μου ήταν ο Θανάσης Μπέμπης, κουμπάρος δηλαδή με τον πατέρα μου. Έκανε παρέα με τον Υφαντή, με τον Μουράτη, με τον Κοτρίδη, με τον Σάββα Θεοδωρίδη, με τον Δαρίβα, αλλά και με τον Νεστορίδη και με τον Λινοξυλάκη που μαζί έμεναν στο ίδιο δωμάτιο με την Εθνική.

Έχεις παιδιά; Υπάρχει Ηλίας Ρωσίδης;

Υπάρχει ναι. Ο γιος μου λέγεται Ηλίας Ρωσίδης.

Παίζει μπάλα;

Με το μπάσκετ ασχολείται. Δεν τον πιέσαμε ποτέ να πάει στο ποδόσφαιρο. Εγώ ήθελα απλώς να είναι αθλητής υπό την έννοια ότι ο αθλητισμός κάνει καλό στα νέα παιδιά και τα κρατάει μακριά από κακές συνήθειες. Ο γιος μου, ο Ηλίας Ρωσίδης είναι 18 χρονών και είναι πρωτοετής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο τμήμα οικονομικών επιστημών. Έχω και μια κόρη 13 χρονών.

Πες μου κάτι αξέχαστο από τις οδηγήσεις του πατέρα σου.

Ο πατέρας μου έπαιξε μόνο στον Ολυμπιακό και μόνο τον Ολυμπιακό αγάπησε. Η στεναχώρια του ήταν ότι δεν μπόρεσε να παίξει στο ματς με τη Σάντος και απέναντι στον Πελέ. Του είχε στοιχίσει αυτό και μας το έλεγε. Είχε ένα σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι, στο κύπελλο που πήρε με αντίπαλο τον Πανιώνιο. Είχε μεγάλο σχίσιμο στο φρύδι, έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο, ήθελε να παίξει όμως και μετά βίας τον κρατήσανε οι γιατροί.

Ο πατέρας σου ήταν ένας λαϊκός ήρωας και θα μείνει για πάντα στην ιστορία. Πες μου τώρα για το αντικείμενό σου, στις Ακαδημίες.

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σοβαρή επένδυση στο Ρέντη από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού κ. Μαρινάκη, σε ό,τι αφορά τους χώρους στο Ρέντη και σε ό,τι αφορά τις παροχές. Η διοίκηση μας παρέχει τα πάντα για να κάνουμε το καλύτερο δυνατό και να βγάζουμε παιδιά που θα ανήκουν στον Ολυμπιακό. Έλληνες παίκτες. Αυτό θέλουμε, αυτό προσπαθούμε, δεν είναι εύκολο, θέλει υπομονή. Ταλέντο υπάρχει. Πολλά παιδιά έχουν ταλέντο. Θέλει εμπιστοσύνη και υπομονή.

Εσύ τώρα σε ποιο τμήμα είσαι;

Εγώ ασχολούμαι με τους γεννηθέντες το 2006. Αυτή τη χρονιά είμαι στην Κ-14.

Για τον Λιάτσο λένε.

Είναι καλός. Εξελίξιμος. Θέλει υπομονή και το κεφάλι κάτω. Δουλειά και ταπεινότητα πρέπει να έχουν όλα τα παιδιά. Να είναι προσγειωμένα και να ακούνε τους προπονητές τους.

Από ποια ηλικία φαίνεται το ταλέντο στον τομέα σου της φυσικής κατάστασης; Υπάρχει ταλέντο και σε αυτό, έτσι δεν είναι;

Σίγουρα. Εμείς ξεκινάμε να δουλεύουμε σε αυτόν τον τομέα εξειδικευμένα στα 13-14. Εκεί ξεχωρίζει ένα παιδί, σε αυτήν την ηλικία. Πρέπει όμως να είμαστε πρώτα από όλα παιδαγωγοί. Να προσεγγίζουμε τα παιδιά με τον σωστό τρόπο, να τους δείχνουμε εμπιστοσύνη. Με ηρεμία.

Τι είναι το πρώτο που κοιτάτε σε ένα παιδί;

Καλή ερώτηση. Θα σου πω μια ιεράρχηση που ίσως δεν περιμένει να ακούσει ο κόσμος. Δεν κοιτάμε πρώτα τη φυσική κατάσταση. Δεν κοιτάμε πρώτα την ταχύτητα και τη δύναμη. Το τελευταίο που κοιτάμε είναι αυτό σε ένα μικρό παιδί. Νο1 που κοιτάμε είναι η τεχνική, η άριστη τεχνική, την ψάχνουμε, είναι το ταλέντο αυτό. Νο2 η τακτική προσέγγιση, τι αντίληψη δηλαδή έχει το παιδί και πόσο μπορεί να καταλαβαίνει την τακτική. Νο3 η προσωπικότητα, παίζει και αυτή ρόλο, να μπορεί να είναι ηγέτης. Νο4 η ταχύτητα και η δύναμη, στο τέλος αυτά. Δουλεύονται αυτά. Προτιμούμε τα άλλα στοιχεία που σου ανέφερα ως προτεραιότητα. Αν είναι μόνο γρήγορος και δυνατός, αλλά δεν έχει σε υψηλό βαθμό τα άλλα, δεν αρκεί.

Ενδιαφέροντα αυτά που είπες. Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες για το τέλος; Εγώ είμαι εντάξει.

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού με όλες του τις ενέργειες σεβάστηκε πραγματικά την ιστορία του πατέρα μου και η οικογένειά μας τον ευχαριστεί θερμά για αυτό.