Βασίλης Σιώκος: «Ο Κούδας με έφερε στον Ολυμπιακό» - Ο «αληταράς» Γκλέζος, η διαθήκη του Γουλανδρή

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα με συγκλονιστικές ιστορίες. Μία τέτοια ιστορία είναι το Σιώκος-Γκλέζος. Το δίδυμο των κεντρικών αμυντικών που ήταν δίπλα-δίπλα στον Ολυμπιακό, μαζί στο δωμάτιο, μαζί στο γήπεδο, μαζί στα μαγαζιά τους, μαζί και στο θάνατο! Διαβάστε τη συνέντευξη που μου έδωσε ο Βασίλης Σιώκος στο μαγαζί του στην Καλλιθέα. Δεν μιλάει συχνά. Άνοιξε την καρδιά του γιατί εκτιμάει την εφημερίδα.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 9/4/2019

Χωρίς να σας ρωτήσω, μου είπατε ότι θέλετε από μόνος σας να πείτε κάτι.

Ναι. Έχω μεγάλο σεβασμό στην εφημερίδα «ΦΩΣ». Για όλη την ιστορική της διαδρομή, ως και σήμερα. Χρωστάμε πολλά στο «ΦΩΣ». Όλοι οι παίκτες. Και ο Ολυμπιακός γενικώς ως σύλλογος. Εγώ δεν μιλάω συχνά, αλλά μας βοήθησε όλους το «ΦΩΣ». Όποιος δεν σέβεται την ιστορία, είναι αχάριστος. Την ιστορία πρέπει να τη σεβόμαστε.

Σας είχα πάρει για το αφιέρωμα στον Κελεσίδη αρχικά αλλά τα φύλαξα για τη μεγάλη συνέντευξη που θα κάναμε για εσάς και τον Γκλέζο.

Ο Κελεσίδης για εμένα είναι το μεγαλύτερο ταλέντο τερματοφύλακα που έχει βγάλει το ελληνικό ποδόσφαιρο! Είχε το μείον ότι δεν του άρεσε η προπόνηση. Αν έκανε καλή προπόνηση όπως ο Χρηστίδης και ο Οικονομόπουλος, θα ήταν από τους καλύτερους γκολκίπερ στην Ευρώπη! Ήρθε όμως από χωριό και του γυάλισε η ωραία ζωή εδώ... Είχε έμφυτο ταλέντο, τρομερό timing πότε θα βγει, πότε θα βουτήξει στις γωνίες, και δεν φοβόταν καθόλου! Τον φοβόντουσαν.

Είμαστε στο καφέ σας στην Καλλιθέα. Αυτό μου είπε ένας συνάδελφος, ο Κερκύρας, ήταν χωρισμένο στη μέση παλιά, το είχατε μισό εσείς και μισό ο Γκλέζος.

Όπως βλέπεις την κολόνα, είχε χώρισμα στη μέση παλιά. Πριν το ενοποιήσω. Το μισό ήταν δικό μου και το άλλο μισό ήταν του Λάκη. Σιώκος-Γκλέζος, δίπλα δίπλα τα μαγαζιά. Σιώκος-Γκλέζος δίπλα δίπλα και στον Ολυμπιακό.

Τι μαγαζιά είχατε;

Εγώ αθλητικά και ο Λάκης αντρικά παπούτσια.

Πόσα χρόνια;

Δέκα!

Πώς έγινε αυτό;

Εγώ έψαχνα να βρω ένα μαγαζί με αθλητικά στον Πειραιά, και πέρασα μια μέρα να δω τον Λάκη ο οποίος είχε ήδη το μαγαζί του εδώ. Μου λέει «έμαθα ότι νοικιάζεται το διπλανό». Και το πήρα εγώ. Πριν πεθάνει ο Λάκης, είχε ανοίξει μία καντίνα στο Ρέντη και έφυγε από εδώ. Το πήρα εγώ και ενοποίησα τα δύο μαγαζιά σε ένα.

Έψηνε υπαίθρια σουβλάκια. Του είχα πάρει συνέντευξη πριν 18 χρόνια εκεί. Είχε οικονομικά προβλήματα.

Μεγάλα ζόρια είχε... Θέλω να πω κάποια πράγματα μέσα από την ψυχή μου. Η μοίρα το έφερε έτσι να είμαστε πάντα μαζί! Ενώ δεν γνωριζόμασταν πριν τον Ολυμπιακό, και ενώ δεν κάναμε κολλητή παρέα ούτε όταν παίζαμε μαζί στον Ολυμπιακό. Δεν μας άλλαζαν οι προπονητές ποτέ! Μας είχε καθιερώσει δίδυμο ο Πετρόπουλος. Ήμουν με τον Λάκη Γκλέζο στον Ολυμπιακό δίπλα- δίπλα στο γήπεδο, μαζί στο δωμάτιο -ο Πετρόπουλος μας έβαζε έτσι- μαζί είχαμε τα μαγαζιά μας, και στο θάνατό του ήμασταν μαζί. Ταίριαζε η χημεία μας στο γήπεδο. Όχι όμως έξω διότι ο Λάκης ήταν μποέμ, του άρεσε η νύχτα. Ξέρεις πώς τον έλεγα; «Αληταρά» τον έλεγα χαϊδευτικά! Ακόμα και όταν αρρώστησε και ήρθε σε εμένα για βοήθεια, «θα σε βοηθήσω ρε αληταρά μου» του είπα.

Ήταν ντόμπρος, τον θυμάμαι στη συνέντευξη.

Ναι, ήταν πολύ μάγκας. Με την καλή έννοια της λέξης.

Είχε πάθει οικονομική καταστροφή στην Αλβανία με τον Δεληκάρη μαζί.

Θέλανε να φτιάξουν ένα εργοστάσιο με μπουκάλια νερού και τους έσκασε η εξέγερση και οι ταραχές με τις αλβανικές «πυραμίδες» και τον Μπερίσα.

Εσείς δεν μπλεχτήκατε με εκείνη τη δουλειά.

Όχι. Δόξα τω Θεώ εγώ είμαι πολύ καλά, οικογενειακά, οικονομικά.

Στην υγεία του τι έπαθε μετά;

Πήγε και έκανε εξετάσεις στο Ιατρικό Κέντρο και αμέλησε να τις πάρει. Ήμουν στο μαγαζί εδώ και με παίρνει τηλέφωνο ένας φίλος μου γιατρός από την κλινική. Μου λέει «Βασίλη, έκανε εξετάσεις ο Λάκης και εξαφανίστηκε. Οι εξετάσεις του είναι πολύ άσχημες»...

Τι είχε;

Καρκίνο.

Πού;

Στον πνεύμονα.

Κάπνιζε;

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο κάπνιζε πολύ και έπινε... Δεν του είπα του Λάκη πόσο άσχημα ήταν. Τον πήρα και τον πήγα στο Σωτηρία να τον αναλάβει ο κουνιάδος μου, ο αδερφός της γυναίκας μου, μεγάλος πνευμονολόγος, ο Δημήτρης Μπόφος. Του λέει ο Λάκης «έχω μάθει ότι είσαι ο Ροναλντίνιο της ιατρικής»! Ήταν ο Ροναλντίνιο στα ντουζένια του, στην Μπαρτσελόνα.

Ο Γκλέζος πέθανε το 2007.

Ναι, τραβήξαμε κανάλι 2 χρόνια. Άρχισε τις χημειοθεραπείες, δεν του είπαμε ποτέ πόσο άσχημα ήταν. Ήμουν δίπλα του, η μοίρα το είχε φέρει έτσι να είμαστε πάντα μαζί. Ενώ οι χαρακτήρες μας ήταν διαφορετικοί. Έρχονται μια μέρα οι δικοί του και μου λένε ότι η κλινική έχει ένα λογαριασμό για τον Λάκη 63.000 ευρώ! Πήρα τον κ. Δαρίβα και μου λέει «Βασίλη, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε. Πάρε τηλέφωνο τον Μιχάλη Γουλανδρή». Παίρνω τον Γουλανδρή και προς τιμήν του -ήταν στο πέλαγος όταν του το είπα, στο σκάφος του- μου λέει μια μεγάλη κουβέντα: «Βασίλη, θα τα πληρώσω εγώ, ο Λάκης πρέπει να φύγει όπως του αξίζει»... Και πλήρωσε τις 63.000 ευρώ ο Μιχάλης Γουλανδρής.

Από πού ήρθατε στον Ολυμπιακό εσείς και από πού ο Γκλέζος;

Εγώ ήμουν στον Ηλυσιακό και εκείνος ήταν στην Προοδευτική. Ήταν παιδί της Νίκαιας, από τα Άσπρα Χώματα ξεκίνησε. Δεν είχαμε καμία σχέση ούτε ως προέλευση. Αλλά είχε τρέλα ο Πετρόπουλος με αυτό το δίδυμο.

Μου είπε ο Κελεσίδης ότι αυτό ήταν το μαράζι του Συνετόπουλου, εξ αιτίας των δυο σας δεν έπαιζε ποτέ στη θέση του.

Είναι αλήθεια. Είχαμε δέσει όμως με τον Γκλέζο, δεν τρώγαμε γκολ, ο Ολυμπιακός έκανε όλα τα αμυντικά ρεκόρ τότε. Ενώ έβαζε πάνω από 100 γκολ και έσπαγε τα επιθετικά ρεκόρ, έκανε και τα αμυντικά ρεκόρ. Για εμένα εκείνη η ομάδα του Γουλανδρή ήταν η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών στον Ολυμπιακό. Έπαιξε φανταστικό ποδόσφαιρο, έβαζε πάρα πολλά γκολ, έτρωγε ελάχιστα, και πήρε και πρωταθλήματα σερί. Ο Πετρόπουλος να σου πω ότι μου ζήταγε να μην πηγαίνω στην Εθνική! Δεν με άλλαζε ούτε σε φιλικά ματς. Δεν με ξεκούραζε καθόλου. Και είχα το ρεκόρ για τρία χρόνια να μην λείπω ούτε από ένα ματς! Έπαιξα 104 συνεχείς αγώνες με τον Ολυμπιακό! Ρεκόρ.

Ήσασταν από το 1967 ως το 1978 στον Ολυμπιακό. Τι ομάδα ήσασταν μικρός; Το ρωτάω πάντα γιατί είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει, θα σας πω μετά.

Παναθηναϊκός ήμουν.

Άλλος ένας! Οι περισσότεροι παίκτες που έγραψαν ιστορία στον Ολυμπιακό, ήταν μικροί ΑΕΚ ή Παναθηναϊκοί. Είναι τρομερό αυτό το πράγμα. Δεν τολμάγανε να τα ρωτάνε αυτά στους παίκτες.

Εμένα με έφερε ο... Κούδας στον Ολυμπιακό! (γελάει).

Τι; Πείτε μου την ιστορία. Την έχετε ξαναπεί;

Όχι. Όταν δεν είχαμε αγώνα με τον Ηλυσιακό, πήγαινα και έβλεπα τον Παναθηναϊκό. Με είχε πλησιάσει ο Παναθηναϊκός άλλωστε μέσω ενός παράγοντα, χωριανιού μου, του Αλούπη.

Από ποιο χωριό;

Διχώριο Φωκίδος. Πίστευα λοιπόν ότι όπως όλοι οι παίκτες του Ηλυσιακού, θα κατέληγα και εγώ στον Παναθηναϊκό. Ήμουν Εθνική Νέων και με ήθελε ο ΠΑΟ.

Και πώς πήγατε στον Ολυμπιακό;

Βοηθός του Βασίλη Ανδριανόπουλου που ήταν τότε έφορος στην Εθνική ομάδα, ήταν ο Διονύσης Μολφέτας. Ήταν και γνωστός του Θόδωρου Νικολαϊδη. Αυτός με πλησίασε να πάω στον Ολυμπιακό επί Μπούκοβι, με είχε δει λέει ο Μπούκοβι και του άρεσα. Από τότε ξεμυαλίστηκα εγώ για τον Ολυμπιακό! Και πριν πάω φαντάρος ήρθε ο Κούδας και μου έφερε ένα δελτίο από τη Λέσχη του Ολυμπιακού και υπέγραψα! Στο γραφείο του κυρίου Μολφέτα. Ο Κούδας εργαζόταν στο γραφείο του κ. Μολφέτα! Έμενε εδώ τότε για τον Ολυμπιακό ο Κούδας. Ο πατέρας του είχε και μαγαζί στον Πειραιά.

Τι ατού είχατε εσείς και τι ο Γκλέζος και δένατε;

Εγώ ήμουν πιο γρήγορος και προλάβαινα, ο Λάκης ήταν λίμπερο, όχι όπως σήμερα στην ίδια ευθεία. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο. Ο συχωρεμένος ο Μπέμπης έλεγε τον Λάκη «γερμανική σκούπα»!

Ποιον ξεχωρίζατε λίγο πιο πολύ από εκείνη την ομάδα;

Ποιον να αφήσεις έξω. Να σου πω όμως ένα παιδί που μας βοήθαγε πάρα πολύ. Τον Περσίδη.

Μου το έχουν πει και άλλοι παίκτες για τον Περσίδη. Πείτε μου ιστορίες για τον Γουλανδρή. Παίρνατε δάνεια;

Ναι. (γελάει).

Σας τα χάρισε όλα;

Ναι. Και μας έβαζε να υπογράφουμε σε κουτί από τσιγάρα! Ότι του χρωστάμε. Μας έκανε πλάκα. Ο μεγαλύτερος πρόεδρος που έχει περάσει ποτέ από τον Ολυμπιακό. Και ο καλύτερος άνθρωπος. Να σου πω κάτι για τον Γουλανδρή και τον Γκλέζο;

Τέτοια θέλω.

Μου είχε πει ο Λάκης ότι ο Γουλανδρής είχε γράψει στη διαθήκη του «να δώσουν 500.000 σε αυτόν τον μαλάκα τον Γκλέζο»! Έτσι μας έλεγε όλους: «Μαλάκες»! Του το είχε υποσχεθεί έλεγε ο Γουλανδρής στους δικηγόρους του, για μία ασθένεια που είχε ο Λάκης- άλλη ασθένεια, πολύ πριν τον καρκίνο, είχε πάει στον Καναδά για σοβαρή επέμβαση. Ο Γουλανδρής λοιπόν στις ΗΠΑ όταν μιλούσε στους δικηγόρους του για το πώς θα χωρίσει τα περιουσιακά του, είχε βάλει και αυτό για τον Γκλέζο. Και τα είχε πάρει τα λεφτά πράγματι ο Λάκης! Τέτοιος ήταν ο Γουλανδρής.

Αληθεύει η ιστορία με τα μονά-ζυγά;

Ναι, τότε είχαν βγει τα μονά- ζυγά αυτοκίνητα που επιτρέπονταν να κυκλοφορούν και ο Γουλανδρής μας έδινε πριμ αναλόγως αν βάζαμε μονό ή ζυγό αριθμό γκολ. Στα μονά δεν θα παίρναμε τίποτα! Μας έκανε πλάκες. Τρέχαμε να βάζουμε τα γκολ δύο- δύο.

Τον Θόδωρο Νικολαΐδη τον γνωρίζατε προσωπικά;

Μια φορά μόνο είχαμε μιλήσει εκτενώς. Στο αεροπλάνο που γυρνούσαμε από τη Σκωτία. Μου μίλησε σαν πατέρας. Και πράγματι με βοήθησε πολύ. Χωρίς να έχω πάρε-δώσε μαζί του, δεν ήμουν δημοσιογραφικός, το ξέρουν όλοι αυτό. Αλλά με βοήθησε πολύ το «ΦΩΣ» στην καριέρα μου. Χωρίς να δίνω δηλώσεις και συνεντεύξεις. Έβλεπα κάτι κριτικές και εκτιμούσα τη δικαιοσύνη.

Σας πλησίασαν ποτέ για δωροδοκία;

Όχι. Γινόντουσαν αυτά όμως τότε. Δυστυχώς.

Ποιοι ήταν οι πιο επικίνδυνοι για τέτοια;

Ονόματα δεν θέλω να πω. Αλλά γινόντουσαν...

Επεισόδια είχατε παίξει ξύλο ποτέ;

Μια φορά σε φιλικό του Ολυμπιακού στην Κύπρο. Δεν θυμάμαι με ποια κυπριακή ομάδα ήταν. Μπούκαραν χιλιάδες κόσμου στον αγωνιστικό χώρο. Δεν πρόλαβα να φύγω. Έπεσαν κλοτσιές, μπουνιές.

Ποιοι καλλιτέχνες ήταν πιο κοντά στην ομάδα τότε;

Πρώτος και καλύτερος ο Μητροπάνος. Και τον Σταυρίδη προλάβαμε.

Με τον Σωκράτη Κόκκαλη πότε γνωριστήκατε; Ξέρω ότι εσείς και ο Γιούτσος είχατε κοντινή σχέση μαζί του.

Στην Ανατολική Γερμανία που σπούδαζε, είχαμε πάει στη Δρέσδη με την προολυμπιακή ομάδα. Είχε έρθει στο ξενοδοχείο και άρχισε από εκεί μια φιλία. Τον θυμάμαι να έρχεται με τη Σέλτικ που παίζαμε και να μας λέει στο Απόλλων Παλάς στο Καβούρι, ότι αν προκριθούμε, θα μας έκανε δώρο. Μας έπαιρνε και στα μπουζούκια. Και με τον Βαγγέλη Μαρινάκη όμως γνωρίζομαι οικογενειακώς. Με τον πατέρα του ήμασταν πολύ φίλοι. Και ακόμα πιο πολύ με τη μητέρα του, τη Ρένα, μια καταπληκτική γυναίκα. Να σου πω μια ιστορία με τον Βαγγέλη μικρό;

Βεβαίως.

Τον έφερνε ο πατέρας του τα καλοκαίρια στην προετοιμασία στο εξωτερικό. Τον θυμάμαι ότι ήταν πολύ ζωηρός από μικρός. Η μητέρα του μου έλεγε «Βασίλη τι θα κάνω με αυτό το παιδί, είναι τρελό με τον Ολυμπιακό». Έβριζε τους διαιτητές από τότε! Έκανε χειρονομίες στους διαιτητές όταν μας αδικούσαν. Το σπίτι μου εμένα στη Νέα Σμύρνη μου το είχε βρει ο Μιλτιάδης, ο συχωρεμένος ο πατέρας του. Δεν μου το είχε πληρώσει. Μου το είχε βρει.

Στο παρελθόν μια φορά που σας είχα πάρει τηλέφωνο σας είχα βρει στο Ντουμπάι.

Ναι, είμαι εκεί 2 μήνες το χρόνο. Είναι η κόρη μου χρόνια εκεί με τον γαμπρό μου και τα εγγόνια μου. Ο γαμπρός μου είναι ο Βασίλης Βουγιουκλάκης, πρώην αντιδήμαρχος στον Πειραιά. Τώρα είναι πιλότος στο Ντουμπάι.

Ωραίο το Ντουμπάι;

Καταπληκτικό, όχι απλά ωραίο.

Τότε που είχατε τα μαγαζιά σας δίπλα-δίπλα με τον Γκλέζο, έρχονταν και οπαδοί του Ολυμπιακού φαντάζομαι.

Πολλοί.

Και θαυμάστριες;

(γελάει). Ναι, και γυναίκες.

Ήσασταν παντρεμένος από μικρός;

Ναι.

Λάθος;

Όχι. Έχω μία πολύ σωστή οικογένεια. Έλα να βγάλουμε μια φωτογραφία με τον γιο μου εδώ, τον Γιώργο, ψηλός σαν μπασκετμπολίστας.

Περιστατικό αξέχαστο αγάπης από τον κόσμο του Ολυμπιακού;

Όταν είχα πάει στον Εθνικό τον πρώτο χρόνο, έπεσα πάνω σε μια διαφημιστική πινακίδα και είχα ένα μικροτραυματισμό. Το γήπεδο ήταν γεμάτο. Όταν σηκώθηκα, 35.000 κόσμος με χειροκροτούσαν θερμά. Με συγκίνησαν.