«Αλλοίωση» του ποδοσφαίρου

Είναι όμως η πραγματικότητα και μια ξεκάθαρη απάντηση στην ερώτηση «τι ποδόσφαιρο έχουμε;». Η μπάλα δεν παίζεται στα ούτως ή άλλως ακατάλληλα -στην πλειονότητά τους- γήπεδα, αλλά σε δικαστικές αίθουσες, γραφεία, επιτροπές, αρχές, αυτοδιοίκητα, με τη μορφή δηλώσεων, ανακοινώσεων και αντεγκλήσεων. Οι ίδιοι άνθρωποι που διαφημίζουν τον αθλητή ως τον απόλυτο πρωταγωνιστή, έχουν φροντίσει με συνοπτικές διαδικασίες να τον «θάψουν» κάτω από τα συμφέροντά τους. Στη Σούπερ Λιγκ μαίνεται ο «πόλεμος» μεταξύ των μεγάλων ομάδων, με τον ΠΑΟΚ να μπαίνει τελευταίος στο «πεδίο μάχης» με… όπλο μια φωτογραφία από το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, που αποτυπώνει το αντικανονικό ξεκίνημα μιας φάσης που αργότερα κατέληξε στο γκολ της ισοφάρισης των γηπεδούχων.

Μια εξέλιξη που ο ίδιος ο ΠΑΟΚ ερμηνεύει ως αλλοίωση του πρωταθλήματος! Η «αλλοίωση» είναι η λέξη-μόδα τελευταία. «Αλλοίωση» επικαλέστηκε η ΑΕΚ για τα δοκάρια στο Περιστέρι, «αλλοίωση» ο Ολυμπιακός για την προσπάθεια της «Ένωσης» να πάρει το ματς στα χαρτιά, «αλλοίωση» και ο Παναθηναϊκός. Και πόσο υποκριτικό μοιάζει όλο το επικοινωνιακό, όταν η επικαιρότητα επιβάλλει διαλείμματα λόγω… πένθους. Ανακωχή και ανταλλαγή ευχών με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη στυγνή δολοφονία του Άλκη Καμπανού, πόλεμος την επόμενη μέρα. Συμφιλίωση για τα 42 χρόνια από την τραγωδία της Θύρας 7, στα χαρακώματα την επόμενη μέρα… Και η «αρένα» θα έχει ακόμα πολλά επεισόδια, αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν έχουμε φτάσει ούτε στα πλέι οφ όπου θα κριθεί ο ένας τίτλος ούτε στον τελικό Κυπέλλου όπου θα κριθεί ο άλλος.

Προσθέστε σε όλα αυτά και το «πρωτάθλημα» της Β’ Εθνικής, που πάλι είναι στην επικαιρότητα, φυσικά για εξωαγωνιστικούς λόγους. Από την οργάνωση μέχρι τη δομή και τη διεξαγωγή του. Πρόκειται για το μοναδικό πρωτάθλημα στον κόσμο που φέτος ξεκίνησε Νοέμβριο μήνα και πριν καλά καλά μπει ο Φλεβάρης οι ομάδες ανακοίνωσαν αναστολή των δραστηριοτήτων επ’ αόριστον για χρήματα που έχουν λαμβάνειν από το στοίχημα και στα οποία έπεσε «χοντρό ψαλίδι». Και επειδή με τη στάση τους αυτή διεκδικούν τα αρχικώς συμφωνηθέντα, τους καταλογίζονται πρακτικές εκβιασμού. Και όλο αυτό εμείς θέλουμε να το «διαφημίσουμε» στο εξωτερικό, με τη διεξαγωγή του τελικού Κυπέλλου.

Η ΕΠΟ, η οποία έχει κι αυτή μεγάλο μερίδιο στη σημερινή κατάντια, θεώρησε ότι τα σύνορα της χώρας μας είναι πολύ μικρά για να χωρέσουν το «μεγαλείο» του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες για τη διεξαγωγή του τελικού στο εξωτερικό. Προεξοφλώντας, μάλιστα, την παρουσία του ΠΑΟΚ σε αυτόν, παρότι δεν έχει διεξαχθεί κανένα από τα δύο παιχνίδια των ημιτελικών με τη Λαμία, που, αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του -ποδόσφαιρο είναι- και προκριθεί η Λαμία, θα πρέπει να ακυρωθεί οποιοδήποτε προσύμφωνο έχει υπογραφεί για την τέλεση του αγώνα είτε στην Αυστραλία είτε στην Αγγλία είτε στην Ουγκάντα. Αυτό λοιπόν συνεπάγεται και χαμένα χρήματα, αφού ομοσπονδίες ή αρχές σε προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη -στα οποία δεν ανήκει η χώρα μας- βάζουν και χρηματική εγγύηση σε περίπτωση μη διεξαγωγής του τελικού.

Εδώ καλά καλά η ομοσπονδία δεν μπορεί να πείσει διαιτητές κατηγορίας ελίτ να έρθουν στη χώρα μας για… ενενήντα λεπτά ή να διοργανώσει έναν εν Ελλάδι τελικό χωρίς παρατράγουδα και παίζει κορόνα γράμματα ακόμη ένα φιάσκο, αυτήν τη φορά πέρα από τα σύνορα…