Γεωστρατηγικά παίγνια για το Μουντιάλ του 2026!

Ενώ η άμμος στην κλεψύδρα σώνεται, φέρνοντας εγγύτερα το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, ήδη βρίσκεται εν εξελίξει η κούρσα της ανάθεσης εκείνου του 2026. Του πρώτου με 48 ομάδες!

Ήδη οι υποψηφιότητες έχουν κατατεθεί και την παραμονή έναρξης του επικείμενου Μουντιάλ (14/06), στην Μόσχα, η FIFA θ’ ανακοινώσει ποιoς θα πάρει το χρίσμα. Το βορειαμερικάνικο μπλοκ (Η.Π.Α, Καναδάς, Μεξικό), ή το Μαρόκο.

Η τριπλή υποψηφιότητα μοιάζει επικρατέστερη, βάσει «ειδικού βάρους» των χωρών που την απαρτίζουν, αλλά και της τεχνογνωσίας των μελών της, αφού έχουν ήδη διοργανώσει 3 Παγκόσμια Κύπελλα. Δύο οι Μεξικάνοι, τα πλέον επιτυχημένα της ιστορίας, κατά πολλούς (1970, 1986) κι ένα οι Αμερικάνοι (1994).

Ωστόσο οι Μαροκινοί χρησιμοποιούν, επικοινωνιακά, ακριβώς αυτό το γεγονός: ότι το Μουντιάλ έχει πάει 3 φορές στο βόρειο κομμάτι της Αμερικάνικης ηπείρου, αλλά ποτέ στο αντίστοιχο κομμάτι της Αφρικής... Όπως και τα προβλήματα ασφαλείας κι εγκληματικότητας, που εντοπίζονται σε Η.Π.Α και Μεξικό.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι Βορειοαφρικάνοι, πλην της «άνευ όρων υποστήριξης» του βασιλιά τους, Μοχάμεντ του 6^ου , στην υποψηφιότητα, διαφημίζουν ότι το τουρνουά εκεί θα διεξαχθεί «με πνεύμα ειρηνικό και ανοχής», αφού «υπάρχουν εξαιρετικά χαμηλοί μέσοι όροι δολοφονιών (σ. τρεις κάθε 100.000 κατοίκους, όταν στις ΗΠΑ είναι 5,3 και στο Μεξικό 21!)» και «χαμηλή διακίνηση όπλων», κατατάσσοντας την χώρα στις ασφαλέστερες του πλανήτη.

Για ποιους χτυπά η «καμπάνα»; Για τις «αρματωμένες» Η.Π.Α (υπό τις ευλογίες Τραμπ και του πανίσχυρου λόμπι υπέρ της οπλοκατοχής) και φυσικά για τους Μεξικάνους, της ανεξέλεγκτης παραβατικότητας.

Ακόμη κι έτσι ο φάκελος των 193 σελίδων των Μαροκινών– που για 5^η φορά διεκδικούν Μουντιάλ- είναι αμφίβολο αν θα υπερψηφιστεί, από το 68^ο κονγκρέσο της FIFA, στις 13/06, σε μια διαδικασία που ο πρόεδρος της Παγκόσμας Συνομοσπονδίας, Τζιάνι Ινφαντίνο, προανήγγειλε «δίκαιη, αντικειμενική και διαφανή». Διαχωρίζοντας τις πρακτικές επί των ημερών του, μ’ όσα συνέβαιναν επί Μπλάτερ. Όταν το BBC αποκάλυπτε πως το Κατάρ ξόδεψε 117 εκ. λίρες, για εξαγορά ψήφων κι ο Ελβετός προκάτοχος του παραδεχόταν πως υπήρχε συμφωνία, προ της ψηφοφορίας, για να καταλήξει στην Ρωσία το Μουντιάλ του 2018...

Αν πάρουμε «τοις μετρητοίς» τις εξαγγελίες Ινφαντίνο, αυξάνονται οι Μαροκινές πιθανότητες, αφού κι εκείνοι διακηρύσσουν ότι θα δαπανήσουν 16 δις δολάρια για έργα υποδομής.

Η διπλωματία του ποδοσφαίρου

Ωστόσο η υποψηφιότητα τους δέχθηκε “εξ οικείων τα βέλη”: η Σαουηδική Αραβία διαμήνυσε ότι δεν θα την υποστηρίξει, παρά την κοινή καταγωγή και θρησκεία.

Αιτία η στάση της Ραμπάτ στο θέμα του Κατάρ. Σαουδάραβες και Καταριανοί ερίζουν για την ηγεμονία του Αραβικού κόσμου και το ότι οι Μαροκινοί δεν ακολούθησαν τους πρώτους στη διακοπή διπλωματικών σχέσεων και οικοινομικού αποκλεισμού του (πάμπλουτου) κρατιδίου του Κόλπου είχε ως αποτέλεσμα “πάγωμα” των σχέσεων των δύο χωρών.

Η Ριάντ μίλησε για “προδοσία”, δια στόματος του υπουργού αθλητισμού (σεϊχη, Τούρκι μπιν Αμπντούλ Μοχσέν) που κυνικά κατέληξε: “Εδώ δεν υπάρχουν φιλίες. Μόνο συμφέροντα!”

Ο Μαροκινός πρέσβης στην Σαουδαραβική πρωτεύουσα προσπάθησε ν’ αμβλύνει τις εντυπώσεις (“οι σχέσεις των δύο χωρών είναι εξαιρετικές και λεπτομέρειες δεν μπορούν να τις χαλάσουν”), αλλά και μόνο ότι ο πρωθυπουργός του Κατάρ (Αμπντάλα μπεν Νάσερ, μπεν Καλίφα Αλ Θανί) επιβεβαίωσε ότι θα στηρίξει τους Μαροκινούς, αρκεί για να βάλει “απέναντι” τους Σαουδάραβες...

Οι οποίοι, πλην του αντιπροσωπευτικού τους συγκροτήματος, που θ’ αγωνιστεί στη Ρωσία, αποδεικνύεται ότι παίζουν “μεγάλη μπάλα”, σε γεωστρατηγικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας την διπλωματία του ποδοσφαίρου...