Ο “χρυσοδάκτυλος” Καπέλο!
Η μετεωρική πτώση της καριέρας του Ιταλού είναι αντιστρόφως ανάλογη των απολαβών και των αποζημιώσεων που καρπώνεται...
Το «διαζύγιο» του Φάμπιο Καπέλο με τη Ζιανγκσού Σούνινγκ, ίσως σημαίνει το τέλος της καριέρας του 71χρονου Ιταλού τεχνικού, αφού όταν ανέλαβε τα προπονητικά «ηνία» της κινέζικης ομάδας, Ιούνιο του 2017, δήλωνε ότι αυτή είναι η τελευταία του εργοδότρια.
Αν τελικά υλοποιήσει τα λεγόμενα του κι η ομάδα της Νανκίν αποτελέσει την ακροτελεύτια στο προπονητικό βιογραφικό του, τότε ο επονομαζόμενος «λοχίας» (θιασώτης, γαρ, της στρατιωτικής πειθαρχίας στις ομάδες του) θα ολοκληρώσει την πορεία του στους πάγκους μ’ έναν, ακόμη, «κρίκο» (από τους πολλούς εσχάτως...) στην «αλυσίδα» των αποτυχίων, συγκρούσεων, πρώιμων αποχωρήσεων.
Ολυμπιακός: Ψάχνοντας το εύκολο γκολ...
Πασπαλισμένη, ωστόσο, με...χρυσόσκονη από τις, πολλών μηδενικών, αποζημιώσεις!
Η μετεωρική πτώση του “ντον” (έτερο προσωνύμιο του) Φάμπιο ξεκινά –τραγική ειρωνία;- από μια…επιτυχία! Το 2007 κατακτά την Πριμέρα Ντιβισιόν ως τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης στη δεύτερη θητεία του εκεί. Παρότι οι «μερένχες» υπερισχύουν στην ισοβαθμία της Μπαρτσελόνα (που, ένα χρόνο νωρίτερα, είχε πάρει το Champions League) ο Ιταλός αποχωρεί, άνευ πολλών επαίνων. Αιτία; Τα αποδυτήρια, εξαιτίας του, είχαν χωριστεί σε δύο «στρατόπεδα», αφού είχε απενεργοποιήσει τους «γκαλάκτικος» Ρονάλντο και Μπέκαμ. Η δύναμη των ποδοσφαιριστών στα ενδότερα των «μπλάνκος» είναι, παραδοσιακά, τέραστια κι ο Καπέλο αδυνατούσε να υπερισχύσει στο «μπρα ντε φερ».
Εκείνο που δεν μπορούσε να φανταστεί, ούτε ο Ιταλός, ούτε κανείς άλλος, αφού, τότε, συγκαταλεγόταν στα μεγαλύτερα ονόματα της προπονητικής, παγκοσμίως, είναι πως, εκείνο το πρωτάθλημα, θα ήταν το τελευταίο τρόπαιο της καριέρας του!
Η οποία περιλαμβάνει 4 πρωταθλήματα, 3 εγχώρια Σούπερ Καπ, 1 Champions League κι 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ με την Μίλαν (1991-96), ένα πρωτάθλημα κι ένα Σούπερ Καπ με τη Ρόμα (1999-2004) και δύο πρωταθλήματα στη Μαδρίτη (1997, 2007).
Τελευταίος τίτλος πριν 11 χρόνια!
Μ’ αυτά το παλμαρέ προσελήφθη (2008) από την αγγλική Π.Ο. στον πολύπαθο πάγκο των «λιονταριών». Στόχος να τα επαναφέρει στις διακρίσεις, που τους λείπουν από το 1966 και την κατάκτηση του Μουντιάλ. Μοναδικού τίτλου τους, στα χρονικά. Παρά τα 6 εκ. λίρες, ετησίως, δεν τα κατάφερε. Ναι μεν τα οδήγησε στα τελικά του Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, αλλά αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τους Γερμανούς (4-1).
Δεύτερη ευκαιρία του θα’ταν τα τελικά του Εuro 2012, αλλά ο Καπέλο, παρά την πρόκριση, δεν πήγε στο τουρνουά που συνδιοργάνωσαν Ουκρανοί και Πολωνοί, αφού 8 Φλεβάρη, εκείνης της χρονιάς, παραιτήθηκε. Αιτία η απόφαση της F.A. να αφαιρέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Εθνικής από τον (εκλεκτό του) Τζον Τέρι, λόγω ρατσιστικής επίθεσης του τελευταίου στον Άντον Φέρντιναντ....
Με τις προπονητικές του «μετοχές» να εξακολουθούσαν να είναι ψηλά, προσλαμβάνεται, λίγους μήνες αργότερα, από την ρωσική Π.Ο, με ακόμη καλύτερες απολαβές (7,8 εκ. ευρώ ετησίως)! Τις τρίτες, υψηλότερες παγκοσμίως, τότε, υπολειπόμενος μόνο των Μουρίνιο και Λίπι!
Οι Ρώσοι ήθελαν την πρόκριση στο βραζιλιάνικο Μουντιάλ, προηγούμενο από εκείνο που θα διοργανώσουν κι όταν επετεύχθη ο στόχος τον ανανέωσαν. Ο Ιταλός κατάφερε να περάσει, στους όρους της νέας συμφωνίας. ρήτρα απόλυσης 25 εκ. ευρώ! Καίτοι η «αρκούδα» αποκλείστηκε από τον όμιλο της, τερματίζοντας 3η ,μετά το 1-1 με την Αλγερία, ο Καπέλο έμεινε ως τον Ιούλιο του 2015. Όταν απεπέμφθη, πληρώνοντας το...μάρμαρο μιας ήττας από την Αυστρία, ένα μήνα πριν.
Παρότι δύο χρόνια στο...ταμείο ανεργίας οι Κινέζοι του προσέφεραν 10 εκ. ευρώ, ετησίως, ως τον Δεκέμβρη του 2018. Πέρσι έσωσε την ομάδα, αλλά οι κάκιστες σχέσεις με την ιδιοκτησία οδήγησαν σε χωρισμό, μετά από 3 αγωνιστικές. Με το αζημίωτο φυσικά...