Έτσι είναι, γιατί δεν γίνεται αλλιώς…

«Θα ήταν αδιανόητο να έμενε ο Παναθηναϊκός εκτός Ευρώπης» είπε ο Φώτης Ιωαννίδης μετά το τέλος του αγώνα με τη Λανς και την επική πρόκριση που πήρε στο League Phase του Conference League.

Η συγκεκριμένη δήλωση αντικατοπτρίζει ανάγλυφα την ακλόνητη πίστη που είχαν οι παίκτες του «τριφυλλιού» για να πετύχουν την μεγάλη ανατροπή μετά το 2-1 της Γαλλίας.

Διότι για να παλέψεις για κάτι θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να το πιστέψεις. Και στα «πράσινα» αποδυτήρια φάνηκε πως το ήθελαν πάρα πολύ. Τόσο που έπεφταν μέχρι το 96’ με όσες δυνάμεις είχαν και δεν είχαν πάνω στη μπάλα για να την… φάνε και να αποσοβήσουν τον κίνδυνο.

Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα.

Δεν αρκεί όμως προφανώς μόνο η πίστη. Χρειάζεται ταλέντο, ποιότητα, παραστάσεις και ικανότητα. Στοιχεία που έχουν οι μεγάλοι παίκτες, εκείνοι που φυσικά θα παίρνουν και τα πολλά χρήματα.

Τετέ και Πελίστρι λοιπόν ήταν οι δύο παίκτες που… σήμαναν την αντεπίθεση και μαζί με τον Ντραγκόφσκι, που ήταν «κέρβερος» ο Παναθηναϊκός ζει το όνειρο.

Δεν είχαν άδικο οι παλαιοί έμποροι που έλεγαν: «Ο, τι πληρώσεις παίρνεις» και ο Γιάννης Αλαφούζος έδωσε για μια ακόμα χρονιά αρκετά χρήματα, αλλά αυτή τη φορά ορθολογικά σε παίκτες που (φαίνεται να) κάνουν τη δουλειά. Δεν έχουν την δικαιολογία έτοιμη κάτω από τη γλώσσα.

Από εκεί και πέρα κρίσιμο στοιχείο στην οικονομία του ματς ήταν η απόφαση του Ντιέγκο Αλόνσο να «παίξει» στο ματς με την τριπλή αλλαγή στο 60’. Την αντικατάσταση του Μπακασέτα με τον Μαντσίνι και την μετάθεση του Τετέ σε θέση επιτελικού χαφ πίσω από τον Ιωαννίδη.

Από το σημείο εκείνο οι «πράσινοι» άρχισαν να δουλεύουν καλύτερα και να έχουν έμπνευση στο παιχνίδι τους με τις ενέργειες του βραζιλιάνου και του Πελίστρι.

Ο Ουρουγουανός άνοιξε το δρόμο για την πρόκριση, σκόραρε και έδωσε αυτοπεποίθηση σε όλο το γήπεδο ότι μπορεί να το καταφέρει.

«Ναι μπορούμε» που έλεγε και ο Ομπάμα. Μέχρι τότε όμως τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα και χρειάστηκε ο Ντραγκόφσκι να τα κάνει όλα! Να πιάσει πέναλτι, να αποκρούσει τετ α τετ, να μπλοκάρει δύσκολα σουτ. Δικαιολογημένα κάποια στιγμή αγανάκτησε και τα έβαλε με τους συμπαίκτες του να βάλουν κι αυτοί λίγο πλάτη…

Μια καλή ομάδα ξεκινά από έναν πολύ καλό και σταθερό τερματοφύλακα και ο Παναθηναϊκός έχει δύο…

Η νίκη αυτή αποτέλεσε και το βάλσαμο στις σχεδόν… ακρωτηριασμένες σχέσεις της ποδοσφαιρικής ομάδας με τους φιλάθλους.

Όταν είδαν πως υπάρχει προοπτική και στόχος οι φίλοι της ομάδας έσπευσαν να στηρίξουν. Δεν είναι το δεκάρικο και η τζάμπα μεταφορά. Το ίδιο είχαν κάνει και πέρσι με τη Βιγιαρεάλ που το εισιτήριο είχε εξήντα ευρώ.

Είναι το ότι περιμένουν να δουν λιγότερες τρέλες, λιγότερες αβελτηρίες και γραφικότητες και κυρίως έναν οργανισμό που σέβεται την ιστορία του συλλόγου. Που προσπαθεί σοβαρά, συντεταγμένα και με πίστη στο πλάνο σαν μια γροθιά για τον στόχο.

Ο κόσμος θα είναι δίπλα και θα σπρώξει την ομάδα, όπως το έκανε και στο μπάσκετ…