ΑΕΚ: Συν …Παναγιά και χείρα κίνει!

Ως «Αρμένικα» συνήθιζαν ν’ αποκαλούν οι μάγκες - παλαιάς κοπής – όσα ακαταλαβίστικα, παράταιρα, ή παράξενα συνέβαιναν στην καθημερινότητα τους.

Mε έναν τέτοιο τρόπο αρμένικο –κυριολεκτικά και μεταφορικά– έχασε η ΑΕΚ στο «Αμποβιάν Σίτι Στέιντιουμ».

Το γήπεδο που δεν είναι καν έδρα της Νόα, της πρώτης ομάδας από τη χώρα του Καυκάσου, που αντιμετώπισε στην ευρωπαϊκή της ιστορία.

Aλλά το οποίο, λόγω του τρόπου κατασκευής του (δίχως κερκίδες προς όλες τις πλευρές του) επέτρεψε στον... Αίολο να ορίσει τα δεδομένα του αγώνα.

Με τους «ασκούς», λοιπόν, λυμένους κι οι δύο αντίπαλοι στον πρώτο αγώνα του 3^ου προκριματικού γύρου του Conference League γνώριζαν ότι θα τον είχαν για «σύμμαχο» για ένα 45λεπτο.

Η «Ένωση» τον εκμεταλλεύθηκε λιγότερο απ’ ότι θα μπορούσε, αφού περιορίστηκε σε μερικά στημένα και τις εκτελέσεις των Γκατσίνοβιτς και Ελίασον για ν’ απειλήσει και μ’ αυτόν τον τρόπο ήρθε το προβάδισμα της χάρη στο 5ο γκολ σε τρία ευρωπαϊκά ματς του Λιβάι.

Ωστόσο σε ροή αγώνα φάση δεν έφτιαξε.

Το χειρότερο;

Ενώ η πίεση «ψηλά» (βοηθούντος και του ανέμου. που δυσκόλευε σ’ αυτό το διιάστημα τους γηπεδούχους)… δούλευε κι ως το 33’ η Νόα δεν είχε κάνει τελική το δεύτερο λάθος, σε επαναφορά, του Στρακόσα σε τρία ματς ως «κιτρινόμαυρος» (σ.σ. είχε κάνει και με την Ίντερ ντ’ Εσκάλδες υποπίπτοντας σε πέναλτι) έφερε την ισοφάριση,, κόντρα στη ροή του αγώνα.

Πέραν του ατομικού λάθους του νεαποκτηθέντα Αλβανού τερματοφύκαλα, που είναι ανησυχητικό, κάθότι επαναλαμβανόμενο, ακόμη ανησυχητικότερη κι πιο επαναλαμβανόμενη (πριν την έλευση του πρώην κίπερ της Μπρέντφορντ) είναι η αδυναμία της ομάδας του Αλμέιδα να διαχειριστεί υπέρ της καταστάσεις, μ’ αποτέλεσμα να πέφτει θύμα ανατροπών τις οποίες η ίδια αδυνατεί να γυρίσει.

Δείγμα ελλείμματος πίστης κι αυτοπεποίθησης;

Εντάξει, ουδείς περίμενε να δεχθεί γκολ από αντίπαλο γκολκίπερ, αλλά όσο επονείδιστο είναι για τον Στρακόσα να «φάει» γκολ από ομόλογο του, άλλο τόσο είναι κι ότι το 3^ο γκολ ήταν …καρμπόν με τον Τσαντσάρεβιτς να πιστώνεται και… ασίστ, αφού η άμυνα της ΑΕΚ ήταν, ακόμη μια φορά, κατά το κοινώς λεγόμενο «ανεμομαζώματα, διαολοσκορπίσματα»!

Παρότι έπαιζε με τρία στόπερ (Κάλενς, αντί Χατζισαφί)….

Γιατί, ας μην μας διαφεύγει, είναι η 2^η φορά που δέχεται τρία γκολ στα τρία φετινά ματς της.

Φυσικά με την Ίντερ Ντ’ Εσκαλδες είχε βάλει και τέσσερα και δεν κυνηγούσε στο σκορ πηγαίνοντας στην Ανδόρα.

Τώρα χρειάζεται νίκη με 3 γκολ διαφορά για να προκριθεί εντός έδρας τον Δεκαπενταύγουστο.

Για να μην χρειαστεί, λοιπόν – μέρα που θα’ ναι – κάποιο... θαύμα της Μεγαλόχαρης απαιτείται σε 8 βράδια, αισθητή βελτίωση σε όλους τους τομείς.

Δεν αρκεί καν η εμφάνιση στην Ανδόρα, αφού το 0-4 ήταν αρκούντως πλασματικό, βάσει εικόνας.

Η ΑΕΚ χρειάζεται ολοκληρωμένο κι ισορροπημένο παιχνίδι και στις δύο πλευρές του τερέν για 90 λεπτά (ίσως και παραπάνω…), αφού μέχρι στιγμής έχει περιοριστεί σε μια ώρα καλής μπάλας στη Ν. Φιλαδέλφεια και από δύο υποφερτά μισάωρα εκτός έδρας.

Να πάρει βοήθειες από τους νεοαποκτηθέντες (μόνο ο Κοϊτά φάνηκε, εκ νέου, παρότι ντεμπουτάρισαν οι Λαμέλα και Περέιρα) και φυσικά στα μετόπισθεν να λείψουν τα «δώρα» τύπου Στρακόσα, ή σαν το αυτογκόλ του Βίντα με Ίντερ ντ’ Εσκάλδες.

Πολλά τα προαπαιτούμενα, σε πολύ πρώιμο χρονικό σημείο της σεζόν, αλλά είναι η ΑΕΚ που έβαλε τον εαυτό της να παίζει …τελικό ευρωπαϊκό στον επαναληπτικό του 3ου προκριματικού γύρου του Conference League, ενώπιον του κοινού της.

Που έδειξε στο προηγούμενο ματς πως δεν έχει πολλά περιθώρια ανοχής σε επαναλαμβανόμενα λάθη σαν αυτά που του στέρησαν ένα «τελειωμένο» πρωτάθλημα, το οποίο μοιάζει να χρεώθηκαν μόνο οι «κομμένοι» γκολκίπερ (Τσίτσαν Στάνκοβιτς και Γιώργος Αθανασιάδης), αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν οι μόνοι υπαίτιοι...