Το "παραμύθι" είχε… λύκαινα!

Υπάρχει μια ιταλική παροιμία που λέει ότι “δεν υπάρχει δύο, χωρίς τρία”. Ότι, δηλαδή, ότι έγινε δύο φορές θα τριτώσει. Κι οι γείτονες την είδαν να εφαρμόζεται, χθες βράδυ, στο Ολίμπικο. Όπου η Ρόμα πέτυχε την τρίτη μεγαλύτερη ανατροπή στα χρονικά της διοργάνωσης κατά της Μπαρτσελόνα. Μετά από εκείνες των (τραγική ειρωνεία;) Καταλανών επί της Παρί Σεν Ζερμέν πέρσι (6-1 από 4-0) και της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια που κέρδισε την Μίλαν 4-0, ακυρώνοντας το 4-1 στο “Σαν Σίρο” το 2004.

Όπως κι οι δύο προναφερθείσες oμάδες εκείνη της Ιταλικής πρωτεύουσας τόλμησε και τα ρίσκα που πήρε ο Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο,, ο οποίος αναδείχθηκε θριαμβευτής στην μάχη των πάγκων, κόντρα στον Ερνέστο Βαλβέρδε, απέδωσαν.

Άμυνα τριών (δυναμικών και γρήγορων) με Φάτσιο, Ζουάν και Κώστα Μανωλά, στα άκρα Φλορέντσι και Κολαρόφ να παίζουν τις δύο πλευρές και στο χώρο του κέντρου Ντε Ρόσι – Στρόοτμαν με λίγο πιο προωθημένο τον Ναϊνγκολάν. Ο τελευταίος είχε λείψει στο πρώτο ματς λόγω τραυματισμού, αλλά χθες ήταν στις επάλξεις κάνοντας τη διαφορά.

Ήταν το ένα από τα δύο νέα πρόσωπα σε σχέση με 6 βράδια πριν για τους “Ρωμαίους”. Το έτερο ήταν ο Σικ που πλαισίωνε, τον Ντζέκο στο 3-5-2 του Ιταλού τεχνικού. Απελευθερώνοντας τον και δυσκολεύοντας αφάνταστα την άμυνα των “μπλαουγκράνα”. Η οποία είχε προβλήματα με τον Βόσνιο και στο πρώτο ματς, όπως αποδεικνύει το γκολ που είχε δεχθεί.

Εκείνο που έκανε τη διαφορά, αφού στην… σούμα με το εκτός έδρας τέρμα πέρασαν οι “τζιαλορόσι”.

Η προεδρική πίστη και το σχέδιο Ντι Φραντσέσκο

Οι οποίοι το πίστευαν όπως είχε φανεί από τις δηλώσεις του προέδρου τους, του, Ιταλοαμερικανού, Τζέϊμς Παλότα (“Δεν είναι ανίκητη η Μπαρτσελόνα, θα το επιχειρήσουμε με θάρρος”) ο οποίος πριν… βουτήξει στα νερά του συντριβανιού της “Πιάτσα ντελ Πόπολο”, σαν ένας ακόμη φίλος των “τζιαλορόσι”, είχε εκφράσει την στήριξη του προς τον προπονητή (“Είμαι αισιόδοξος για το ματς. Έχω εμπιστοσύνη στον Ντι Φραντσέσκο και την ομάδα”).

Τότε που κανείς δεν τον αποθέωνε αφού η Ρόμα είχε εκπαραθυρωθεί από την πρώτη 4αδα του πρωταθλήματος, μετά την ήττα (0-2), στο ίδιο γήπεδο, το περασμένο Σάββατο, κόντρα στην Φιορεντίνα που την έφερε στο -21 από την κορυφή και το 1-1 στην Μπολόνια που είχε προηγηθεί του πρώτου αγώνα. Τότε που κανείς δεν στοιχημάτιζε στους “Ρωμαίους”…

Το σχέδιο Ντι Φραντσέσκο, τον οποίο αποθέωσε κι ο Ντε Ρόσι (“Τη διαφορά την έκανε ο προπονητής, μας βοήθησε να παίξουμε σωστά, αλλάζοντας πολλά”) πέραν των δύο διαφορετικών προσώπων ήταν απλό σε σύλληψη, αλλά δύσκολα εφαρμόσιμο: Ψηλές μπαλιές (ει δυνατό στην πλάτη της αντίπαλης οπισθοφυλακής όπως συνέβη στο 1-0 και στο πέναλτι), ώστε να ξεβολευτεί το (όχι και γρηγορότερο του κόσμου…) κεντρικό αμυντικό δίδυμο της Μπάρτσα και πίεση, με ένταση, “ψηλά” ώστε να χαλαστεί η οργάνωση του παιχνιδιού των αντιπάλων και να έχουν την μπάλα το δυνατό λιγότερο.

Και πέτυχε στην εντέλεια, παρότι κινδύνεψε να τιναχθεί στον αέρα από τον υπερβάλλοντα ζήλο των Ζεσούς και Φάτσιο που, έχοντας κίτρινες, δοκίμασαν την ανεκτικότητα του διαιτητή, ρίχνοντας αγκωνιά στον Σουάρες και ανατρέποντας τον Ινιέστα αντίστοιχα.

Οι, σοκαρισμένοι, Καταλανοί, που περίμεναν… τουρισμό δεν είχαν αντίδραση ούτε στο γήπεδο ούτε από τον πάγκο, φτάνοντας το (ελάχιστο για τα δεδομένα τους) 46% στο τελευταίο 10λεπτο, όταν η Ρόμα γύρισε πίσω να υπερασπιστεί το υπέρ της σκορ.

Ο (Ισπανός) τεχνικός διευθυντή της Ρόμα, Μόντσι, δικαιωμένος για την καλοκαιρινή επιμονή του στον Ντι Φραντσέκο, εξήγησε την επιστροφή στα ημιτελικά μετά από 34 χρόνια ως εξής: "Το δικό μας σημείο υπεροχής, σε σχέση με την Μπάρτσα, είναι ότι είμαστε σε επίπεδο φυσικής κατάστασης καλύτεροι. Η νίκη αυτή αποτελεί επιβράβευση της δουλειάς που καταθέσαμε".