Ο Ερνέστο και οι «προδοσίες»

Τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα. Άλλο το Τσάμπιονς Λιγκ, άλλο το Γιουρόπα Λιγκ. Άλλο η Μπαρτσελόνα, άλλο ο Ολυπιακός. Όπως και άλλο Ρόμα, άλλο... Μέταλιστ.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε γνώρισε μία από τις δραματικότερες ή ίσως την πιο δραματική απογοήτευση της προπονητικής καριέρας του με τον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα από την Ρόμα, έχοντας νικήσει με 4-1 στο πρώτο παιχνίδι. Το ότι αυτός ο αποκλεισμός σφραγίστηκε από ένα παιδί του αγαπημένου του Ολυμπιακού, μάλλον δεν απαλύνει τον πόνο για τον Ισπανό τεχνικό.

Ο Βαλβέρδε πλήρωσε σίγουρα αυτόν τον κυνικό τρόπο με τον οποίο οδηγεί την Μπάρτσα, δηλαδή με την προσπάθεια να εξασφαλίσει το αποτέλεσμα και μετά να χαμηλώσει ταχύτητα. Το έκανε συνέχεια και στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Το είχε κάνει και με την άνετη νίκη στο πρώτο ματς με την Ρόμα. Κάποια στιγμή θα το πλήρωνε. Και το πλήρωσε ακριβά. Από τους πεισματάρηδες και παμπόνηρους Ιταλούς κι από την παλικαριά του Έλληνα στόπερ.

Το είχε ξαναπάθει πριν από εξι χρόνια. Τότε που είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό έως τους 16 του Γιουρόπα Λιγκ, αποκλείοντας στο πρώτο νοκ αουτ την Ρούμπιν Καζάν και έχοντας την ομάδα με το ένα πόδι στα προημιτελικά, με τη νίκη 1-0 στην Ουκρανία επί της Μέταλιστ. Στη ρεβάνς, ο Ολυμπιακός προηγήθηκε ξανά και κρατούσε την πρόκριση σφιχτά, με τον Μέγιερι μάλιστα να αποκρούει πέναλτι προς το τέλος του αγώνα. Κι εκεί έγινε η ανατροπή που έστειλε τον Ολυμπιακό εκτός διοργάνωσης και μιας μεγάλης φιλοδοξίας να φτάσει μέχρι και στον τελικό. Ο Ούγγρος γκολκίπερ έκανε σοβαρότατα λάθη, η ομάδα έμεινε από δυνάμεις και οι Ουκρανοί έβαλαν δύο γκολ και προκρίθηκαν.

Όπως και τότε με τον Ολυμπιακό έτσι και τώρα με την Μπαρτσελόνα, ο προπονητής σίγουρα έχει πάντα τις δικές του ευθύνες. Μόνο που μπορεί μέσα του να νιώθει βαθιά «προδομένος» από τους παίκτες του, διότι τέτοιες προκρίσεις - στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα και στiς δύο περιπτώσεις - τις κλειδώνουν συνήθως οι παίκτες από μόνοι τους. Και όταν τις χάνουν, βασικά φταίνε εκείνοι...