Ή θα πεθάνεις σαν ήρωας ή θα ζήσεις αρκετά για να γίνεις εσύ ο κακός

Εάν ο Πέδρο Μαρτίνς αποχωρούσε από τον Ολυμπιακό με το πέρας του πρώτου συμβολαίου του, θα τον φέρναμε σήμερα στο μυαλό μας περίπου με τον τρόπο που θυμόμαστε τον Ερνέστο Βαλβέρδε.

Με το πέρας της δεύτερης χρονιάς του στον Πειραιά, ο Μαρτίνς είχε κατακτήσει το νταμπλ και ήταν μόλις ένα γκολ μακριά από την οκτάδα του Europa League. Και όλα αυτά, έχοντας παραλάβει «καμμένη γη», στην οποία επένδυσε και κατάφερε να θέλξει με το ποδόσφαιρό που παρουσίασε. Απόλυτος ήρωας.

Δύο χρόνια μετά, ο Πορτογάλος τεχνικός έχει γίνει αυτός ο κακός της ιστορίας. Πολλή κουβέντα έγινε για τους λόγους που έφεραν τέτοια στροφή στην αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Η αλήθεια είναι πως αυτή δεν ήρθε σε μια στιγμή. Ήταν μικρά μικρά λιθαράκια υποχώρησης τα οποία μαζεύτηκαν και δημιούργησαν ένα βουνό.

Και η απογοήτευση που πηγάζει είναι ακριβώς επειδή ο 52χρονος τεχνικός είχε δείξει τόσα πολλά στα πρώτα δύο χρόνια του. Εάν τα τέσσερα γκολ από την Μακαμπί τα είχε δεχθεί ένας άλλος προπονητής, που δεν είχε το υπόβαθρο του Μαρτίνς, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο "απλά".

Όμως το διαζύγιο με έναν προπονητή που κράτησε με επιτυχία τα ηνία του συλλόγου για τέσσερα και πλέον χρόνια δεν (θα) είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Είναι όπως βγαίνοντας από μια μακροχρόνια σχέση, όπου ο ένας ξέρει τα πάντα για τον άλλο, πηγαίνεις στο πρώτο ραντεβού με ένα νέο πρόσωπο και ρωτάς "τι μουσική ακούς;".

Η επόμενη μέρα στον Ολυμπιακό, θα πρέπει πράγματι να φέρει ριζικές αλλαγές σε όλους τους τομείς. Εάν ωστόσο υπάρχει ένας άξονας στον οποίο οι ερυθρόλευκοι αξίζει να επενδύσουν με "κλειστά μάτια" είναι το τμήμα των analytics.

Οι πρωταθλητές Ελλάδος επιβεβαιωμένα έχουν καλό τμήμα analytics, όπως έχει αναλυθεί εκτενώς στην έντυπη έκδοση του "Φωτός" στις 26 Απριλίου, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την πρόσφατη κίνηση με τον Ντορόν Λέιντνερ.

Επομένως, όποιος και να διαδεχθεί τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του Ολυμπιακού, θα πρέπει να εμπιστευτεί τους ειδικούς, οι οποίοι ξέρουν να "διαβάζουν τους αριθμούς", ούτως ώστε οι πρωταθλητές να ανακτήσουν το ποδοσφαιρικό DNA τους.

ΥΓ. Το να "σκυλεύουμε τον νεκρό" δεν τιμά ούτε βοηθά κανέναν. Η δριμεία κριτική θα έπρεπε να έχει γίνει πριν, τώρα δεν ωφελεί σε κάτι να χτυπάμε άλλο τον Πορτογάλο.