Ο Μαρτίνς άλλαξε πέντε συστήματα και δεν είχε εφτά παίκτες!

Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός και έδειξε σοβαρές αδυναμίες σε κάθε τομέα του παιχνιδιού του εναντίον της Νέφτσι Μπακού. Θα πρέπει να νιώθει ένα είδος ανακούφισης που με τόσες απουσίες από κόβιντ, τραυματισμούς, τιμωρίες και αποβολές κατάφερε να φύγει νικητής από ένα ευρωπαϊκό ματς στο οποίο έκανε μάλιστα και αρκετά σοβαρά λάθη, τα οποία δεν πλήρωσε.

Προφανώς και ο Ολυμπιακός χρειάζεται κι άλλες μεταγραφές, σε όλες τις γραμμές του και ειδικά στα άκρα του γηπέδου, εκεί που ψάχνεται να ενισχυθεί δηλαδή. Επίσης είναι σαφές ότι εάν απέναντί του είχε μια καλύτερη ομάδα από τη Νέφτσι ή εάν δεν ήταν σε απόλυτη ετοιμότητα ο Τζολάκης, μπορεί τώρα να βρισκόταν σε θέση...αουτσάιντερ. Δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει ότι πριν και μετά το γκολ του Καμαρά, ο Ολυμπιακός είχε θέματα σε όλες τις εκφάνσεις του παιχνιδιού του. Δεχόταν εύκολα φάσεις, δεν έβγαζε εύκολα ο ίδιος ευκαιρίες. Βρήκε το προβάδισμα, γλίτωσε την ισοφάριση με τη μεγάλη απόκρουση του γκολκίπερ του, έμεινε με παίκτη λιγότερο όταν αποβλήθηκε ο σκόρερ του. Δέχτηκε πίεση μέχρι να πάρει την κόκκινη ο αντίπαλος στόπερ, θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είχε αλλάξει. Όπως φυσικά θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο στο τέλος και να μην υπήρχε κανένα πρόβλημα για τον επαναληπτικό.

Στο συγκεκριμένο σημείο της σεζόν δεν μετράει τίποτε άλλο παρά μόνον οι νίκες και οι προκρίσεις. Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός τον Ιούλιο να είναι σούπερ σε απόδοση. Ούτε να έχει τελειώσει τις μεταγραφές του έχοντας βέβαια ήδη πάρει Τικίνιο, Κούντε, Βατσλίκ (συν μικρούς και επιστροφές δανεικών) και έχοντας χάσει μόνο τον Σα (άντε και τον Μπρούμα). Αυτό που έχει υποχρέωση να κάνει τώρα ο Ολυμπιακός και ο Μαρτίνς είναι να κερδίζουν και να προκρίνονται. Τα λάθη, ατομικά και ομαδικά, είναι βέβαιο ότι θα διορθωθούν στην πορεία. Αρκεί να μην έχει υπάρξει έως τότε αποκλεισμός, άρα ο Ολυμπιακός με όσους παίκτες έχει διαθέσιμους πρέπει να πάει στο Μπακού με το μαχαίρι στα δόντια. Όπως το είχε ο Βαλμπουενά για παράδειγμα που ακόμη και αυτός ήταν ένα ακόμη πρόβλημα για την ομάδα, από τη στιγμή που έπαιξε με λίγες προπονήσεις στα πόδια του μετά τη δική του απουσία.

Τον Ολυμπιακό δεν έχω καμία όρεξη να τον κρίνω από το ματς με την Νέφτσι από το οποίο έλειπαν οι Ελ Αραμπί, Εμβιλά, Παπασταθόπουλος, χτύπησε στην αρχή ο Μπουχαλάκης και αποβλήθηκε πριν από το ημίχρονο ο Καμαρά που νωρίτερα είχε βάλει γκολάρα. Όταν έλειπε δηλαδή η μισή ομάδα από τους βασικούς και δεν βάζουμε τα προβλήματα με τον Μπα, τον Τικίνιο ή τον Φορτούνη.

Ο Πέδρο Μαρτίνς που ήθελε να παίξει με 4-3-3 με χαφ Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Καμαρά στο τέλος βρέθηκε με... κανέναν. Κάτι που και στη ρεβάνς θα πρέπει να αντιμετωπίσει, γι΄αυτό και εκείνο το ματς θα είναι επίσης πάρα πολύ σπουδαίο για το κλαμπ και τον προπονητή. Και δύσκολο. Ο Πορτογάλος έζησε έναν εφιάλτη και μέσα στο παιχνίδι, διότι χρειάστηκε να αλλάξει πέντε φορές τη διάταξη! Ναι, πέντε! Άρχισε με 4-3-3, μετά τον τραυματισμό του Μπουχαλάκη πήγε σε 4-2-3-1, μετά την αποβολή Καμαρά σε 4-4-1, στη συνέχεια πήγε με τρεις στόπερ και μόλις έμειναν με δέκα οι Αζέροι ανέβασε τον Μάρκοβιτς στο κέντρο και έπαιξε με δύο σέντερ μπακ, αλλά και με διάφορες παραλλαγές μπροστά! Πιστεύω ότι είναι το ματς που στη διάρκειά του ο Μαρτίνς χρειάστηκε να δουλέψει το μυαλό του και να κάνει άμεσες τροποποιήσεις περισσότερο από κάθε άλλο στην καριέρα του!

Χρειάζεται δουλειά και ενίσχυση ο Ολυμπιακός. Αλλά όποιος πάει να βγάλει βαρύγδουπα συμπεράσματα από ένα τέτοιο ματς ιδιαιτεροτήτων (στο οποίο...νίκησε κιόλας), ας το ξανασκεφτεί λίγο...