Ηλίας Πουρσανίδης, Στέλιος Γιαννακόπουλο και Γιάννης Γκούμας για Καρεμπέ - «Δεν είχε τουπέ»

Συνεντεύξεις στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 17/12/2019

Ηλίας Πουρσανίδης

Ο Ηλίας Πουρσανίδης είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά που έχουνε περάσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήθελα να τον ρωτήσω πολλά για την καριέρα του και τον Ολυμπιακό, αλλά δεν ήθελε γιατί είναι κορυφαίος διοικητικός παράγοντας στον φετινό εκπληκτικό ΟΦΗ. Ήθελα να τον ρωτήσω και για τον ΟΦΗ αλλά μου είπε ότι θα μιλήσει τώρα μόνο για τον Καρεμπέ και θα κάνουμε αργότερα άλλη συνέντευξη για τον ΟΦΗ.

Τον τιμάει τον Πουρσανίδη που μιλάει έτσι όπως θα δείτε για τον Καρεμπέ, διότι ο Καρεμπέ ήρθε και του έφαγε τη θέση.

Όταν έρχεται ο Καρεμπέ εσύ λες «ωχ, πάει η θέση μου»;

Αυτό το συναίσθημα δεν το είχα ποτέ. Ήμουν σε μια μεγάλη ομάδα, ήξερα ότι ο κόσμος έχει υψηλές απαιτήσεις, ήξερα ότι οι ανάγκες του συλλόγου είναι μεγάλες και ότι όλοι θέλουν καινούργιους παίκτες. Δεν έβλεπα ποτέ ανταγωνιστικά και με κακία συμπαίκτες μου. Για αυτό τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό οι φίλοι μου και αυτοί με τους οποίους έμενα στο ίδιο δωμάτιο ήταν παίκτες που παίζαμε στην ίδια θέση! Ο Πασσαλής, ο Καρεμπέ, ο Ζε Ελίας!

Σε τιμάει αυτό Ηλία.

Ήμασταν συμπαίκτες, το ποιος θα έπαιζε θα το έκρινε ο προπονητής και μόνο. Εγώ δεν είχα καμία αντιπαλότητα με τους συμπαίκτες μου, αντίθετα ήταν φίλοι μου. Και ειδικά από τέτοιους παίκτες όπως ο Κριστιάν με τόσο μεγάλη καριέρα, κέρδιζα πράγματα τόσο σε συμπεριφορά όσο και σε τρόπο παιχνιδιού.

Είχε τουπέ ο Καρεμπέ;

Όχι, καθόλου. Καμία σχέση. Εκεί καταλαβαίνεις και παίρνεις το παράδειγμα ότι ένας επιτυχημένος άνθρωπος σε ό,τι κάνει, δεν έχει ανάγκη να το παίζει βεντέτα, αντιθέτως είναι ταπεινός στη ζωή του. Αντίθετα, υπάρχουν άλλοι παίκτες που δεν ήταν τόσο αναγνωρίσιμοι και καταξιωμένοι όσο ο Καρεμπέ αλλά είχαν τουπέ σε μεγάλο βαθμό. Ο Κριστιάν ήταν ένα παράδειγμα προς μίμηση.

Ποδοσφαιρικά ποιο ήταν το μεγαλύτερο ατού του;

Το διάβασμα του παιχνιδιού, το διάβασμα του αντιπάλου. Ήξερε πώς να κινηθεί μέσα στο γήπεδο. Μέσα από την πείρα του και την εξυπνάδα του ήξερε και να καλύπτει τις όποιες αδυναμίες του.

Μου είπε ο Γκόγκιτς ότι έκανε και αβίαστα λάθη.

Έκανε, ναι. Αλλά ήταν πολύτιμος για τον Ολυμπιακό.

Στέλιος Γιαννακόπουλος

Ο Στελάρας έδωσε μια τεράστια συνέντευξη για το 1996 προ ολίγου καιρού στο ΦΩΣ και τώρα ήθελε να πει λίγα λόγια μόνο. Στέλιος Γιαννακόπουλος για Καρεμπέ.

Ήσουν στους φίλους του;

Έκανε παρέα με τον Αλέκο. Τον Αλεξανδρή.

Βεντέτα;

Όχι, το αντίθετο, παράδειγμα προς μίμηση. Όταν είσαι παικταράς, δεν χρειάζεται να το παίξεις, μιλάνε τα έργα σου μόνα τους.

Το μεγαλύτερο ατού του ως κόφτης;

Φοβερός μαχητής, δεν έχανε μονομαχίες. Ενέπνεε σιγουριά. Ήξερες ρε παιδί μου ότι πίσω έχεις ένα σκύλο που θα καλύψει τα λάθη. Ήταν σκύλος. Θα τρέξει, θα μαρκάρει, θα κλείσει τις τρύπες, θα εμψυχώσει.

Πότε τον είδες να ξεφεύγει;

Μόνο μια φορά. Ενώ ήταν πάντα σοβαρός και μετρημένος. Ξέφυγε τότε με τον Οκκά στη Ριζούπολη, είχε πάθει αμόκ. Ο Καρεμπέ ήρθε από την Πρέμιερ Λιγκ στον Ολυμπιακό τότε και έδωσε λάμψη στην ομάδα. Πολύ καλός κόφτης, πολύ καλός επαγγελματίας, πολύ καλό παιδί. Με εργατικότητα παρά την τεράστια καριέρα του, εργατικότητα που ήταν παράδειγμα προς μίμηση.

Γιάννης Γκούμας

Ένας αντίπαλος τώρα. Και τι αντίπαλος. Δεκαπέντε χρόνια στον Παναθηναϊκό! Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού. Γιάννης Γκούμας.

Θέλω να μου πεις τι θυμάσαι από τον Καρεμπέ όταν έπαιζε στον Ολυμπιακό.

Καταρχήν μεγάλη προσωπικότητα. Παίκτης παγκόσμιας κλάσης, τι να λέμε τώρα. Κατέκτησε τα πάντα στην καριέρα του και ήταν τιμή για το ελληνικό πρωτάθλημα να έρθει τέτοιος παίκτης εδώ. Και όχι σε πολύ μεγάλη ηλικία.

Τα ατού του; Τα δύσκολα για εσάς ως αντίπαλοι;

Πολύ δυνατός στις μονομαχίες, με αμέτρητα χιλιόμετρα, ακατάπαυστος. Ήξερε και ποδόσφαιρο.

Πόσα χρόνια ήσουν στον Παναθηναϊκό;

Δεκαπέντε! Μια ποδοσφαιρική ζωή. Δεν έπαιξα και αλλού ουσιαστικά.

Καλύτερος κόφτης που είχατε εσείς; Ποιον θεωρείς;

Σαν προσωπικότητα ο Πάουλο Σόουζα. Όμως σε ουσία θεωρώ τον Μίκλαντ! Παρ' ότι δεν του πολυφαινόταν γιατί δεν είχε τη σωματοδομή που απαιτεί η θέση αυτή. Όμως το μυαλό του και τα χιλιόμετρα που κατάπινε, ήταν εντυπωσιακός για εμένα. Τον θεωρώ τον καλύτερο αμυντικό χαφ που είδα στον Παναθηναϊκό ως συμπαίκτη μου αυτά τα 15 χρόνια.