Ο «Υποβρύχιος» στο «ΦΩΣ»: «Έτσι πέθανε ο Ατίλιο»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο «Υποβρύχιος» είχε κάνει την Ομόνοια, το Μοναστηράκι και άλλα μέρη της Αθήνας, να είναι λες και είσαι στον... Πειραιά! Για 6-7 χρόνια ήταν το Νο1 όνομα της ΘΥΡΑΣ 7. Αυτός δημιούργησε και τις αρχικές σχέσεις Ολυμπιακών με οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα. Ήταν φίλος με τον Ατίλιο. Άλλη μια συνέντευξη από τις σπάνιες.

Άκης Βαρδαλάκης: «Ο Αττίλιο ήταν μορφή, κοπάναγε και κανέναν με τη σάλπιγγα»

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 16/7/2019

Πότε γνωρίζεις τον Ατίλιο;

Μετά το 1981 που πήγαινα τακτικά στην 7. Πήγαινα και πιο πριν εκδρομές με τον Ολυμπιακό, αλλά όχι τόσο τακτικά. Ο Ατίλιο είχε από πριν αναγνωρισιμότητα μεγάλη, ήταν εμβληματική φιγούρα στην εξέδρα του Ολυμπιακού. Οπουδήποτε κυκλοφορούσε ο Βασίλης στους δρόμους τον αναγνώριζαν και αυτό του είχε στοιχίσει. Είχε φάει πολύ ξύλο στη ζωή του... Ήρθαμε πολύ κοντά τα τελευταία χρόνια, ήμουν και παρών όταν πέθανε. Δουλέψαμε μαζί, θα σου τα πω. Ο Βασίλης και εγώ είχαμε μεγαλώσει στα ίδια μέρη, στον Κολωνό, στην Πλατεία Βάθης, στην Ομόνοια.

Επί των ημερών σου στην ηγεσία, στο κέντρο της Αθήνας πώς δεν υπήρχε επικράτηση των Παναθηναϊκών;

Ποτέ δεν υπήρχε στην Ομόνοια, στο Μοναστηράκι, στην Πλάκα, επικράτηση των Παναθηναϊκών! Η Ομόνοια ήταν το σημείο που οι Ολυμπιακοί πανηγυρίζανε πρωταθλήματα. Ο ΣΑΦΟΠ ήταν ο μεγαλύτερος σύνδεσμος οπαδών στην Ελλάδα!

Πες μου τα αρχικά.

Σύνδεσμος Αθήνας Φιλάθλων Ολυμπιακού Πειραιώς.

Πότε;

Από τα τέλη της δεκαετίας του '60 ως τα μέσα της δεκαετίας του '80.

Τσουκαλάς: Αυτός ήταν ο Αττίλιο - Γνωριμία με δύο... φάπες και πώς πήγαν τους φανατικούς στη Θύρα 7

Εσύ πότε παίρνεις τα ηνία στη ΘΥΡΑ 7;

Μετά το 1987 που απολύθηκα από το στρατό. Τότε είχαν γίνει στου Λεβέντη στα Καμένα Βούρλα μεγάλα επεισόδια μεταξύ Ολυμπιακών και Παναθηναϊκών, και εγώ με την παρέα μου αναλάβαμε τον ΣΑΦΟΠ, αλλάξαμε το καταστατικό και τον κάναμε ΘΥΡΑ 7. Υπήρχε τότε μόνο η Ερυθρόλευκη Στρατιά και η ΘΥΡΑ 7 του Πειραιά. Τρεις σύνδεσμοι δυνατοί, οι δύο στον Πειραιά και ο δικός μας στην Αθήνα. Να μην ξεχάσω να σου πω ότι σε αυτούς που έφυγαν από τον ΣΑΦΟΠ και έφτιαξαν την Ερυθρόλευκη Στρατιά ήταν ο Τόλης και ο Λιοφάγος. Επίσης να σου πω κάτι για τον Ατίλιο.

Ό,τι θες.

Όταν γνώρισα τον Ατίλιο στο γήπεδο μετά το 1981, κουμάντο στην εξέδρα έκαναν ο Καστανάς από ΣΑΦΟΠ, ο Παπαδόπουλος από ΣΑΦΟΠ, και ο Αττίλιο. Όλοι από Αθήνα. Επίσης να σου πω ότι ο Ατίλιο ήταν ο τρίτος τρομπετίστας, υπήρχαν κι άλλοι πριν στον Ολυμπιακό, αλλά ο Ατίλιο είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια και αναγνωρισιμότητα. Όπως και ο Νίκος που τον διαδέχτηκε έχει μεγάλη διάρκεια.

Ήσουν παρών όταν έφαγε το ξύλο από εκείνους του Σαλιαρέλη; Οι οποίοι ξέρω τι ήταν, αλλά δεν πρέπει να γράφονται όλα.

Υπήρχε μια ομάδα που συνόδευε τον Σαλιαρέλη, έμμισθοι. Ο Σαλιαρέλης πήγαινε να μπει στο κανάλι του Κουρή και είχαν μαζευτεί απ' έξω ο Ατίλιο με Ολυμπιακούς να τον γιουχάρουν. Οι του Σαλιαρέλη χτύπησαν πολύ τον Ατίλιο. Μας ειδοποίησαν και σε 10 λεπτά ήμουν εκεί με την παρέα μου και πολιορκήσαμε το κανάλι. Είχαν βάλει ντουλάπες και γραφεία στις πόρτες για να μην τις σπάσουμε... Είχαμε βρει τον Ατίλιο πεσμένο να τον παίρνει το ασθενοφόρο. Ο Βασίλης έπαιρνε πολλά χάπια τα τελευταία χρόνια, είχε προβλήματα υγείας, πίεση, ειδικά είχε υψηλή πίεση.

Νίκος Στυλιανέσης: Η ζωή με τον Ατίλιο - Το χρίσμα της διαδοχής

Πώς πέθανε; Είπες ότι ήσουν παρών.

Ο Βασίλης δούλευε σε έναν επιχειρηματία που λεγόταν Αντωνελάκης, είχε μια διαφημιστική εταιρεία. Μας είχε συστήσει σε αυτόν και είχαμε δημιουργήσει μια ομάδα συνοδείας του. Το προηγούμενο βράδυ πριν φύγει από τη ζωή, είχαμε ξεσαλώσει σε ένα πάρτι στην Αλσούπολη Ψυχικού. Ο Βασίλης είχε φάει πολύ. Το επόμενο πρωί ερχόταν με ταξί, ανοίγει η πόρτα, βγαίνει να πληρώσει τον ταξιτζή, και εκείνη τη στιγμή έμεινε στον τόπο.

Ποιοι ήταν οι πιο σεβαστοί αντίπαλοι;

Κανείς. Η προηγούμενη γενιά από εμάς είχε κτίσει κάτι πολύ συμπαγές. Η πρώτη γενιά της ΘΥΡΑΣ 7, η γενιά του κλαμπ Άρης, ροκ κλαμπ. Στην Πλάκα. Αθήνα πάλι. Μιλάμε για τη γενιά του αδελφού του Άκη, δηλαδή τον μεγάλο «Ούφο», τον «Σοκολατένιο», τον «Οικοδόμο», τον «Γκιράπα», τον Άγγελο τον «τραγουδιστή»- έτσι τον λέγανε τότε, αργότερα τον λέγαμε «παππού», αλλά δεν ήταν στην ομάδα αυτή. Μιλάμε για άτομα που δεν είχαν αντίπαλο πουθενά. Η δική μας η γενιά, ήταν η δεύτερη γενιά της ΘΥΡΑΣ 7, εγώ, ο Αχιλλέας ο "ΟΖΖΥ", ο Μάκης από τον Κορυδαλλό, ο Νίκος ο Παγκρατιώτης- ο Νίκος ερχόταν από πολύ μικρός στο γήπεδο, δεν έχει λείψει ποτέ τόσα χρόνια από τη ΘΥΡΑ 7.

Μου τα είπε.

Τα δύο αδέρφια από το Αιγάλεω επίσης, ο Τάκης και ο Άγγελος.

Τους Βουκελάτους λες.

Ναι. Επιστρέφω στα του Ατίλιο. Ήταν ένας ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ με κεφαλαία γράμματα.

Μου έχουν πει σε παλαιότερες συνεντεύξεις παίκτες της δεκαετίας του '70 ότι τον έβλεπαν στο σπίτι του Γουλανδρή να του πηγαίνει αβγά και να του δίνει ο Γουλανδρής εξωπραγματικά φιλοδωρήματα...

(γελάει). Κάπως έπρεπε να ζήσει ο Βασίλης, είχε τέτοια τρέλα με τον Ολυμπιακό και τον ακολουθούσε παντού, που δεν μπορούσε να βρει εύκολα δουλειά. Μάθαινε τα χούγια των δυνατών, και τους προσέγγιζε.

Είπες πριν ότι είσαι παιδί του Κολωνού. Ήξερες αυτά που μου είπε ο Λεμονής, ότι το σύνδεσμο φιλάθλων Ολυμπιακού στον Κολωνό τον ίδρυσε ο πατέρας του με τον θείο του;

Βεβαίως. Έχουμε πάει και στο γάμο του Τάκη Λεμονή στον Κολωνό! Όταν ήταν παίκτης! Και πηγαίναμε επίσης σε μία καφετέρια που είχε στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας επί της οδού Λένορμαν. Ολυμπιακοί σαν τον Τάκη Λεμονή και τον Νίκο Αναστόπουλο δεν υπάρχουνε.

Πες μου και για το μαγαζί σου.

Είναι ακριβώς δίπλα από το μνημείο των θυμάτων της ΘΥΡΑΣ 7, στο Καραϊσκάκη, έχει ανοίξει εδώ και 2 χρόνια, Rocking Bulldog λέγεται. Κάτι που ξέχασα να πω, είναι ότι ο Ατίλιο σε πολλές περιπτώσεις που είχαν συλληφθεί οπαδοί του Ολυμπιακού ερχόταν έξω από τα δικαστήρια και σάλπιζε για συμπαράσταση.

Πώς άρχισε η συναδέλφωση Ολυμπιακών και Ερυθρού Αστέρα; Ήταν το ματς του ΠΑΟ με τον Ερυθρό Αστέρα, έτσι δεν είναι; Εσύ το άρχισες.

Το 1986 έπαιζε ο Παναθηναϊκός με τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ. Εγώ με 30 Ολυμπιακούς πήγαμε στο γήπεδο να συμπαρασταθούμε στον αντίπαλο του Παναθηναϊκού και βγάλαμε και πανό ότι η ΘΥΡΑ 7 είναι μαζί τους.

Πώς έγινε;

Γνωρίσαμε τα παιδιά στο Μοναστηράκι, τους ζητήσαμε εισιτήρια, πήγαμε μαζί τους στο ΟΑΚΑ και γυρίσαμε μαζί. Έπειτα έρχονταν στην Ελλάδα διακοπές, το 1992 έπαιξαν πάλι με τον Παναθηναϊκό και πάλι πήγαμε μαζί τους, μάλιστα αυτή τη φορά στείλαμε και κόσμο στο Βελιγράδι! Στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας τους είχαμε βοηθήσει, φιλοξενούσαμε δικούς τους εδώ, στέλναμε τρόφιμα εκεί σε άτομα που είχαν ανάγκη. Στέλναμε και δικούς μας πάνω να τους βοηθάμε...

Ξύλο πώς έπαιζες με τα γυαλιά; Ήσουν άγριο νιάτο.

Προλάβαινα και τα έβγαζα πάντα! Μόνο μια φορά στη Λάρισα δεν πρόλαβα να τα βγάλω και μου τα έσπασαν. Από κοντά... Και άλλη μια φορά μου τα έσπασαν από μακριά, όταν έφαγα μία πέτρα σε ένα τρένο.