Νίκος Αλαβάντας στο «ΦΩΣ»: «Ήμουν Ολυμπιακός»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Συνεντευξάρα μού έδωσε ο παλιός αρχηγός του ΠΑΟΚ και διεθνής παικταράς Νίκος Αλαβάντας. Τον ρώτησα αν τα έχει ξαναπεί γιατί με εντυπωσίασε με την ειλικρίνειά του και μου απάντησε «όχι». Ο Ολυμπιακός που αγαπούσε στον Έβρο, ακόμα αγαπούσε τον Ολυμπιακό στην αρχή που πρωτοέπαιξε στο Καραϊσκάκη με τον ΠΑΟΚ, το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ χωρίς κόσμο, οι στρατηγοί Ολυμπιακοί στο μαγαζί του στη Θεσσαλονίκη, οι σπαρταριστοί διάλογοι με τον Χατζηπαναγή, η πίεση από τον κόσμο του ΠΑΟΚ που έκανε συμπαίκτες του να κλαίνε, πού πονάει σήμερα ο ΠΑΟΚ, άνοιξε την καρδιά του για πολλά θέματα. Τον σέβομαι.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 14/10/2021

Για όσους δεν ξέρουν, πόσα χρόνια παίξατε στον ΠΑΟΚ;

Από το 1978 έως το 1990.

Σε ποιες θέσεις παίξατε;

Σε όλες τις θέσεις εκτός από τερματοφύλακας! Έπαιζα στο κέντρο της άμυνας ως λίμπερο. Ξεκίνησα επιθετικός, έπαιζα σέντερ φορ και εξτρέμ, μετά χαφ, μετά στην άμυνα πίσω. Πλάγιο μπακ, δεξιά και αριστερά, και λίμπερο.

Ποιος σας γύρισε στην άμυνα;

Ο Χέερ. Και πριν από αυτόν είχα παίξει πλάγιο μπακ, αριστερά και δεξιά, όποτε έλειπε ο Ιωσηφίδης ή ο Γούναρης. Αλλά ως βασικό λίμπερο με γύρισε ο Χέερ. Είχα παίξει και αμυντικό χαφ στη θέση του Σαράφη.

Ποια ήταν η καλύτερη θέση για εσάς;

Αυτή που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν αμυντικός χαφ. Διότι είχα τις πιθανότητες να βγαίνω μπροστά και να καλύπτω τον Κούδα όταν προωθούταν.

Και στην Εθνική παίζατε.

32 συμμετοχές, μου έχουν «κλέψει» μία και γράφουν 31 (γελάει).

Ποιον θαυμάζατε πιο πολύ απ’ όλες τις ομάδες;

Η αγάπη μου εμένα ήταν ο Γιώργος Δεληκάρης! Στο χωριό μου στον Έβρο όταν παίζαμε χωριζόμασταν σε Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς και παίζαμε Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός. Εγώ ήμουν στους Ολυμπιακούς διότι πριν κατέβω κιόλας για τον ΠΑΟΚ ήμουν θαυμαστής του Γιούτσου. Και ήμουν Ολυμπιακός.

Και διαβάζατε «ΦΩΣ»;

Ε, βέβαια, διάβαζα το «ΦΩΣ»!

Συγγνώμη, πρώτη φορά μιλάμε μαζί, αυτά αλλού τα έχετε ξαναπεί;

Όχι, ποτέ.

Ήσασταν Ολυμπιακός μέχρι πότε;

Μέχρι και στα εφηβικά του ΠΑΟΚ που έπαιζα ήμουν Ολυμπιακός! Και στο πρώτο ματς που ήρθα με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ και έπαιξα αντίπαλος με τον Συνετόπουλο στο Καραϊσκάκη ήμουν Ολυμπιακός. Εκεί σταμάτησα και άλλαξα, έγινα ΠΑΟΚ και είμαι ΠΑΟΚ πάντα. Βέβαια, όποια ελληνική ομάδα παίζει στην Ευρώπη την υποστηρίζω. Χάρηκα με το 0-3 του Ολυμπιακού στη Φενέρμπαχτσε. Είμαι με όλες τις ομάδες μας στην Ευρώπη.

Τι έγινε στο Καραϊσκάκη;

Εγώ τότε ήμουν 18 χρόνων, ο Συνετόπουλος ήταν στα τελευταία του, είχε βαρύνει. Δεν μπορούσε να με πιάσει ο Τάκης, είχα την ταχύτητα, τη δύναμη, πήγα πάρα πολύ καλά. Όταν άκουσα από τις εξέδρες το «Βου - Βου - Βούλγαροι» τσατίστηκα τόσο που είπα από μέσα μου «δεν είμαι πια Ολυμπιακός». Ξέρεις, τότε ο ΠΑΟΚ είχε παικταράδες και μου έλεγε ο προπονητής «είσαι μεγάλο ταλέντο, αλλά ποιον να βγάλω να παίξεις βασικός; Να βγάλω τον Κούδα; Τον Σαράφη; Τον Ιωσηφίδη; Τον Γούναρη; Τον Γκουερίνο; Τον Ορφανό; Τον Κωστίκο;». Και άλλους. Έτσι έπαιζα όπου είχε ανάγκη η ομάδα.

Το χωριό σας στον Έβρο λέγεται Κριός;

Ναι, Κριός.

Πού ακριβώς είναι;

Κοντά στο τριεθνές, στα σύνορα με την Τουρκία και τη Βουλγαρία.

Έχετε πατρικό εκεί;

Βεβαίως υπάρχει το πατρικό, ο πατέρας μου δεν ζει πια, τη μάνα μου την έχω φέρει στην Αλεξανδρούπολη, είναι 83 χρόνων, πάω πού και πού στο χωριό να συντηρώ το σπίτι, έχουν απομείνει πολύ λίγοι κάτοικοι και είναι όλοι ηλικιωμένοι.

Φοβάστε για τους Τούρκους;

Όχι. Εδώ μεγαλώσαμε, είμαστε εξοικειωμένοι. Με τον λαό δεν έχουμε πρόβλημα. Όταν πηγαίνουμε στην Αδριανούπολη μέσα στην Τουρκία για ψώνια, να δεις τι συμπεριφορά έχουν απέναντί μας. Και πώς μας φέρονται όταν έρχονται εκείνοι εδώ. Η συμπεριφορά τους είναι φανταστική.

Η αμερικανική βάση γίνεται αισθητή στην Αλεξανδρούπολη;

Ναι, λένε ότι θα έρθουν 400 Αμερικανοί εδώ.

Πείτε μου για τον Γιούτσο και τον Δεληκάρη.

Ήμουν μεγάλος θαυμαστής αυτών των δύο παικτών. Και έτσι έγινα Ολυμπιακός. Ο πατέρας μου ήταν ΠΑΟΚτσής επειδή είχε υπηρετήσει στη Θεσσαλονίκη, μόνο αυτός και ο θείος μου ήταν ΠΑΟΚ τότε στο χωριό. Είχαμε και έναν ΑΕΚτζή. Όλοι οι άλλοι ήταν Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί! Να σας πω και τούτο: όταν ήμουν στο εφηβικό του ΠΑΟΚ, είχε έρθει ο Ολυμπιακός στην Τούμπα να παίξει με την Ντιναμό Κιέβου. Μεγάλη ομάδα τότε, με Μπλαχίν η Ντιναμό. Κρεμόμουν στα κάγκελα της Τούμπας υποστηρίζοντας τον Ολυμπιακό! Είχα τρελαθεί με τον Δεληκάρη σε εκείνο το ματς, έκανε ένα ματς αξέχαστο. Λίγο πιο πριν είχε παίξει ο ΠΑΟΚ με την Μπαρτσελόνα και είχε βάλει γκολ ο Κούδας. Αυτά τα δύο ματς μού έχουν μείνει γιατί είδα από κοντά δύο τόσο μεγάλους παίκτες, τον Δεληκάρη και τον Κούδα.

Και ήσασταν πολύτιμος το 1985 όταν πήρε ο ΠΑΟΚ το δεύτερο πρωτάθλημα στην Ιστορία του.

Αρχηγός ήμουν. Είχε τραυματιστεί νωρίς στη σεζόν ο Ιωσηφίδης, έκανε εγχείρηση στο γόνατο και έβγαλα όλο το πρωτάθλημα εγώ ως αρχηγός.

Ποιος σας άρεσε πιο πολύ από εκείνη την ομάδα;

Ο Γιώργος Σκαρτάδος, έμπειρος παίκτης, ήρεμος, σκόραρε στα κρίσιμα ματς. Ήμασταν πάρα πολύ αγαπημένοι σε εκείνη την ομάδα. Τα περισσότερα παιδιά ήμασταν πέντε χρόνια μαζί και τα νέα παιδιά ενσωματώθηκαν ομαλά. Την επόμενη χρονιά όμως χάλασαν όλα. Ήταν μεγάλο λάθος της διοίκησης που έφερε πολλούς καινούργιους παίκτες, οι οποίοι δεν ενσωματώθηκαν, χάλασε η οικογένεια και κοντέψαμε να κινδυνέψουμε με υποβιβασμό. Θυμάμαι ο προπονητής, ο Σκότσικ, είχε πει στη διοίκηση να μην του φέρουν πολλούς παίκτες, αν μπορεί η διοίκηση να του φέρει έναν εκ των Σαργκάνη, Λάκη Παπαϊωάννου ή Βαγγέλη Βλάχο. Αλλιώς να μην του φέρουν παίκτες. Έκαναν τα δικά τους όμως και χάλασαν την ομάδα.

Ποιος αντίπαλος ήταν ο πιο δύσκολος;

Ο Βασίλης Χατζηπαναγής (γελάει).

Από το γέλιο σας καταλαβαίνω ότι έχετε να μου πείτε ωραία πράγματα.

Ο Χατζηπαναγής ήταν από τους πιο δύσκολους αντιπάλους που μπορούσες να παίξεις στη ζωή σου. Ήταν αέρινος και μπορούσε να σε ντριμπλάρει μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο.

Τον κλοτσάγατε;

Δύο φορές του είχα πει «κοίταξε, μην το ξανακάνεις αυτό, θα σε στείλω στα κάγκελα»!

Τι έλεγε;

Γελούσε. Δεν νευρίαζε ποτέ. Όμως αν έβρισκε το αδύναμο σημείο σου, σε ξεφτίλιζε. Είχα στραμπουληγμένο το δεξί μου πόδι μια φορά, το είχα μπατάρει και το είχε πάρει χαμπάρι. Πήγαινε να με ξεφτιλίσει. Του λέω «την επόμενη φορά που θα το ξανακάνεις, θα σε στείλω στα κάγκελα! Σταμάτα το αυτό το πράγμα, είναι ξεφτίλα»! Δεν του αρκούσε να σε περάσει, ήθελε να σε ξεφτιλίσει. Θυμάμαι ένα περιστατικό με τον κουμπάρο μου, τον Χάρη Μπανιώτη, στην Τούμπα... (γελάει).

Τέτοια θέλω!

Ο κουμπάρος μου δεν τον ήξερε καλά, δεν τον είχε ξαναπαίξει. Εγώ τον είχα αντιμετωπίσει και του είπα «Χάρη, πρόσεχέ τον πολύ αυτόν, δεν θα πηγαίνεις πάνω του αν δεν είσαι σίγουρος ότι θα του πάρεις την μπάλα»! Πάει λοιπόν σε μία φάση με τάκλιν ο Μπανιώτης, του την τσιμπάει ο Χατζηπαναγής με μαγικό τρόπο και τον στέλνει τον κουμπάρο μου στο ταρτάν! Τρέχω και του φωνάζω «ρε δεν σου είπα ότι δεν θα πέφτεις πάνω του;». Μου απάντησε «μα, ήμουν σίγουρος ότι θα του την πάρω»! Και του είπα «τι θα πάρεις ρε, με κορδόνι την έχει αυτός δεμένη την μπάλα»! Όσοι δεν έχουν αντιμετωπίσει τον Χατζηπαναγή δεν μπορούν να καταλάβουν. Ζογκλέρ! Αν έπαιζε σήμερα, θα ήταν σε μεγάλη ομάδα της Ευρώπης. Θυμάμαι μου έλεγε ο Μπάμπης Ξανθόπουλος του Ηρακλή «στις προπονήσεις παίζουμε κορόιδο και πάμε πάνω του με κλειστά πόδια, αλλά πάλι μας την περνάει ανάμεσα από τα πόδια»!

Τι είχε τότε διαφορετικό το ποδόσφαιρο;

Οι ομάδες είχαν παιδιά από τις γύρω περιοχές, Έλληνες, και μόνο δύο ξένους, οι οποίοι έκαναν τη διαφορά. Τι σόι ελληνικές ομάδες είναι τώρα αυτές στις οποίες δεν παίζουν Έλληνες δεν μπορώ να καταλάβω. Και ενώ υπάρχουν τόσες ακαδημίες στις οποίες οι ομάδες δίνουν λεφτά. Πώς να βγάλουν όμως Έλληνες αν φέρνουν τόσο πολλούς ξένους…

Πρόβλεψη τώρα για το Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ;

Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός ως ρόστερ είναι πιο πλήρης από τον ΠΑΟΚ και απ’ όλες τις ομάδες. Όμως βλέπω ότι μέσα στο Καραϊσκάκη δυσκολεύεται. Έχω ένα ένστικτο ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα χάσει, μπορεί και να κερδίσει μάλιστα. Αλλά το ματς είναι πολύ αμφίρροπο. Έχω εδώ στην καφετέριά μου στην Αλεξανδρούπολη και δύο στρατηγούς Ολυμπιακούς που με ακούν (γελάει).

Τι στρατηγούς;

Ο ένας είναι του Στρατού, ο άλλος είναι της Πυροσβεστικής Βορείου Ελλάδας. Τα συζητάμε συνέχεια.

Ποιον φοβάστε πιο πολύ από τον Ολυμπιακό;

Τον Τικίνιο και τον Ελ Αραμπί τον οποίο ξέρουμε πολύ καλά ως παίκτη, σκοράρει, γνωρίζει μπάλα, αλλά και αυτός ο Τικίνιο είναι πολύ επικίνδυνος παίκτης. Επίσης πιστεύω ότι ο Βαλμπουενά, παρά την ηλικία του, μπορεί να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, όταν μπαίνει μέσα αλλάζει το ματς. Στα χαφ νομίζω δεν είναι τόσο δυνατός ο Ολυμπιακός.

Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε τις μεταγραφές που περιμένατε.

Όχι, όχι, πραγματικά όλοι περιμέναμε καλύτερες μεταγραφές. Βλέπεις ότι με τους τραυματισμούς έχουμε πρόβλημα. Και αυτός είναι ο προβληματισμός μου για το αν μπορέσει να διεκδικήσει έως το τέλος το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ. Είναι μαραθώνιος, χρειάζεται μεγάλο ρόστερ. Ο Ολυμπιακός το έχει. Ξέρουμε ότι ο Λουτσέσκου είναι προπονητής που εμπιστεύεται περισσότερο τους έμπειρους, παρά τους νεαρούς. Όμως ο ΠΑΟΚ έχει γερασμένη ομάδα. Πριν από τρία χρόνια που πήρε τον τίτλο αυτοί οι παίκτες ήταν πιο νέοι, πιο δυνατοί, πιο ανθεκτικοί.

Το ότι δεν θα έχει κόσμο ο Ολυμπιακός στο ματς με τον ΠΑΟΚ θα παίξει ρόλο;

Για εμένα όχι. Εγώ ως ποδοσφαιριστής όταν δεν είχε κόσμο το γήπεδο αισθανόμουν ότι είμαι σε προπόνηση. Προτιμούσα να έχει κόσμο και να με βρίζουν, έπαιζα καλύτερα, παθιαζόμουν! Σε καυτές έδρες αντιπάλων έδινα το 120% των δυνατοτήτων μου. Βέβαια για τους παίκτες του Ολυμπιακού ίσως παίξει ρόλο γιατί μερικές φορές ο κόσμος είναι ο «12ος παίκτης». Το είχαμε ζήσει και στην Τούμπα αυτό. Όμως μπορεί να γίνει και μπούμερανγκ... Αν ο παίκτης νιώθει πίεση, ακούει βρισιές από τους δικούς του φιλάθλους, είναι ό,τι χειρότερο.

Θυμάστε περιστατικό;

Βεβαίως. Όταν ο κόσμος του ΠΑΟΚ ήταν πολύ απαιτητικός και πιεστικός, έκανε κακό στην ομάδα. Άρχιζαν οι βρισιές και κάποιοι παίκτες που δεν ήταν δυνατοί τούς κόβονταν τα πόδια. Θυμάμαι ο Άρης Καρασαββίδης είχε ξεκινήσει πολύ καλά, έβαζε γκολ, είχε φόρα. Όταν σταμάτησε να σκοράρει, άρχισε η γκρίνια από την εξέδρα και είχε πρόβλημα το παιδί. Θυμάμαι τον Θωμά Σίγκα σε ένα ματς στη Βέροια τον έβριζαν οι δικοί μας και μου είπε «μη μου δίνεις την μπάλα, τρέμουν τα πόδια μου». Και έκλαιγε. Με αποτέλεσμα να τρέξω στον προπονητή και να του πω να τον κάνει αλλαγή.

Στην καφετέρια βλέπει πολύς κόσμος τα ματς;

Χαμός γίνεται. Έχω και εξωτερικό χώρο, αν έχει καλό καιρό τώρα στο Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ μπορεί να μαζευτούν και 120 άτομα! Έχω τρεις τηλεοράσεις, γίνεται χοντρό πανηγύρι!

Τι ομάδα είναι οι πιο πολλοί που έρχονται στο μαγαζί;

ΠΑΟΚ.

Λόγω του ότι είστε εσείς εκεί.

Βέβαια. Έχω όμως και αρκετούς Ολυμπιακούς που έρχονται. Εύχομαι να κερδίσει ο καλύτερος και να δούμε ωραία μπάλα.