Ο Μαρτίνς το δοκίμασε γιατί θα το χρειαστεί
Ο σχηματισμός του Ολυμπιακού στο φιλικό με τον Άρη είναι κάτι που θα έχει ο Πέδρο Μαρτίνς πολλές φορές ανάγκη στη σεζόν. Κι ας μην απέδωσε στο «Κλ. Βικελίδης»
Μέσα στην κριτική που ασκείται σε ό,τι αφορά την αγωνιστική ετοιμότητα του Ολυμπιακού ενόψει πρεμιέρας πρωταθλήματος και Europa League υπάρχει και το κομμάτι της διάταξης που επέλεξε ο Πέδρο Μαρτίνς για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Θέλοντας να δει αυτό που από την αρχή της σεζόν είχε στο μυαλό του, δηλαδή Ελ Αραμπί και Τικίνιο μαζί στην επίθεση, αλλά για λόγους που είχαν να κάνουν με τραυματισμούς ή covid δεν μπόρεσε να το χρησιμοποιήσει. Είναι βέβαιο όμως ότι θα το κάνει στη σεζόν και θα το εξηγήσουμε.
Ο Πορτογάλος ξέρει ότι όσο περνάει ο καιρός και μπορούν να «βρεθούν» καλύτερα οι δύο έμπειροι και ικανοί επιθετικοί, τόσο θα έχει τη δυνατότητα να παίζει με αυτό το ιδιότυπο 4-4-2 (αφού είδαμε αμφότερους να παίζουν και μακριά από την περιοχή, αλλάζοντας θέσεις), το οποίο στην πλειονότητα των αγώνων του Ολυμπιακού θα είναι απαραίτητο. Σε παιχνίδια, δηλαδή, στα οποία ο αντίπαλος θα παίζει με πολυπρόσωπη και μαζική άμυνα (στη Superleague ειδικά), αλλά και σε πιο δυνατά ματς, όπως στα ντέρμπι του πρωταθλήματος ή στην Ευρώπη εάν το παιχνίδι δεν πηγαίνει βάσει σχεδίου και χρειαστεί μεγαλύτερη πίεση και επιθετική αντίδραση κάποια στιγμή.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Ποντάρει πολύ σε αυτό το δίδυμο ο Μαρτίνς για το επιθετικό κομμάτι. Και μπορεί να το κάνει πολύ πιο επιθετικό (με Ονιεκούρου και Μασούρα μαζί, όπως και τον Βρουσάι) ή λιγότερο με κάποιον εκ των Βαλμπουενά, Λόπες σε αυτόν το σχηματισμό. Στα χαφ το δίδυμο που θα υπάρχει θα έχει κάποιους εκ των Εμβιλά, Καμαρά, Μπουχαλάκη (ή και Κούντε, αλλά και Αγκιμπού), συνεπώς δεν θα χάνεται το κέντρο όπως συνέβη στο φιλικό με τον Άρη. Εκεί όπου ο (για μένα πολύ καλός παίκτης) Ξενιτίδης δεν άρπαξε την ευκαιρία και ο Μαυρουδής που κέρδισε τις εντυπώσεις έχει ακόμη δρόμο μπροστά του.
Ο Ολυμπιακός πράγματι δείχνει να αποδίδει καλύτερα με σχήματα που έχει συνηθίσει περισσότερο, όπως το 4-2-3-1 ή το 4-3-3. Όμως και αυτό που είδαμε στην Θεσσαλονίκη θα χρειαστεί. Όπως ενδεχομένως ξανά το σύστημα με τους τρεις στόπερ που τόσο έχει επικριθεί επειδή δε συνδυάστηκε με καλά αποτελέσματα σε κρίσιμα παιχνίδια. Αλλά δουλεύεται και βελτιώνεται και αυτό, διότι δεν είναι απαγορευτικό σε κάποιες περιπτώσεις να κριθεί απαραίτητο από τον προπονητή...