Κριτική στον Ολυμπιακό μόνον ο Ολυμπιακός

Να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα σε μια όντως παράξενη βραδιά για τον Ολυμπιακό που πήρε ξανά μια πρόκριση για τις νοκ άουτ φάσεις της Ευρώπης και προβληματίζεται σα να έχει αποκλειστεί.

Ο Ολυμπιακός είναι ο μόνος που δικαιούται να κάνει κριτική στον εαυτό του διότι ως συνήθως μόνον αυτός συνεχίζει στην Ευρώπη από τις ελληνικές ομάδες. Χρόνια τώρα. Και δικαιούται να προβληματίζεται ακόμη και σε προκρίσεις του, ακριβώς επειδή ξέρει ότι μπορεί παραπάνω. Να κριτικάρουν τον Ολυμπιακό για τα παιχνίδια του στο Champions League οι υπόλοιποι, να πέσει φωτιά να μας κάψει. Να δυσανασχετεί ο κόσμος του Ολυμπιακού γιατί έχει δει καλύτερα και περιμένει περισσότερα από την ομάδα του, είναι απολύτως λογικό. Και υγιές.

Με την Πόρτο ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά. Όπως στα πιο πολλά φετινά παιχνίδια του δεν έπαιξε καλά. Δεν μπορεί να υποστηρίζει ότι άξιζε να βγει δεύτερος στον όμιλο. Η Πόρτο ήταν ανώτερη. Περισσότερο στο Φάληρο παρά στο Ντραγκάο. Γενικά, όμως, ήταν ανώτερη. Η Μαρσέιγ όχι. Ούτε στο Βελοντρόμ ούτε στο «Καραϊσκάκης. Δικαίως ο Ολυμπιακός την απέκλεισε.

Από κει και πέρα.

Προφανώς λείπουν παίκτες κατά διαστήματα και οι απουσίες φαίνονται. Τώρα ήταν ο Βαλμπουενά και ο Χασάν (δημιουργός και σκόρερ της μοναδικής νίκης). Στα προηγούμενα ο Καμαρά, ο Ελ Αραμπί, ο Φορτούνης και άλλοι. Σε κάθε ματς τουλάχιστον δύο. Συνήθως περισσότεροι.

Προφανώς η απουσία κανονικής προετοιμασίας παίζει μεγάλο ρόλο. Δεν φάνηκε με την Πόρτο, φαίνεται διαρκώς. Η ομάδα μένει από δυνάμεις, από ιδέες, δεν έχει ρυθμό και πολλές φορές «κουράγια». Στην Ελλάδα τα καταφέρνει. Στην Ευρώπη δεν είναι το ίδιο.

Γίνονται λάθη. Μεγάλα, καθοριστικά και ενίοτε παιδαριώδη. Από όλους τους παίκτες. Είναι απίστευτο ότι μέσα σε λίγες μέρες ο Ολυμπιακός έχει κάνει 4 πέναλτι, τα οποία όλα θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Με τον Βόλο δεν το πλήρωσε. Με την Μαρσέιγ και την Πόρτο τα πλήρωσε.

Χάνονται ευκαιρίες που αποδεικνύονται επίσης καθοριστικές. Με γκολ του Μασούρα ή του Ελ Αραμπί στις κλασικές ευκαιρίες που δημιούργησαν Μπουχαλάκης και Φορτούνης, τώρα η ανάλυση θα ήταν διαφορετική. Πιθανώς κάτι τέτοιο να μην είναι σωστό, διότι δεν κρίνονται όλα από το αποτέλεσμα.

Κάποιες μεταγραφές δεν βγήκαν ακόμη, κάποιες άλλες είναι πια οριστικό ότι δεν θα βγουν. Έτσι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Μπορεί να φέρεις άσημο παίκτη και να τον δεις να απογειώνεται ή μπαρουτοκαπνισμένο αλλά να μην αποδίδει. Μπορεί να φέρεις παίκτη από το καλύτερο πρωτάθλημα και να μην τον έχεις δει να παίζει.

Ο Μαρτίνς με την Μαρσέιγ ίσως άργησε να κάνει αλλαγές στο τέλος. Με την Πόρτο σα να βιαζόταν να τις κάνει. Και με τον Καμαρά, αλλά και στο τελευταίο εικοσάλεπτο όταν η φουλ επίθεση ίσως θα μπορούσε να περιμένει λίγο ακόμη. Αλλά ο Μαρτίνς δεν κρύβεται ποτέ πίσω από δικαιολογίες. Όσο σοβαρές κι αν είναι. Κι αυτό είναι κάτι που ό, τι κι αν πάει στραβά με δική του ευθύνη, το αναγνωρίζεις. Σε έναν επαγγελματία που πάλι πήγε τον Ολυμπιακό στο επόμενο βήμα της Ευρώπης. Πάλι του έδωσε πρόκριση. Και βλέπεις ότι το παλεύει για να βρει λύσεις σε όλα.

Κι ο Εμβιλά με τον Ραφίνια που ξεκουράστηκαν με τον Βόλο δε φάνηκαν φρέσκοι. Κι ο Χολέμπας έκανε μεγάλα σφάλματα και στα δύο γκολ. Κι ο Μασούρας με τον Ελ Αραμπί έχασαν τα γκολ. Ο Καμαρά, ο Μπα δεν είναι ίδιοι μετά τα προβλήματα με τον ιό. Κι ο Πέπε δεν προσαρμόζεται εύκολα, ο Βινάγκρε με τίποτα. Ο Μπρούμα όλο είναι στα πιτς, ο Ντρέγκερ χτύπησε κι αυτός. Δεν είναι λίγα τα θέματα.

Το πιο σωστό απ' όλα το είπε ο Εμβιλά. Να προχωρήσει με νίκες η ομάδα, να ξεκουραστεί και δουλέψει στις γιορτές, να μπορέσει να βρει έναν ρυθμό. Η σεζόν αυτή είναι δύσκολη και ιδιαίτερη. Θέαμα θα είναι θαύμα εάν υπάρξει σε σταθερή βάση. Ισορροπία χρειάζεται. Και αποτελεσματικότητα. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει με όλα αυτά τα λάθη και τα προβλήματα στην Ευρώπη. Και με όλα αυτά τα λάθη και τα προβλήματα είναι πρώτος στην Ελλάδα.

Άρα μπορεί και να ψάξει καλύτερα τα ζητήματά του. Να τα λύσει πιο εύκολα. Να δείξει καλύτερη εικόνα. Να μην βγάζει την ψυχή η ομάδα ούτε του εαυτού της ούτε του κόσμου της, όπως έγινε μέχρι να τσεκαριστεί το εισιτήριο σε αυτό το περιπετειώδες φινάλε. Στο οποίο τόσα άκουσαν πριν από τα παιχνίδια, αλλά Γκουαρντιόλα και Κονσεϊσάο αποδείχτηκαν μάγκες. Για τις ομάδες τους και για το fair play.