Τον Μαρτίνς και τα μάτια σας…

- Όταν σε κυνηγούν θεοί, δαίμονες, εξορκιστές και εξυγιαντές…

- Όταν έχεις κερδίσει του κόσμου τα τρόπαια σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, συνολικά 63 τίτλους μόνο στις δύο βασικές εγχώριες διοργανώσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά βρίσκεις πάντα κίνητρο κι εγωισμό για να κατακτήσεις κι άλλα…

- Όταν μονίμως σε αμφισβητούν και προσπαθούν να γίνουν ισάξιοί σου, ακόμη και την περσινή χρονιά που ο Ολυμπιακός συνδύασε γκολ, νίκες και πλούσιο χορταστικό ποδόσφαιρο με νταμπλ…

- Όταν θέλεις περισσότερα, για να αποστομώνεις τους αντιπάλους σου που δεν μπορούν να το χωνέψουν…

- Όταν ολόκληρος ο οργανισμός που λέγεται Ολυμπιακός πανηγυρίζει κάθε επιτυχία σαν να είναι η πρώτη φορά…

…Τότε πάντα θα είσαι πρώτος και οι αντίπαλοι σου θα βλέπουν την πλάτη σου!

Κι αυτό είναι το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας των «ερυθρολεύκων» και αυτή τη σεζόν. Το ατσάλινο DNA τους, που τους κάνει ομάδα με τα όλα της. Και είναι εντυπωσιακό ότι ακόμα και οι ξένοι παίκτες που έρχονται στον Πειραιά γίνονται πιο Ολυμπιακοί από τους Έλληνες. Πωρώνονται, παθιάζονται, βλέπουν πάντα ψηλά…

Όμως, με αφορμή δύο σχόλια στα σόσιαλ μίντια φίλων του Ολυμπιακού, χθες βράδυ μετά τον τελικό, με αναγκάζουν να «απαντήσω» σήμερα, αν και δεν το έχω κάνει ποτέ, σε πολλούς άπιστους Θωμάδες, που έχουν μόνιμα στο μυαλό τους κάθε τι αρνητικό και δεν μπορούν να χαρούν με τίποτα. Λέω λοιπόν ότι αυτή η ομάδα είναι χτισμένη από την αρχή έως το τέλος από τον Πέδρο Μαρτίνς. Τον άνθρωπο που ανέστησε τον Ολυμπιακό μέσα από γκρίνια, μιζέρια και διαρκή αμφισβήτηση, όχι μόνο των αντιπάλων του, αλλά κυρίως πολλών οπαδών του. Κι αν δεν υπήρχε η υπομονή του Βαγγέλη Μαρινάκη, να πράξει το σωστό και να μην ενδώσει στις απίθανες προσταγές κάθε σχετικού και άσχετου, τώρα θα μιλούσαμε διαφορετικά. Όμως ο Μαρινάκης άντεξε τους κραδασμούς από τη μη κατάκτηση τίτλων στην πρώτη σεζόν του Πορτογάλου στον πάγκο και ιδού τα φετινά αποτελέσματα. Γιατί οι ομάδες χτίζονται μέρα με τη μέρα σε βάθος χρόνου. Αλλά στον Ολυμπιακό ισχύει το «πρωτάθλημα και θέαμα εδώ και τώρα»! Ει δυνατόν και… χθες ή προχθές. Υπομονή μηδέν. Ακόμη όμως κι όταν η ομάδα άρχισε να ρολάρει και να παίζει χορταστικό ποδόσφαιρο, η γκρίνια δεν έλειψε. Για τον κόουτς, τις επιλογές, για παίκτες και πολλά ακόμα. Στο λιμάνι ισχύει το 4-0 μέσα κι έξω με οποιονδήποτε αντίπαλο, Έλληνα ή ξένο. Αλλιώς…

Ίσως αυτός ο πήχης που βρίσκεται τόσο ψηλά δημιούργησε εν μέρει και αυτή τη νοοτροπία νικητή του Ολυμπιακού. Από κει όμως μέχρι του να γράφονται σχόλια του τύπου «κακό ποδόσφαιρο η ομάδα, κακό κοουτσάρισμα ο Μαρτίνς, είμαστε τυχεροί», πάει πολύ. Και μάλιστα παραπάει. Ευτυχώς δηλαδή που ο Πορτογάλος «δάσκαλος» δεν διαβάζει τι λέει και τι γράφει ο καθένας. Αλίμονο…

Ο Ολυμπιακός αλλάζει και φέτος κατά τα 5/11. Η δουλειά του Μαρτίνς όμως δεν αλλάζει και αυτό είναι το μεγαλύτερο εχέγγυο ότι οι Πειραιώτες θα έχουν και φέτος τον πρώτο λόγο σε όλα και αν σταθούν λίγο τυχεροί στις επιλογές θα είναι πολύ πιο δυνατοί από πέρσι (αν προσαρμοστεί γρήγορα αυτός ο παικταράς, ο Εμβιλά, θα δούμε εντυπωσιακά πράγματα…). Με λίγα λόγια, τον Μαρτίνς και τα μάτια σας…