Άνετα θα μπορούσε να νικήσει ο «μέτριος» Ολυμπιακός

Το δίκαιο αποτέλεσμα λένε οι περισσότεροι στο ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ θα ήταν η ισοπαλία, κάτι που όσο περνούσε η ώρα φαινόταν να ικανοποιεί αμφότερους τους αντίπαλους. Δεν έχουν άδικο.

Ο ΠΑΟΚ, λένε επίσης οι περισσότεροι, ήταν καλύτερα οργανωμένος και περισσότερο αποφασιστικός σε αυτή την αναμέτρηση, στην οποία ήταν η ομάδα που κυνηγούσε τους βαθμούς. Την ουσία, δηλαδή. Ο πρωταθλητής εδώ και καιρό Ολυμπιακός ήθελε περισσότερο να κρατήσει το ρεκόρ του. Και να μην έχει προβλήματα ενόψει των επόμενων αγώνων σε Κύπελλο και Ευρώπη, εκεί όπου γι΄αυτόν πράγματι βρίσκεται η ουσία. Δεν έχουν κι εδώ άδικο όσοι πιστεύουν ότι αυτός που ήθελε πραγματικά περισσότερο τη νίκη, την πήρε στο τέλος.

Μόνο που υπάρχει κάτι «πρακτικό», το οποίο εάν θυμηθούμε, θα συμφωνήσουμε ότι αυτός ο «φτωχός» σε απόδοση και ενέργεια Ολυμπιακός, θα μπορούσε με λίγη περισσότερη τύχη ή προσοχή να είχε νικήσει τον πιο αποφασιστικό και οργανωμένο ΠΑΟΚ. Ας επαναφέρουμε στη μνήμη τις ευκαιρίες του ντέρμπι.

Οι φιλοξενούμενοι είχαν την πρώτη καλή στιγμή με τον Μπίσεσβαρ και το άστοχο σουτ από καλή θέση. Σημαντική, σπουδαία, αυτό που λέμε κλασική ευκαιρία, δεν έκαναν μέχρι τη στιγμή που πανηγύρισαν το γκολ του Μιχάι.

Ο Ολυμπιακός είχε στη διάρκεια του ντέρμπι το δοκάρι με την κεφαλιά του Σεμέδο στο 32΄, τη μεγαλύτερη ευκαιρία του ματς. Ένα σουτ αμέσως μετά από τον Μασούρα που θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη από τη θέση που έγινε. Φάση «τύπου Μπίσεσβαρ» νωρίτερα.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός απείλησε με το σουτ του Ελ Αραμπί από σούπερ θέση, το οποίο δεν ήταν «γεμάτο» και πήγε στον Πασχαλάκη. Την κεφαλιά του Χασάν από το κόρνερ του Βαλμπουενά που πέρασε λίγο άουτ, ενώ θα μπορούσε να «καρφωθεί» στα δίχτυα του ΠΑΟΚ και να μην μπορέσει ο γκολκίπερ του να κάνει το παραμικρό. Επίσης το γυριστό σουτ του Αιγύπτιου που ήταν δυνατό και προς την εστία, με τον Πασχαλάκη να έχει τύχη γιατί η μπάλα πήγε στο χώρο ευθύνης του, αλλά χρειάστηκε να κάνει κι ο ίδιος μια πολύ δύσκολη επέμβαση για να γλιτώσει το γκολ.

Ας αφήσουμε στην άκρη το πέναλτι που ζήτησε ο Χασάν από τον Βαρέλα ή την περιπετειώδη φάση του τελευταίου λεπτού και το ακυρωθέν τέρμα από τον σέντερ φορ του Ολυμπιακού που σε λίγο χρόνο συμμετοχής έκανε πάρα πολλά και είχε δυναμική παρουσία, αλλά δεν μπόρεσε να τη συνδυάσει με ένα τέρμα.

Όλες αυτές οι φάσεις δίνουν πράγματι την εντύπωση ότι αυτός ο «χλωμός», «μπλεγμένος» και «άνευρος» Ολυμπιακός, θα μπορούσε να είναι ο νικητής και όχι να έχει χάσει το αήττητο που «έχτισε» σε όλη αυτή την εντυπωσιακή πορεία του στο φετινό πρωτάθλημα. Αλλά γι΄αυτό είναι πρωταθλητής, διότι τον τίτλο πάντα τον κερδίζει η καλύτερη ομάδα σε ποιότητα, απόδοση και διάρκεια. Κι όχι αυτά που απλά δείχνει καλύτερα προετοιμασμένη σε ένα συγκεκριμένο ματς...