Άγριες Μέλισσες: Ποιοι ήταν οι Άβαντες; Αιμοσταγείς, που ξύριζαν τα κεφάλια τους
Στις Άγριες Μέλισσες κάνει την εμφάνισή της η οργάνωση Άβαντες. Ποιοι ήταν οι πολεμιστές Άβαντες και γιατί ξύριζαν το μπροστινό μέρος του κεφαλιού και άφηναν αλογοουρά στο πίσω.
Στη σειρά Άγριες Μέλισσες έχει κάνει στα τελευταία επεισόδια την εμφάνισή της μια οργάνωση. Φέρει το όνομα Άβαντες. Προφανώς και πρόκειται για οργάνωση προϊόν της μυθοπλασίας για τη συγκεκριμένη σειρά. Όμως οι Άβαντες υπήρξαν στο παρελθόν αν και μάλλον καμία σχέση δεν είχαν με την Θεσσαλία, στην οποία διαδραματίζεται η δημοφιλής σειρά.
Ήταν ένα αρχαίο πρωτοελληνικό φύλο, σύμφωνα και με τους νεότερους ερευνητές. Το φυλετικό αυτό όνομα «Άβαντες» έφεραν οι αρχαιότατοι κάτοικοι της Εύβοιας, καταγόμενοι από την Φωκίδα της Θράκης απ΄ όπου ήλθαν με τον βασιλιά τους Άβαντα, εξ ου και η ονομασία τους. Αφού διασκορπίστηκαν στη Πελοπόννησο και στη συνέχεια στη Φωκίδα, ίδρυσαν εκεί την πόλη Άβαι. Στη συνέχεια μετοίκησαν στην Εύβοια όπου και εγκαταστάθηκαν οριστικά. Από τότε η Εύβοια ήταν γνωστή ως «Αβαντιάς» ή «Αβαντίς», («Αβαντίδα»). Σύμφωνα με τους μύθους, πρόγονη των Αβάντων ήταν η νύμφη Άβα. Ενώθηκε με τον Ποσειδώνα, γέννησε τον Εργίσκο, ήρωα της Θράκης, ιδρυτή της πόλης Εργίσκης, της σημερινής Τσατάλζας.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Τηλεθέαση: Τι έκανε η Ζαχαρέα με Μητσοτάκη απέναντι σε Χατζηνικολάου, Σρόιτερ, Κοσιώνη
Μάχονταν «εκ του συστάδην»
Στην αρχή εγκαταστάθηκαν στις εκβολές του ποταμού Ασωπού. Επειδή όμως οι Άβαντες ήταν ένας φιλοπόλεμος λαός που μάχονταν «εκ του συστάδην» επεκτάθηκαν στο νησί. Κατοικούσαν κυρίως γύρω από την Ερέτρια και την Χαλκίδα. Ήταν γνωστοί στον αρχαίο κόσμο επειδή ξύριζαν το μπροστινό μέρος του κεφαλιού και άφηναν αλογοουρά στο πίσω μέρος, προκειμένου να μη μπορούν να τους πιάσουν από τα μαλλιά οι αντίπαλοί τους, ενώ η πολεμική τους ικανότητα ήταν ευρύτατα αναγνωρισμένη. Ο Νόννος(5ος μ.Χ.αι.) παρουσιάζει τους Άβαντες ως ιερατικό γένος, προπάτορες των Κουρήτων,που μετείχαν στις Διονυσιακές εκστρατείες. Περίπου την 2η χιλιετία π.Χ. επεκτάθηκαν στην Αττική, την Ιωνία και σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Τα ίχνη τους χάνονται την περίοδο μετά τον Τρωικός Πόλεμος μερικοί επιστήμονες όμως υποστηρίζουν ότι μετοίκησαν εκείνη την εποχή στην Θεσπρωτία χωρίς να μπορεί να αποδειχτεί αδιαμφισβήτητα.
Αναφέρονται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, τον Παυσανία, τον Στράβωνα και άλλους.
Οι Άβαντες στην Ιλιάδα
Στην μετάφραση της Ιλιάδα διαβάζουμε: «...Τους φοβερούς 'Αβαντες που κατέχουν την Εύβοια με τις πόλεις της, Χαλκίδα, Ερέτρια και Ιστιαία πλούσια σε αμπέλια, την Κέρινθο στη θάλασσα και την οχυρωμένη κώμη του Δίου. Μαζί τους ήρθαν επίσης οι άνδρες από την Κάρυστο και τη Στύρα. Ο Ελεφήνορας από τη γενιά του Άρη ήταν ο αρχηγός τους. Ήταν ο γιος του Χαλκόδωνα, που βασίλευε πάνω σε όλους τους Άβαντες. Μαζί του ήρθαν ναυτικό και πεζικό με μακρυά μαλλιά, γενναίοι πολεμιστές που θα κάρφωναν ευχαρίστως οποιουσδήποτε εχθρούς με τα μακρυά και αστραφτερά τους δόρατα. Από αυτούς ήρθαν 50 πλοία...».
Αποικίες των Αβάντων
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι οι Άβαντες συμμετείχαν στην αποίκηση του Θρονίου από τη Θεσπρωτία. Η συγκεκριμένη τοποθεσία έμεινε γι' αυτό γνωστή ως «Αβαντίς». Τελικά καταλήφθηκε όμως από την Απολλωνία, με τη βοήθεια της Κορίνθου.
