«Φωτιά και Νερό» - Το θέατρο ως καθημερινότητα

Με τόσες και τόσες θεατρικές παραστάσεις να μας περιβάλλουν σε μια πόλη που έχει, αν μη τι άλλο, μακραίωνη παράδοση με το θέατρο, δεν μπορείς να μην σκεφτείς πως η θεατρική σκηνή γίνεται όλο και πιο συχνά καθρέφτης κάποιας Αθηναϊκής συνοικίας. Κι είναι αλήθεια ότι το θέατρο τείνει να γίνει ο επίσημος αφηγητής της καθημερινότητάς μας, καθημερινότητας πολύχρωμης, πολύμορφης, αντιφατικής.

Η αίσθηση αυτή σου μεταδίδεται συνήθως παρακολουθώντας παραστάσεις όπως αυτή στο θέατρο Άβατον που φέρνει την υπογραφή μιας ηχηρώς απούσας, όπως είναι σήμερα η Χρύσα Σπηλιώτη. Ο αγαπημένος της φίλος Αυγουστίνος Ρεμούνδος σκηνοθέτησε και παίζει μαζί με τον Δημήτρη Γεωργαλά και την Έλενα Τυρέα το θεατρικό έργο της με τίτλο: «Φωτιά και Νερό». Δυο αρχέγονα στοιχεία σε ένα σύγχρονο περιβάλλον, τρεις ρόλοι εμβληματικοί που ορίζουν τόσο τη γεωγραφία όσο και την Ιστορία του κόσμου, μια ιλαροτραγωδία παρεξηγήσεων και μια έξυπνη, πολυμορφική σκηνοθεσία για να αποδοθεί δεόντως το δραματικό στοιχείο της καθημερινότητας.

Σε μια ανώνυμη πόλη της Ευρώπης ζουν ο Ιρακινός Σαΐντ και η σύντροφός του, η Ιρανή Χαγιάτ, σημαδεμένοι από τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος που άφησαν στην πατρίδα τους. Ένας άντρας, κάνει λάθος στη διεύθυνση, μπαίνει στο σπίτι τους και βρίσκεται ξαφνικά όμηρος του Σαΐντ. Η Χαγιάτ προσπαθεί να τον συνετίσει, αλλά δεν τα καταφέρνει. Ο Σαΐντ, ο οποίος θεωρεί ότι οι ντόπιοι τον αντιμετωπίζουν ρατσιστικά, προσπαθεί να αποδείξει στον Ξένο, ότι προέρχεται από ένα μέρος πολιτισμένο και ότι του αξίζει να του φέρονται ανάλογα. Του διδάσκει με το ζόρι αραβική ιστορία και σκάκι. Ζουν μαζί εφτά μέρες και νύχτες. Αρχικά, οι δύο άντρες, παγιδευμένοι στη μεταξύ τους σύγκρουση, βρίσκουν για λίγο δρόμο επικοινωνίας, ανακαλύπτουν ότι έχουν αρκετά κοινά στοιχεία και πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, ώσπου το ενδιαφέρον και των δύο για τη Χαγιάτ αναζωπυρώνει τον ανταγωνισμό τους. Στο έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον εισβάλλει ο έρωτας και οι δύο άντρες έρχονται αντιμέτωποι διεκδικώντας την αγάπη της γυναίκας.

Οι τρεις ηθοποιοί μπαίνουν εξαρχής στο παιχνίδι της ψυχολογικής πάλης καθώς η διελκυνστίδα των ιδεών Δύσης και Ανατολής περνά συνεχώς μπροστά από τα μάτια μας. Με την δύναμη της αλληλεπίδρασης προσθέτει ο ένας στην ερμηνεία του άλλου, μέχρι να γίνουν ένα αξεδιάλυτο τρίο που κλείνει αρμονικά την παράσταση. Το κείμενο της Χρύσας Σπηλιώτη μιλά για τη μετανάστευση αλλά είναι κάτι περισσότερο, επιλέγει άλλοτε τη σύγκρουση και άλλοτε τη συμφιλίωση, δημιουργώντας ένα ανθρώπινο τρίγωνο που άλλοτε φωτίζει και άλλοτε σκιάζει ο έρωτας.

• Συγγραφέας: Χρύσα Σπηλιώτη
• Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
• Πρωτότυπη Μουσική: Νικόλας Καρίμαλης Razastarr
• Σχεδιασμός Κοστουμιών/σκηνικών: Τόνια Αβδελοπούλου
• Σχεδιασμός Video/ Αφίσας: Goran Gagic
• Επιμέλεια Κίνησης: Αναστασία Γεωργαλά
• Σχεδιασμός Φωτισμών/Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιέλενα Γκάγκιτς
• Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
• Διεύθυνση Παραγωγής: Χριστίνα Σιώμου
• Εκτέλεση Παραγωγής: ΜΑΝΤΑΜ ΣΑΡΔΑΜ
• Παίζουν: Δημήτρης Γεωργαλάς, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Έλενα Τυρέα

Διάρκεια Παράστασης: 80′