Οι «Υπηρέτες» στο θέατρο Χώρος

Οι εμπνευσμένοι από τον Τσέχοφ «Υπηρέτες» ανεβαίνουν για λίγες παραστάσεις από τις 30 Οκτωβρίου στο θέατρο Χώρος, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Νικόλαου Μπαλαμώτη, με πρωταγωνιστές τους Αντώνη Κυριακάκη και Γιώργο Πατεράκη.

Στην πρώτη τους συνεργασία οι ομάδες The Prodigy Theatre Company και Naif χρησιμοποιούν ως αφορμή το έργο του Άντον Τσέχοφ "Ο γλάρος" για να εξερευνήσουν το ζήτημα του ανθρώπου που υπηρετεί. Του ανθρώπου που δεν μοιάζει αρκετά σημαντικός για να "πρωταγωνιστήσει".

Λίγα λόγια για το έργο

Βρισκόμαστε το 1895 σε μια εξοχική κατοικία περιτριγυρισμένη από κτήματα στη Ρωσία. Εκεί δύο υπηρέτες προσπαθούν να βάλουν σε οργάνωση τη ζωή και τα όνειρά τους. Ταυτόχρονα εργάζονται για τον επιστάτη Ηλγιά Αφανιάσιεβιτς Σαμράγιεφ, καθώς και για τους επίτιμους καλεσμένους του ιδιοκτήτη του κτήματος Πιότρ Νικολάγιεβιτς Σόριν. Την αδερφή του Ιρίνα Νικολάγεβνα Αρκάντινα, τον αμφίθυμο γιο της Κονσταντίν Γαβριίλοβιτς Τρέπλιεφ και ένα σωρό άλλους ανθρώπους που με την δραματικότητα και την υπερβολή τους δεν τους αφήνουν σε ησυχία. Η παράσταση είναι μια υπαρξιακή κωμωδία που εμπνέεται από τον Γιάκοφ, ένα σχεδόν βουβό ρόλο του θεατρικού έργου "Γλάρος" του Άντον Τσέχοφ. Η παρουσία του στον "Γλάρο" είναι τόσο μικρή που αν αφαιρεθεί, όπως και συνήθως συμβαίνει, δεν αλλάζει τίποτα από το έργο.

Εστιάζοντας στην παρουσία τέτοιων "ασήμαντων" ανθρώπων και τοποθετώντας τους στο κέντρο της δράσης, παρακολουθούμε μέσα από τα δικά τους μάτια τα γεγονότα στο κτήμα του Σόριν. Πόσο "ζωή" επιτρέπεται στους υπηρέτες; Προλαβαίνουν να ονειρευτούν και να σχεδιάσουν ένα καλύτερο αύριο ή η οριακά βουβή τους παρουσία στην δομή του Γλάρου, αντικατοπτρίζει και την φίμωσή τους σε σχέση με τα δικαιώματα, τις επιθυμίες, και την ίδια τους την ύπαρξη; Το κείμενο, που ανεβαίνει για πρώτη φορά, δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια των προβών με την τεχνική της Δραστικής Ανάλυσης (Active Analysis) του Κονσταντίν Στανισλάβσκι.

Ακούγονται οι φωνές των Λένα Μποζάκη και Διονύση Πιφέα στους ρόλους των Νίνα και Τρέπλιεφ από τον Γλάρο του Άντον Τσέχωφ σε μετάφραση Δαυίδ Μαλτέζε.